وپخش در زیر ذرهبین نقد/هلدینگ داروپخش و ناپایداری آمارها
به گزارش نبض بازار- وپخش به عنوان یکی از بازیگران بازار سرمایه، توانسته درآمد قابل توجهی از سود سهام و ارزش پرتفوی ایجاد کند، اما نقدینگی محدود، ریسک بالای بازار سهام و عدم شفافیت در ارائه اطلاعات، نکات هشداردهندهای برای سهامداران و تحلیلگران است. کارشناسان توصیه میکنند که شرکت با مدیریت فعالتر پرتفوی، افزایش شفافیت اطلاعاتی و کنترل بهتر زیان انباشته مسیر رشد پایدار و کاهش ریسک را در پیش بگیرد.
درآمدهای پرتفوی بورسی و نقش سرمایهگذاریها
شرکت وپخش طی سالهای اخیر توانسته درآمدهای قابل توجهی از سرمایهگذاری در سهام شرکتهای بورسی و فرابورسی به دست آورد. بر اساس آخرین گزارشها، از ابتدای سال مالی تا پایان مهرماه ۱۴۰۴، درآمد سود سهام این شرکت به ۶۳۶ میلیارد ریال و ارزش سهام شرکتهای قابل معامله در بازار سرمایه به بیش از ۸ هزار میلیارد ریال رسیده است.
مشارکت شرکتهایی مانند سرمایهگذاری دارویی تأمین، سرمایهگذاری ملی ایران، کارخانجات داروپخش، داروسازی ابوریحان و داروسازی اکسیر در مدیریت این مجموعه نیز قابل توجه است، که هر یک به صورت جداگانه قابلیت بررسی و تحلیل دارند.


نقد عملکرد سود سهام و سرمایهگذاری
با وجود درآمدهای چشمگیر، تمرکز شدید بر سود سهام شرکتهای بورسی و فرابورسی میتواند وپخش را در معرض نوسانات بازار سرمایه قرار دهد. هرگونه افت شاخص بورس یا تغییر در سیاستهای مالیاتی ممکن است تأثیر مستقیم بر سودآوری و نقدینگی شرکت داشته باشد.
بررسی روند سال گذشته نشان میدهد که در دوره منتهی به مهرماه ۱۴۰۳، درآمد سود سهام تنها ۴۹۳ میلیارد ریال بوده و سود (زیان) فروش سرمایهگذاریها ۴۰۵ میلیارد ریال ثبت شده است. این ارقام نشان میدهد که رشد درآمدها بیشتر ناشی از افزایش ارزش بازار سهام است و کمتر از عملکرد عملیاتی مستقل شرکت نشأت میگیرد.
این وابستگی به بازار سرمایه، پایداری جریان نقدی عملیاتی و توان شرکت برای مدیریت پروژههای توسعهای را محدود میکند؛ بنابراین سهامداران در شرایط منفی بازار سهام ممکن است با کاهش سود و نقدینگی روبهرو شوند.


شفافیت و ارائه اطلاعات
یکی دیگر از چالشهای وپخش، شفافیت محدود در ارائه جزئیات سرمایهگذاریها و سیاستهای مدیریت پرتفوی است. صورتهای مالی منتشرشده اطلاعات جامعی از ترکیب پرتفوی، زمانبندی فروش و ریسکهای احتمالی ارائه نمیدهند. این کمبود شفافیت، ارزیابی دقیق وضعیت مالی و ریسک شرکت را برای سرمایهگذاران دشوار میکند و میتواند موجب تصمیمگیری اشتباه سهامداران شود.
تمرکز پرتفوی و ریسک بازار سرمایه
بخش عمده درآمد وپخش ناشی از سهام شرکتهای بورسی و فرابورسی است، نه فعالیتهای عملیاتی مستقل. این بدان معناست که سودآوری شرکت بسیار به نوسانات بازار سرمایه وابسته است.
بررسی روند سال قبل نشان میدهد که در دوره منتهی به مهرماه ۱۴۰۳، درآمد سود سهام تنها ۴۹۳ میلیارد ریال بود و سود (زیان) فروش سرمایهگذاریها ۴۰۵ میلیارد ریال ثبت شده که رشد محدود و وابسته به تغییرات ارزش بازار را نشان میدهد. این تمرکز پرتفوی، ریسک بالایی برای پایداری سود شرکت ایجاد میکند.
نقد مدیریت نقدینگی و زیان انباشته
با وجود سود خالص سال منتهی به ۱۴۰۳/۱۲/۳۰ حدود ۱۵،۲۷۱ میلیارد ریال، زیان انباشته ابتدای دوره ۱۶،۵۰۰ میلیارد ریال گزارش شده است. این ساختار مالی، شرکت را تحت فشار نقدینگی محدود و کمبود سرمایه عملیاتی قرار داده و نشان میدهد که حتی سودآوری بالا نمیتواند ریسکهای مالی شرکت را پوشش دهد.
این وضعیت میتواند مانع سرمایهگذاریهای جدید، توسعه فعالیتها و تأمین مالی پروژههای استراتژیک شود و شرکت را در شرایط عدم انعطاف مالی قرار دهد.
از ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۴: مقایسه عملکرد
بر اساس صورتهای مالی، وپخش در سال مالی ۱۴۰۱ به ازای هر سهم ۷٬۰۳۷ ریال سود خالص ثبت کرد و ۶٬۴۵۲ ریال آن را بهصورت نقدی بین سهامداران تقسیم کرد؛ یعنی حدود ۹۱ درصد سود به پرداخت نقدی اختصاص یافته است.
در دوره منتهی به مهر ۱۴۰۴، درآمدهای شرکت عمدتاً از سود سهام و ارزش سهام قابل معامله در بورس و فرابورس به میزان ۸ هزار میلیارد تومان تأمین شده است. درآمد نقدی حاصل از سود سهام نیز حدود ۶۳۶ میلیارد تومان گزارش شده است.
این مقایسه نشان میدهد که وپخش با وجود افزایش درآمد از پرتفوی بورسی، همچنان به اتکای بازار سرمایه و سودهای سرمایهای وابسته است و درآمد عملیاتی مستقل، پایهای برای پایداری مالی بلندمدت ایجاد نکرده است.
ریسکهای ساختاری و مدیریتی
یکی از چالشهای کلیدی وپخش، تمرکز مالکیتی و پرتفوی بورسی است. علاوه بر این، اتکای طولانیمدت به سودهای تجدید ارزیابی داراییها، که نقدینگی جدید ایجاد نمیکنند، وضعیت پایداری مالی شرکت را در معرض خطر قرار میدهد. در صورت کاهش ارزش سهام یا داراییها، سودهای ثبت شده ممکن است به زیان تبدیل شود.
پرداخت بیش از ۹۰ درصد سود نقدی در سال ۱۴۰۱ و وابستگی درآمد ۱۴۰۴ به بازار سرمایه نشان میدهد که وپخش بیشتر به بازده کوتاهمدت برای سهامداران توجه دارد تا توسعه عملیات مستقل. کارشناسان معتقدند این سیاست میتواند توان شرکت برای سرمایهگذاری در پروژههای بلندمدت، افزایش نقدینگی عملیاتی و تنوع منابع درآمدی را محدود کند.
چشمانداز و توصیه کارشناسان
با توجه به نقدهای مطرح شده، کارشناسان توصیه میکنند:
۱. مدیریت فعالتر پرتفوی بورسی: شرکت باید استراتژی سرمایهگذاری خود را بازنگری کرده و ریسکهای وابسته به نوسانات بازار سرمایه را کاهش دهد.
۲. افزایش شفافیت اطلاعاتی: ارائه جزئیات بیشتر درباره ترکیب پرتفوی، زمانبندی فروش و سیاستهای مالی، اعتماد سهامداران را افزایش میدهد.
۳. کنترل زیان انباشته: کاهش زیان انباشته و بهبود نقدینگی عملیاتی میتواند شرکت را برای سرمایهگذاریهای توسعهای آماده کند.
۴. تمرکز بر درآمد عملیاتی: تقویت فعالیتهای مستقل شرکت به کاهش وابستگی به بازار سرمایه و افزایش پایداری سود کمک خواهد کرد.