خسارتها از رشد حقبیمه سبقت گرفت؛ ۷۷ درصد جهش در بازیافت اتکایی، ریسک اعتباری «آسیا» را افزایش داد
به گزارش نبض بازار- بیمه آسیا، به عنوان یکی از پیشگامان صنعت، همواره زیر ذرهبین بازار سرمایه قرار دارد. در حالی که آمار کلی این شرکت برای ۶ ماهه اول ۱۴۰۴، با رشد خیرهکننده ۱۰۰ درصدی در سود همراه بوده، تحلیلگران معتقدند که این رشد در هالهای از ابهامهای عملیاتی و ریسکهای ساختاری پنهان شده است. این ابهامات بهطور خاص در سرفصلهای مربوط به خسارت و واگذاری اتکایی، عیان شدهاند.

تضعیف عملکرد فنی: خسارت سریعتر از درآمد
یکی از اصول بنیادی در تحلیل شرکتهای بیمه، مقایسه نرخ رشد درآمد حقبیمه و خسارت پرداختی است. در گزارش اخیر بیمه آسیا، درآمد حقبیمه ناخالص با ۴۷ درصد رشد به رقم ۲۲۵،۷۰۷ میلیارد ریال رسیده است. اما در مقابل، سرفصل «خسارت و مزایای پرداختی ناخالص» با رشدی سنگینتر، یعنی ۵۵ درصد، به رقم ۲۳۷،۵۶۲ میلیارد ریال جهش کرده است.
این شکاف ۸ درصدی میان رشد خسارت و رشد درآمد، به معنی وخامت در ضریب خسارت است. به عبارت دیگر، شرکت برای کسب هر واحد درآمد، مجبور شده است هزینه خسارت بیشتری را تقبل کند. این روند، مستقیماً سلامت هسته فنی شرکت را زیر سؤال میبرد و نشان میدهد که استراتژی توسعه بازار، با ورود ریسکهای نامطلوب و با ضریب خسارت بالا همراه بوده است.
وابستگی خطرناک به اتکایی؛ ۷۷ درصد رشد در بازیافت
مهمترین نقطه آسیبپذیر در ترازنامه بیمه آسیا، اتکای بیسابقه به پوششهای اتکایی برای جبران خسارتهاست. در این دوره، مبلغ ۶۵،۳۲۳ میلیارد ریال به عنوان بازیافت خسارت از بیمهگران اتکایی شناسایی شده که رشدی ۷۷ درصدی نسبت به سال قبل دارد.
• ریسک اعتباری: افزایش شدید اتکا به بازیافت اتکایی به این معناست که بخش بزرگی از خسارتهای سنگین و کلان، توسط شرکتهای اتکایی پرداخت میشود. این امر شرکت بیمه آسیا را در معرض ریسک اعتباری جدی قرار میدهد. هرگونه تأخیر، اختلاف یا ناتوانی بیمهگر اتکایی در پرداخت به موقع این مبلغ کلان (۶۵ هزار میلیارد ریال)، میتواند جریان نقدینگی شرکت را با اختلال بزرگی روبهرو سازد و توان شرکت را در پرداخت تعهدات آتی کاهش دهد.
• کیفیت پرتفوی: رشد خیرهکننده بازیافت، نشان میدهد که پرتفوی فعلی شرکت، شامل ریسکهایی بسیار بزرگتر و کلانتر از توان نگهداری شرکت است. این موضوع میتواند در مذاکرات آتی با بیمهگران اتکایی، به افزایش هزینههای واگذاری اتکایی و در نتیجه، کاهش سودآوری در دورههای بعد منجر شود.
اعتراف ضمنی به ضعف پرتفوی
بررسی بخش «سایر برنامههای با اهمیت شرکت» در یادداشتهای صورت مالی، اعتراف ضمنی به ضعف مدیریت ریسک را تأیید میکند. شرکت صراحتاً اعلام کرده که در نظر دارد: «جلوگیری از تمدید بیمهنامههای زیانده» را در اولویت برنامههای خود قرار دهد.
این برنامه به صراحت نشان میدهد که شرکت در گذشته، سیاستهای سهلگیرانهای برای جذب پرتفوی (به ویژه در رشتههای پرخطر مانند درمان، شخص ثالث یا مسئولیت) اتخاذ کرده است و اکنون مجبور است برای بهبود ضریب خسارت، بخشهایی از پرتفوی موجود خود را حذف یا تعدیل کند. این اقدام، گرچه در بلندمدت برای سودآوری مثبت است، اما در کوتاهمدت به کاهش سهم بازار و نارضایتی مشتریان فعلی منجر خواهد شد و یک شکست استراتژیک در سیاستهای بازاریابی گذشته تلقی میشود.
نتیجهگیری:
سود ۱۰ هزار میلیارد ریالی بیمه آسیا، اگرچه در ظاهر درخشان است، اما زیر لایه ارقام، نشانههای نگرانکنندهای از رشد نامتوازن و افزایش ریسکهای اعتباری وجود دارد. رشد خسارتها با سرعتی بیشتر از درآمد، در کنار اتکای سنگین به بازیافت اتکایی، زنگ خطری جدی برای پایداری سود این شرکت در سالهای آتی است و نیازمند یک استراتژی فوری و ریشهای در مدیریت فنی و ریسک است.