آقای روحانی امنیت غذایی مردم را فدای چهاردانه رای نکنید

به گزارش نبض بازار،پنج روز پیش بود که آقای روحانی در اظهار نظری عجیب از خودکفایی کشور در تولید گندم و عدم وابستگی به خارج در طی 4-5سال اخیر خبر داد و آن را مایه افتخار برای دولت تدبیر و امید دانست.

اولین بار داستان خودکفایی گندم در اواخر زمان دوران اصلاحات رقم خورد سپس در دوران احمدی نژاد همین روند ادامه داشت (البته دوسه سالی نیز دولت مجبور به واردات گندم شد) اما بعد از آن متاسفانه نتوانستیم این روند تقریبا ثابت را ادامه دهیم و مجبور شدیم برای آن تا با اختصاص ارز نیمایی (دلار 4200 تومان جهانگیری) ذخایر ارزی کشور را صرف کالایی کنیم که به راحتی میتوانستیم نیاز خود به آن را در داخل کشور مرتفع سازیم.

گواه این مطالب آنجایی است که بر اساس آمار منتشر شده از سوی گمرک، ایران مجبور به واردات 549 هزار تن گندم درر بازه زمانی دوماهه پایانی سال 98 شده است درحالی که این میزان در سال 97 به صفر نزدیک بوده است.

که اگر بخواهیم ارزش ریالی این میزان از واردات گندم را با ارز بازار آزاد (پانزده هزارو ششصد تومان) محاسبه کنیم به عدد سرسام آور 2300 میلیارد تومانی میرسیم که با این مبلغ دولت و آقای روحانی میتوانست هفت برابر آن را گندم کار داخلی خرید کند.
اما راه حل چیست:
به عقیده نگارنده راه حل را بایستی در برنامه ریزی جامع و بدور از شعار زدگی جستجو کرد که در همین زمینه شریفی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی می‌گوید:زمانی که قیمت گندم را بالا می بریم و کشت آن افزایش می‌یابد کشت محصول دیگری همزمان با آن کاهش می‌یابد و باید آن محصول را وارد کرد. بنابراین این مفاهیم به هم پیوسته است و باید برنامه‌ای وجود داشته باشد که ما این مسائل را به صورت سیستم و یک بسته ببینیم. اگر قرار باشد به این مسائل به صورت خطی توجه شود دچار خطا می‌شویم.

وی درباره اینکه بنابراین می‌توان گفت که کشور ما در معنای واقعی کلمه به خودکفایی در حوزه گندم دست نیافته است؟، گفت: بله، اسم این خودکفایی نیست و از جمله موارد شعاری است که بیان می‌شود.

انتهای پیام/