واکنش به اظهارات وزیر کار درباره حقوق کارگران و حداقل دستمزد
به گزارش نبض بازار، وزیر کار می‌گوید با این حقوق‌ها مردم اگر قناعت کنند می‌شود زندگی را چرخاند.
پاسخ یک استاد دانشگاه به وزیر کار را بخوانید: زندگی در شعب ابی طالب همیشگی نبود؛ پس کی می‌خواهید دنبال توسعه باشید؟
در این مطلب آمده است: گزارشگر از وزیر کار می‌پرسد:روز گذشته فیلمی از صحبت‌های وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتشر شد که در آن صولت مرتضوی در حین بازدید از یکی از کارخانه‌های تولیدی به مناسبت روز کارگر به سوالات گزارشگر صدا و سیما هم پاسخ می‌داد، اما یکی از پاسخ‌هایی که او داد، تلخ و تامل‌برانگیز بود. خودتان تا به حال کارگری کرده‌اید؟
مرتضوی پاسخ می‌دهد: من اصلا خودم کارگر زاده‌ام، هر کاری بگویید انجام می‌دهم، بیل دست من بدهید دست دیگران هم بدهید. کلنگ بدهید یا داس بدهید تا درو کنیم، گاهی در دوران نوجوانی و جوانی زمانی که محصولات را درو می‌کردیم دستم تاول هم می‌زد و متورم می‌شد. زمانی که خبرنگار از او می‌پرسد: پس درد کارگر را چشیده‌اید؟ می‌گوید: حتما همین طور است، اما زمانی که خبرنگار از او می‌پرسد: آیا با این میزان حقوق کارگری می‌توان زندگی هم کرد؟ وزیر کار می‌گوید: واقعا سخت است، اما با قناعت می‌توان ساخت و پس از آن خبرنگار می‌گوید: شما خودتان می‌توانید؟ مرتضوی می‌گوید: من در طول عمرم با حقوقم زندگی کرده‌ام البته آدم‌ها با هم فرق می‌کنند و خانواده من کم توقع هستند.
مرتضوی در پاسخ به این پرسش که آیا به دنبال این هستید که معیشت و سفره کارگران را رنگین‌تر کنید هم می‌گوید: حتما، این رقمی که اعلام شده رقم حداقلی است یعنی حداقل حقوق باید ۲۷ درصد اضافه شود و اگر کارگری توانمندی‌های بیشتری دارد قدرت چانه‌زنی بیشتری هم با کارفرما دارد و اگر کارفرمایی می‌خواهد بیشتر از حقوق مصوب پرداخت کند و پاداش بدهد نوش جان‌شان محدودیتی وجود ندارد، از ۲۷ درصد کمتر نباید حقوق بدهند، اما از این میزان بیشتر بدهند که مانعی ندارد.
در فرهنگ لغات دهخدا، واژه «قناعت» به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است. با توجه به معنای این واژه، آیا منظور آقای وزیر از «کارگران قناعت کنند» این است که «باید به همان چیزی که دارند، راضی باشند؟» این روز‌ها شنیده می‌شود که برای بسیاری از کار‌ها و مشاغل، کارگری وجود ندارد. آمار‌های اشتغال هم نشان می‌دهد که بسیاری از افراد جویای کار، نتوانسته‌اند شغلی پیدا کنند و از بازار خارج شده‌اند. در شرایطی که سبد معیشت یک خانوار چهار نفره، دو ماه از سال ۱۴۰۲ نگذشته به بیش از ۱۵ میلیون تومان رسیده، این سوال مطرح می‌شود که چگونه می‌شود با حداقل حقوق کمتر از ۸ میلیون تومانی با اجاره‌خانه‌های کمرشکن و هزینه‌های بالای زندگی مخصوصا در کلانشهر‌ها به چیزی باید «قانع» بود؟
نمی‌توان همیشه مردم را به قناعت تشویق کرد
مصطفی شریف، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در واکنش به این سخنان وزیر کار و تشویق کارگران به «قناعت» به «اعتماد» می‌گوید: بنده با این سخنان وزیر کار به یاد شعب ابی‌طالب می‌افتم؛ هر چند یک زمانی اقتضا می‌کرد که در زمان جنگ آن‌گونه عمل شود و مردم در آن زمان قناعت را پیش گیرند، اما باید این را هم در نظر گرفت که نمی‌توان همیشه در شعب ابی‌طالب باقی ماند و در تاریخ هم آمده مسلمانان پس از یک مدت کوتاهی از شعب ابی‌طالب بیرون آمده و جامعه را تغییر دادند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نمی‌توان همیشه مردم را به قناعت تشویق کرد، گفت: این موضوع که اصلا شدنی نیست، پس چه زمانی قرار است جامعه به یک توسعه و پیشرفت مناسب دست پیدا کند و به وضعیت مناسبی برسد؟ بالاخره باید فکری به حال قشر زحمتکش جامعه مانند کارگران، معلمان و بازنشستگان و... بشود پس چه زمانی باید این اقشار بهتر زندگی کنند؟
دستمزد‌ها اصلا تناسبی با میزان تورم موجود ندارد
شریف در مورد میزان دستمزد‌ها تصریح کرد: دستمزد‌ها اصلا تناسبی با میزان تورم موجود در جامعه ندارد، قوانینی هم که در سال‌های گذشته وضع شده حکم کرده که بازنشستگان ۹۰ درصد میزان حقوق شاغلان را دریافت کنند، اما امروز شاهد آنیم که اصلا معادل‌سازی نمی‌شود و به نظر می‌رسد با این نوع برخورد‌ها جامعه را به ذلت کشانده‌اند. این استاد دانشگاه با بیان اینکه برخی مواقع با دیدن بازنشستگان اشک در چشمانم حلقه می‌زند، افزود: این افراد با داشتن فرزند و نوه و مشکلات خاص ایام کهولت و نیازمندی‌شان به دارو و درمان و نرخ‌های سرسام‌آور چگونه قرار است با این میزان درآمد سر کنند؟ او گفت: معیشت مردم اصل است و سایر موضوعات باید حول و حوش معیشت آن‌ها باشد و این دستمزد‌ها اصلا با تورم‌های به وجود آمده تناسبی ندارند.
