به گزارش نبض بازار نرخ بیکاری به‌ویژه در میان زنان تحصیل‌کرده، یکی از چالش‌های عمده اقتصادی و اجتماعی در ایران محسوب می‌شود. با افزایش تعداد زنان دانشگاه‌رفته در دهه‌های اخیر، انتظار می‌رفت که حضور آن‌ها در بازار کار نیز به‌طور چشم‌گیری افزایش یابد. اما آمارها نشان می‌دهند که بسیاری از این زنان، علیرغم داشتن مدارک تحصیلی عالی، با موانع متعددی برای ورود به بازار کار مواجه هستند. این مسئله نه‌تنها به‌عنوان یک معضل اقتصادی، بلکه به‌عنوان یک چالش اجتماعی و فرهنگی نیز مطرح است. در این گزارش، به بررسی نرخ بیکاری زنان تحصیل‌کرده در ایران، عوامل مؤثر بر آن و پیامدهای این پدیده بر اقتصاد و جامعه پرداخته می‌شود.

برای محاسبه نرخ بیکاری، معمولاً از داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق نظرسنجی‌های نیروی کار استفاده می‌شود. این نظرسنجی‌ها اطلاعاتی درباره تعداد افراد شاغل، بیکار و جمعیت غیرفعال (افرادی که در سن کار هستند اما به دلایلی مانند تحصیل، خانه‌داری یا بازنشستگی در جست‌وجوی کار نیستند) ارائه می‌دهند.

در ایران، مرکز آمار ایران مسئول جمع‌آوری و انتشار داده‌های مربوط به نرخ بیکاری است. این داده‌ها به تفکیک جنسیت، سن، سطح تحصیلات و منطقه جغرافیایی ارائه می‌شوند و به تحلیلگران کمک می‌کنند تا تصویر دقیق‌تری از وضعیت بازار کار به‌دست آورند.

تصویر بیکاری زنان تحصیل‌کرده در پاییز 1403

نرخ بیکاری زنان فارغ‌التحصیل آموزش عالی نشان می‌دهد که از هر 100 زن فارغ‌التحصیل دانشگاهی فعال در بازار کار، چند نفر بیکار بوده است. این نرخ در پاییز سال گذشته 19.4 درصد بوده در حالی که در پاییز امسال به 19 درصد رسیده است. به عبارت دیگر، اکنون از هر 100 زن فعالِ دانشگاه‌رفته، 19 زن با تحصیلات دانشگاهی بیکار هستند. این بررسی از لحاظ جمعیتی نیز جالب توجه است. در پاییز سال قبل جمعیت زنان دانشگاه‌خوانده‌ی جویای کار 466 هزار و 955 نفر بوده اما در پاییز امسال 7 هزار و 463 نفر کمتر شده است.

بنابراین، هم نرخ بیکاری این زنان کاهش یافته و هم از تعدادشان کاسته شده است؛ با این حال، همچنان از هر 100 زنی که بیکار بوده، 19 زن مدرک دانشگاهی دارد. این در حالی است که همین نرخ برای مردان تنها 7.4 درصد و نزدیک به نرخ بیکاری کل کشور است.