آینده نفت و تأثیر آن بر خلیج فارس
صنعت و تکنولوژی جهان روز‌به‌روز در حال پیشرفت است و روش‌های جایگزینی برای نفت پیدا شده که نیاز به نفت کشور‌های خاورمیانه را روز‌به‌روز کمتر می‌کنند؛ برای مثال بسیاری از کمپانی‌های خودروسازی دست به ساخت خودرو‌های برقی زده‌اند، بسیاری از کشور‌ها از روش‌های بازیافت زباله و فراوری دوباره آن استفاده کرده و به سمت انرژی تجدید‌پذیر به‌جای بشکه‌های نفتی خلیج فارس حرکت کرده‌اند.
به گزارش نبض بازار، در داخل منطقه هم روز‌به‌روز به پایان ذخایر نفتی نزدیک می‌شویم. این از یک سو خوب و از سوی دیگر بد است؛ خوبی آن کم‌شدن توجه قدرت‌های خارجی به این منطقه است و این منطقه به‌صورت منطقه حایلی میان پیمان شانگ‌های و ناتو در‌می‌آید و بدی آن به خاطر این است که بسیاری از دولت‌های منطقه، دولت نفتی هستند و اگر نفتی در کار نباشد، نه در‌آمدی هست و نه سرمایه‌گذاری‌ای و با توجه به سه‌برابر‌شدن جمعیت جوان تا سال ۲۰۳۰ این کشور‌ها با مشکل بی‌کاری روبه‌رو می‌شوند و امنیت کاری و در پی آن امنیت غذایی و امنیت مالی و... آن‌ها به خطر می‌افتد.
بسیاری از جمعیت جوان کشور در درون شهر‌ها هستند و با یک خودبیگانگی و پوچی به دلیل اقتصاد نفتی که در حال رکود است، روبه‌رو هستند و این پوچی اغلب توسط گروه‌های غیر‌دولتی ملی و جنبش‌ها پر می‌شود و حتی امنیت اخلاقی جامعه اسلامی با خطر روبه‌رو می‌شود، اگر ما این موضوع را فاکتور بگیریم، دمای سیاره زمین در حال افزایش است و گفته می‌شود این افزایش دما به خاطر همین بشکه‌های نفتی است که اکثریت از خاورمیانه آمده است.
گرم‌شدن زمین مشکل نفت را به کمبود آب هدایت می‌کند و گفته می‌شود منطقه خاورمیانه به سمت منازعه بر سر آب به جای نفت می‌رود و اگر آب کم باشد، کشور‌های خاورمیانه با کمبود محصول روبه‌رو می‌شوند (سرچشمه رود فرات در ترکیه است و ترکیه با احداث سد منطقه دجله و فرات عراق را خشک می‌کند) و در نتیجه امنیت کار و امنیت غذایی و در نهایت جانی در خطر می‌افتد. بهترین راه‌حل برای خروج از اوضاع آینده این است که اقتصاد کشور‌های منطقه از حالت دولت نفتی خارج شود و به‌سوی گردشگری و صنایع دیگر سوق داده شود و هر‌چه سریع‌تر به سمت انرژی‌های پاک حرکت کنند و یک جامعه مشترک‌المنافع مانند ناتو با بازیگری تمام اعضا ایجاد شود.
