انواع عایق رطوبتی سدآب
به گزارش نبض بازار , رعایت اصول درست امنیتی یکی از مهم ترین مسائلی می باشد که طبق موقعیت هر سازه عملی می شود. آب بندی و عایق رطوبتی یکی از عوامل موثر در ایجاد مقاوت سازه های مختلف می باشد.
استخر، بام، روف گارن، چاله آسانسور، دیوار حائل، تونل های احداثی، کف و سقف ساختمان، دیوار سازه از جمله قسمت های آب گیری می باشند که باید مورد آب بندی قرار بگیرند. عایق رطوبتی انواع مختلفی دارد که با توجه به موقعیت و شرایط سازه مورد بررسی قرار گرفته و بر روی آن اعمال خواهد شد.
ما در این مطلب به بررسی انواع عایق رطوبتی و آب بندی سازه بتنی توسط شرکت سدآب پرداخته و توضیحاتی را در باب هر یک به شرح خواهیم رساند.
عایق رطوبتی و انواع آن
به نسبت تنوع در ساخت و ساز ها می توان از عایق های مختلفی استفاده نمود. به طور کلی عایق های رطوبتی را می توان بر اساس مواد تشکیل دهنده و زمان ساخت طبقه بندی کرد.
انواع عایق رطوبتی بر اساس زمان ساخت:
- آب بندی سازه در حین ساخت
- آب بندی سازه بعد از ساخت سازه
انواع عایق رطوبتی بر اساس مواد تشکیل دهنده:
این نوع تقسیم بندی خود متاثر از تقسیم بندی نوع اول می باشد. یعنی زمان آب بندی سازه در نوع متریال به کار رفته شده برای آب بندی آن تاثیر گذار می باشد. به طور مثال برای آب بندی های در حین ساخت باید از مواد و متریال های بخصوصی استفاده کرد که همین موضوع در آب بندی بعد از احداث نیز صدق می کند. در ادامه به بررسی چند نمونه از مهم ترین متریال هایی که برای عایق رطوبتی مورد استفاده قرار می گیرند خواهیم پرداخت.
عایق رطوبتی قیر
قیر یکی از متداول ترین مواد برای آب بندی سازه ها می باشد. این متریال در زمان های گذشته به رایج ترین شکل ممکن مورد استفاد قرار می گرفت. استفاده از قیر تا به امروز ادامه داشته است. البته به دلیل جایگزین های بهتر آن از میزان استفاده از قیر به عنوان یک مواد آب بند کننده کاسته شده است. از این مواد می توان برای آب بندی آب بندی دیوار ها و پشت بام ها و پوشش عایقی فوندانسیونها استفاده کرد.
علاوه بر این، آب بندی سازه بتنی که در زیر آب و یا خاک قرار گرفته اند با استفاده از این مواد امکان پذیر است. می توان سرویس های بهداشتی، حمام ها، آشپزخانه، بالکن، زیر زمین و استخر را با استفاده از این مواد مورد آب بندی قرار داد. در این روش کاشی کاری و کف سازی نهایی بعد از بعد از عایق رطوبتی انجام می شود.
عایق رطوبتی قطران
قطران را می توان به عنوان یکی از انواع عایق های رطوبتی نام برد. ساخت قطران از اصول خاصی پیروی می کند. برای این کار به زغال سنگ گرما می دهند. زغال سنگ این گرما را به خود گرفته و گازی را تولید می کند. گاز بدست آمده را سرد می کنند تا عرق کند. با این کار قطره هایی بدست خواهد آمد که به آن قطران می گویند. ساختار وجودی عایق رطوبتی قطران مانند قیر می باشد.
وجه مشترک این دو ماده چسباندن دانه های سنگی به یکدیگر می باشد. به همین دلیل می توان از آن برای عایق رطوبتی استفاده کرد. البته قطران را می توان از راه ها و روش های دیگری نیز بدست آورد. چوب و شیشه از جمله متریال هایی می باشند که می توان از آن ها به عنوان بهره وری برای قطران استفاده کرد.
عایق رطوبتی پیش ساخته
پوشش های پیش ساخته را می توان راه حل نوینی برای آب بندی اجزای مختلف سازه ها نام برد. عایق رطوبتی پیش ساخته غالبا برای آب بندی کف سازه و استخرها مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، می توان از این عایق ها برای قسمت های مختلف ساختمان همچون بام، سطوح خارجی، سرویس های بهداشتی و پی ساختمان نیز استفاده کرد. در مواردی می توان تونل ها را با عایق رطوبتی پیش ساخته مورد آب بندی قرار داد. از مزایای این متریال ها می توان به وزن سبک آن ها اشاره کرد. انعطاف پذیری، قابلیت استفاده راحت و آسان و وزن سبک از جمله مزایای این مواد می باشد.
بهترین نوع پوشش های عایق رطوبتی پیش ساخته پشم شیشه می باشد. در این عایق ها از موادی چون: قیر صنعتی ۷۰-۶۰، مواد پلیمری به نام اتکنیک پلی پروپیلن، یک لایه تیشوی مسلح شده با نخ، یک لایه پلی استر نبافته، پودر تالک استفاده شده است. عایق های رطوبتی را گاها می توان با روکش های آلمینیومی در بازار پیدا کرد. این عایق ها حدود 85 درصد از نور و حرارت را نیز منعکس می کنند.
عایق پلیمری
برای عایق بندی رطوبتی می توان از متریالی به نام عایق پلیمری استفاده کرد. این عایق رطوبتی بیشتر برای کف سازه مورد استفاده قرار می گیرد. عایق های پلیمری چند کاربرد را به صورت همزمان دارند. به عبارتی می توان از آن ها برای عایق بندی رطوبتی و حرارتی استفاده کرد. با استفاده از این عایق ها در سازه مورد نظر می توان مقاومت بالایی به سازه بخشید. عایق های پلیمری دارای انواع مختلفی می باشند. بوتیلی، اکریلیک، پلی یورتان، سیلیکون، پلی استر نبافته، اپوکسی را می توان زیر مجموعه ای از این ها برشمرد.
آب بندی سازه بتنی بتن
تاکنون با انواع متریال هایی که برای عایق رطوبتی به کار برده می شود آشنا شدید. نمونه هایی که در قسمت قبل به آن اشاره کردیم مربوط به روش عایق بندی بعد از احداث سازه می باشد. آب بندی سازه بتنی یکی از روش های جلوگیری از نفوذ نم و رطوبت به داخل سازه ی مورد نظر می باشد. بتن ها دارای ساختار نفوذ پذیری می باشند و به راحتی نم و رطوبت را از خود عبور می دهند. نفوذ راحت نم به داخل محفظه ی بتن ها به دلیل شکاف ها و لوله های مویین آن ها می باشد. به همین دلیل با این کار می توان بتن ها را از لحاظ نفوذ آب به داخل محفظه ی آن ها کنترل کرد.
روش های زیادی برای آب بندی سازه بتنی وجود دارد. بتن را می توان طبق موقعیت و شرایط سازه مورد آب بندی قرار داد. با استفاده از انواع مواد آب بند می توان جسم بتن، ترک ها و درزهای موجود در آن ها را مورد آب بندی قرار داد. زمانی که بتن در چنین فرایندی قرار می گیرد، اصلاحی در ساختار آن به وجود می آید. به عبارتی با این روش می توان بتن ها را بهینه سازی کرده و از آن ها در موارد مختلفی استفاده کرد. بتن ها را می توان با به کار بردن متریال های مختلفی مورد آب بندی قرار داد. در ادامه به بررسی برخی از مهم ترین متریال ها خواهیم پرداخت:
آب بندی بتن با استفاده از مواد افزودنی:
بتن ها را می توان در زمان شکل گیری آن ها در مرحله ی ساخت مورد آب بندی قرار داد. در این روش موادی به سازه ی بتن اضافه می شود که بتن را مورد آب بندی قرار داده و ساختار آن را اصلاح می کند. با این کار مقاوت بتن در برابر نم و رطوبت افزایش می باشد. مواد افزودنی حباب ساز، مواد افزودنی کاهنده آب، مواد افزودنی کندگیر کننده، افزودنی تسریع کننده و ... نمونه ای از مواد افزودنی آب بندی سازه بتنی می باشند.
ورقه های آب بندی بتن:
برای آب بندی سازه بتنی و عایق رطوبتی آن می توان از ورقه های آب بند کننده استفاده کرد. در نتیجه ی استفاده از این ورقه ها تحمل بتن ها در برابر نفوذ آب افزایش یافته و در برابر نم و رطوبت آب بند می شود. علاوه بر این به دلیل کاهش حساسی بتن ها در برابر دما باعث افزایش طول عمر بتن ها نیز خواهند شد.
نفوذ کننده ها:
این مواد دارای ساختار ویژه ای می باشند که با نفوذ به فضای متخلخل بتن ها موجب آب بندی سازه بتنی خواهند شد. نفوذ کننده ها خود دارای انواع مختلفی بوده و دو مکانیزم مختلفی را از خود به نمایش می گذارند. نفوذ کننده ها را می توان به دو گروه کلی مکانیزم فعال و غیر فعال تقسیم بندی کرد. نفوذکننده هایی که به درون بتن ها تزریق می شوند خاصیت آب گریزی را درون آن ها ایجاد می کنند. البته عمر خاصیت آب گریزی این ذرات اندک است و به مرور زمان این خاصیت از درون بتن ها خارج خواهد شد.
