سیمان تهران؛ سود کلان با کاهش تولید و نفسهای تنگ جنوب تهران
به گزارش نبض بازار، کارخانه سیمان تهران یکی از قدیمیترین و بزرگترین تولیدکنندگان سیمان در ایران است که حدود چهار تا پنج درصد از تولید سیمان کشور را در اختیار دارد. این شرکت در سال مالی گذشته با کاهش تولید مواجه شده، اما به دلیل افزایش قیمت محصولات با رشد درآمدهای عملیاتی و سود خالص مواجه شده است.
تاریخچه
شرکت سیمان تهران در سال ۱۳۳۳ در اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی تهران با سرمایه ۸۵ میلیون ریال به ثبت رسید، اولین واحد تولیدی آن در سال ۱۳۳۵ با ظرفیت اسمی ۳۰۰ تن در روز آغاز به کار کرد. طی سالهای ۱۳۳۵ لغایت ۱۳۵۷ با احداث ۵ واحد تولیدی دیگر ظرفیت اسمی تولید شرکت به ۷۶۰۰ تن در روز رسید، از سال ۱۳۵۸ به بعد نیز ۸۷۰۰ تن به ظرفیت اسمی شرکت اضافه و ۹۰۰ تن ظرفیت اسمی مربوط به خطوط قدیمی واحدهایتر ۱، ۲ و ۵ به دلیل فرسودگی، آلایندگی و مصرف سوخت بالا از مدار تولید خارج گردید. هم اکنون شرکت سیمان تهران دارای ۵ خط تولیدی فعال با ظرفیت اسمی تولید ۱۳.۴۰۰ تن در روز است.
شاخصهای مالی
بر اساس آخرین صورتهای مالی حسابرسی شده شرکت، درآمدهای عملیاتی سیمان تهران از ۳۸ هزار میلیارد ریال در پایان سال ۱۴۰۲ با ۳۴ درصد رشد به ۵۱ هزار میلیارد ریال در پایان سال ۱۴۰۳ رسیده است. این رشد در حالی رخ داده که تولید کلینکر با ۸ درصد کاهش و تولید سیمان با ۹ درصد افت در دوره مورد بررسی مواجه شده و افزایش درآمد ناشی از افزایش قیمت محصولات است. سود خالص شرکت هم با ۴۸ درصد رشد طی سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ به ۲۳ هزار میلیارد ریال رسیده است.
کاهش تولید و رشد پاداش مدیران
هر چند در سال ۱۴۰۳ تولید شرکت کاهش یافت، اما پاداش اعضای هیئت مدیره و حق حضور از ۲۹۹۰ میلیون ریال در سال ۱۴۰۲ به ۳۲۶۵ میلیون ریال در شرکت و از ۱۳ میلیارد ریال به ۲۲ میلیارد ریال در گروه افزایش یافته است که جای تامل دارد.
رشد تسهیلات دریافتی
شرکت سیمان تهران که در سال ۱۴۰۲ هیچ تسهیلاتی از سیستم بانکی دریافت نکرده بود در سال مالی منتهی به ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ اقدام به دریافت تسهیلات بانکی به مبلغ ۳۹۶۱ میلیارد ریال کرده است. این رقم برای گروه معادل ۴۵۳۷ میلیارد ریال بوده است که نسبت به سال قبل، ۳۶۴ درصد رشد نشان میدهد. این اقدام هزینههای مالی شرکت را در طول دوره مورد بررسی افزایش داده است.
مسائل زیستمحیطی
کارخانه سیمان تهران به دلیل فعالیت معادن، سنگشکنها و آسیابها، یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا در جنوب تهران است. سطوح آلایندهها اغلب بالاتر از حد استاندارد سازمان حفاظت محیطزیست گزارش شد است. برای مثال، در آبان ماه سال جاری خط ۴ کارخانه به دلیل آلایندگی بالا، به مدت ۵۰ روز تعطیل شد تا سیستم فیلتراسیون بهینهسازی شود. علیرغم مصوبه کارگروه اضطرار آلودگی هوا، معادن و خطوط تولید کارخانه فعال ماندند که منجر به تشکیل پرونده قضایی توسط دادستانی ری شد.
کمبود انرژی و توقف تولید
صنعت سیمان تهران با کمبود مداوم برق، گاز و آب مواجه است. در تابستان سال جاری قطعیهای مکرر برق منجر به کاهش چشمگیر تولید شد. علاوه بر تعطیلی ۵۰ روزه خط ۴، کل کارخانه در دورههای آلودگی متوقف میشود که تولید را مختل میکند. کاهش تخصیص سوخت، کارخانه را وادار به استفاده از مازوت میکند که نه تنها آلودگی ایجاد میکند، بلکه هزینهها را افزایش میدهد.
تغییر کاربری اراضی مشیریه
اراضی مشیریه به مجموعهای از زمینهای وسیع در جنوب شرقی تهران، واقع در منطقه ری و حوالی کهریزک اشاره دارد. این اراضی عمدتاً سابقهای صنعتی و کشاورزی داشته و بخشی از آنها متعلق به کارخانه سیمان تهران است. کل اراضی مشیریه حدود ۱۶۶ هکتار است که از این مقدار، ۱۲۲ هکتار به طور مستقیم سنددار به نام شرکت سیمان تهران و ۴۴ هکتار متعلق به دولت است. این زمینها عمدتاً برای معادن مواد اولیه سیمان (مانند سنگ آهک) و عملیات صنعتی کارخانه استفاده میشدند. هر چند این زمینها در صورت تغییر کاربری، میتوانند به عنوان داراییهای مولد شرکت عمل کنند و ارزش سهام شرکت را افزایش دهند، اما فعالان محیط زیست هشدار دادهاند که این تغییر ممکن است به بتنیسازی جنوب تهران منجر شود و فضای سبز را کاهش دهد.