کد خبر: ۲۲۱۳۱۳
۰۶ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۸:۳۰
«نبض بازار» گزارش می‌دهد:

چه کسی درباره آمارهای فولاد دروغ می‌گوید؟/ پشت پرده آمارهای متناقض چیست؟

آمار‌ها در تمامی حوزه‌ها با رویکردی مبهم ارائه می‌شوند. همین موضوع باعث شده تحلیل بازار مشکل شود. آینده نگری نیز با این ارقام متشنج ممکن نیست و همین مسأله سرمایه‌گذاران را نگران کرده است. باید کارخانه‌های فولاد را فروخت یا با همین وضعیت ادامه دار؟ پاسخ به این سؤال بدون آمار دقیق ممکن نیست.
چه کسی درباره آمارهای فولاد دروغ می‌گوید؟/ پشت پرده آمارهای متناقض چیست؟

به گزارش نبض بازار- ابهام در بازار فولاد طی چند ماه اخیر شدت گرفته است. فعالین بازار و کارشناسان دقیقاً نمی‌دانند که ما در چه وضعیتی قرار داریم. همه به خوبی می‌دانیم که قطعی برق باعث کاهش تولید شده و رکود بازار نیز در کنار تحریم‌ها، صادرات را هدف گرفته است. اگر به همین نکات بسنده کنیم، مشکلی نیست و مشخص می‌شود که وضعیت ما بحرانی است، اما در این بین برخی مدعی‌اند که میزان تولید نسبت به سال گذشته افزایش داشته و جایگاه جهانی ایران هم تقویت شده که این موضوع، باعث گمراهی در تحلیل بازار می‌شود.

تکلیف فولاد را مشخص کنید

گزارش‌های حوزه فولاد بسیار ضد و نقیض ارائه می‌شود. حداقل ۴ ماه اول سال جدید شاهد چنین وضعیتی هستیم. در خرداد ماه بود که اعلام شد میزان تولید فولاد ایران رشد جدی داشته و جایگاه نهم جهان در اختیار ایران است. این ادعا در حالی مطرح می‌شد که جنگ ۱۲ روزه، تحریم صادرات فولاد، کمبود شدید برق و رکود بازار گریبان کارخانه‌های فولاد را در سراسر کشور گرفته بود. پس از آن یکی از فعالان حوزه فولاد اعلام کرد که حتی برخی از کارخانه‌ها به فروش گذاشته شده و دیگر تداوم وضعیت فعلی برای همه ممکن نیست. اخیراً نیز گزارشی در رابطه با میزان صادرات محصولات فولادی از جمله مقاطع طویل منتشر شده که بیانگر کاهش ۴۰ درصدی صادرات است. مخاطب فولادی در ایران گمراه می‌شود که بحران‌ها و آمار سقوط صادرات را ببیند یا آمار افزایش تولید را جدی بگیرد؟ از سوی دیگر کشور‌های خریدار فولاد ایران هم وضعیت جالبی ندارند و شرایط خاص آنها باعث شده انگیزه افزایش تولید وجود نداشته باشد. فرضا اگر برق کافی هم برای فولادی‌ها تأمین شد که به نظر نمی‌رسد تا ۴ سال دیگر تأمین شود، انگیزه صادراتی در بازار فولاد کاهش یافته است.

رشدی که منجر به ضرر می‌شود

در میان آمار‌های فولادی، بالارفتن تمامی این آمار‌ها الزاماً به نفع مردم نیست. افزایش حجم صادرات کنسانتره و گندله سنگ آهن به ترتیب ۵۷ درصد و ۱۳ درصد در مقایسه با سه ماهه سال گذشته، نشان می‌دهد که خام فروشی در فولاد بیشتر از محصول در جریان است که ناشی از بحران در تولید و بازاریابی است. تداوم این وضعیت می‌تواند فولادی‌ها را با بن بست جدی در ۵ سال آینده رو به رو کند و تنها برخی از صنایع بزرگ در این بازار با حمایت‌های دولت باقی بمانند. به واقع باید از الان به فکر جلوگیری از تبدیل شدن فولادی‌ها به ایران خودرو و سایپا بود. رشد خام فروشی فولاد باعث می‌شود آمار‌ها در حوزه فولاد بالا برود، اما این آمار نوعی ضدارزش در بازار فولاد تلقی خواهد شد و نباید به خاطر آن به وزارت صنایع و فولادی‌ها تبریک گفت؛ بلکه باید به سراغ راهکاری برای عبور از بحران‌های فعلی صنعت فولاد حرکت کرد.

تیرآهن و میلگرد روی دستمان مانده است

طبق آمار انجمن فولاد ایران، میزان صادرات تیرآهن نسبت به مشابه سال گذشته، کاهش چشمگیری داشته و از ۵۲ میلیون به ۳۲ میلیون تن رسیده است؛ چیزی معادل ۹ میلیون دلار کاهش صادرات که برای چنین محصولی یک شکست محسوب می‌شود. حجم صادرات میلگرد نیز با ۴۳ درصد کاهش، به ۴۴۹ هزار تن معادل ۱۹۴ میلیون دلار رسیده است. به طور کلی مقاطع طویل فولادی در سه ماه اول امسال نسبت به مشابه سال قبل، ۱۹۱ میلیون دلار کاهش صادرات را تجربه کرده‌اند. این آمار‌ها نشان می‌دهند که بازار‌های سنتی فولاد ایران به موانع سختی برخورد کرده‌اند.

 

برچسب ها: صنعت فولاد صادرات