جان و زندگی کارگران مورد بی مهری قرار گرفته است / قیمت همه چیز افزایش پیدا می‌کند به جز دستمزد کارگران

به گزارش نبض بازار؛ وضعیت کارگران در دولت ابراهیم رئیسی چگونه است و دولت چه اقداماتی برای بهبود وضیعت زندگی آن‌ها انجام داده است؟ آیا دولت موفق شده به وعده‌هایی که درباره زندگی کارگران داده بود عمل کند؟ «نبض بازار» برای پاسخ به این سوالات با علیرضا محجوب نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و دبیرکل خانه کارگر گفتگو کرده که در ادامه می‌خوانید.

محجوب در این زمینه معتقد است: واقعیت این است که دولت آقای رئیسی در زمینه وضعیت کارگران اقداماتی انجام داده، اما آنچه در زندگی کارگران رخ داده اتفاقات متفاوتی است و نمی‌تواند عنوان کرد اقداماتی که دولت انجام داده در زندگی کارگران تأثیر مثبت گذاشته است. برای کارگران آنچه قبل از افزایش دستمزد حائز اهمیت بود مهار تورم بود. با توجه به شرایطی که نظام پولی کشور داشت ما این پیش بینی را می‌کردیم که قوه مجریه و رئیس جمهور بتوانند شرایط را تغییر بدهند. این در حالی بود که آقای رئیسی و حامیان ایشان از تحول در زندگی کارگران سخن می‌گفتند. در واقع آنچه رخ داده نه تنها مهار تورم نبوده و بلکه افزایش تورم نیز بوده است.

وی ادامه داد:آنچه امروز مورد بی توجهی قرار گرفته، جان، زندگی و کار کارگر است. ارزش جان، زندگی وکار کارگر زمانی مورد توجه قرار بگیرد که تورم مهار شود تا کارگران بتوانند با میزان حقوقی که دریافت می‌کنند زندگی راحت تری داشته باشند. از سوی دیگر دولت باید حقوق کارگران را افزایش بیشتری می‌داد تا شرایط برای زندگی کارگران بهتر شود.

نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تصریح کرد:مهم‌ترین چالش زندگی کارگران معیشت و وضعیت اقتصادی آنهاست. این موضوعی مشخص است که حتی دولتمردان نیز نسبت به آن آگاهی دارند. واقعیت دردناک این است که امروز زندگی کارگران به دشواری می‌گذرد. هزینه مسکن، هزینه‌های روزمره و هزینه‌های دیگر شرایط زندگی را برای کارگران بسیار سخت کرده است. دگرگونی‌های مختلف بازارها، کاهش ارزش ریال در مقابل ارز‌های خارجی مرتب سبب افزایش قیمت‌های مداوم و پایدار شده است. ما با پرش‌هایی از قیمت روبه‌رو هستیم که هیچ‌کدام به عقب برنمی‌گردند و تثبیت می‌شوند مگر مزد کارگران که سالی یک بار افزایش پیدا می‌کند.

امنیت شغلی کارگران از بین رفته است

وی افزود: نکته دیگر اینکه رفع اولین مشکل کارگران یعنی دستمزد ناعادلانه تابع برطرف شدن دومین مشکل یعنی ضعف‌های تشکل‌های کارگری است. مهم‌ترین ضعف تشکل‌های کارگری که باعث ناکارآمدی و فقدان این نهاد‌ها شده است نبود امنیت شغلی است کارگری که با قرارداد موقت سه ماه یا یک سال مشغول کار است اگر عضو فعالی در تشکل صنفی کارگاه باشد اخراج می‌شود. به دلیل نبود امنیت شغلی تشکل‌های صنفی حتی درون کارگاه‌ها کارکردی ندارند تا در حالت متعالی بتوانند در شورای عالی کار از دستمزد واقعی دفاع کنند پس بدون طی مشکل امنیت شغلی تشکل ساخته نمی‌شود که قدرت مبارزه برای واقعی کردن دستمزد را داشته باشد.

محجوب خاطرنشان کرد:اگر دنبال ثبات و حل بحران‌ها هستیم در این میان باید به خودمان سخت بگیریم و بتوانیم ارزش پول ملی را احیا کنیم. تحریم یعنی سخت‌گیری دشمنان و غریبه‌ها بر مردم و ما انتظار داریم در این میان دولت خود بر کارفرمایان و کارگران و مردم سخت نگیرد. دولت اگر قرار است اقدامی برای زندگی کارگران انجام بدهد و فشار را کاهش بدهد باید مشخص و قابل ارزیابی باشد و به‌صورت ملموس در زندگی کارگران احساس شود. امروز آنچه فشار زندگی بر مردم را افزایش داده پرش روزبه‌روز قیمت کالا‌های موردنیاز مردم است. برخی به دلیل اینکه قیمت ارز افزایش پیدا می‌کند قیمت کالا‌های خود را افزایش می‌دهند.