اعتصاب کامیونداران چه تأثیری بر فولاد گذاشته است؟
به گزارش نبض بازار، پیشتر در نبض بازار به اهمیت حمل و نقل و فولاد اشاره کرده بودیم؛ حالا موضوع حمل و نقل و فولاد به یک بحران تبدیل شده است. تداوم اعتصاب کامیونداران در شرایطی که برق کافی هم برای تولید وجود ندارد، فولادسازان را درگیر عدم تعهد میکند. مشتریان کارخانههای فولاد اگر تا به حال باید منتظر اتصال برق برای تولید میماندند، حالا باید منتظر راننده بمانند که در زمان اتصال کوتاه مدت برق، کالاهایشان را به دستشان برساند.
فولادهای روی زمین مانده
مشخص نیست تا با به این لحظه چه میزان فولاد روی دست کارخانهها مانده است، اما مسلماً تمامی تولید روزانه در ایران که حدود ۸۰ هزار تن برآورد میشود، جا به جا نشده است. هرچند در این بین برخی از فولادیها دارای شرکت حمل و نقل برای حمل کالاهای خودشان هستند که احتمالاً به این روش بتوانند بخشی از بارهایشان را حمل کنند. به علت فقدان انتشار آمار دقیق صدور بارنامه در یک ماه اخیر، مشخص نیست چه میزان از این بارها حمل شده است.
گرانی، کمبود، توقف تولید
کاهش تولید به علت کمبود برق و عدم حمل آن در اثر اعتصاب کامیونداران، خود به خود قیمت فولاد را بالا میبرد. در بازار فولاد به یک کالا کمیاب تبدیل میشود که تحلیلگران بازار به خوبی میدانند به زودی هم به دست نخواهد آمد. همین پیشبینیها فولاد، هزینه تولید مسکن و حتی دیگر قیمتها را در بازار، بالا میبرد. کمبود آهن و فولاد در بازار با یک چالش اساسی مواجه است و آن عدم پیشبینی برای پایان این روند است. مشخص نیست برق چه زمان وصل میشود و رانندگان چه زمان سفارشها را حمل میکنند. از سوی دیگر مطالبه افزایش کرایه بار نیز باعث افزایش مجدد هزینه تولید میشود. در هر حال رانندگان چه اعتصاب کنند چه اعتصابشان را بشکنند، هزینه حمل و نقل افزایش مییابد و فولادیها باید به این مؤلفه مهم برای قیمتگذاریهای جدید فکر کنند. سهامداران فولادیها نیز مدعیاند که نباید فعلا دست به فروش سهام زد و افزایش ارزش قابل توجهی در پیش است.
فولادها دوام میآورند؟
بدون برق و گاز و کامیون، کارخانه فولاد رسما به یک کارگاه متروکه تبدیل میشود. سؤال اساسی که امروزه در مقابل فولادیها قرار دارد این است که باید در زمانهای اتصال برق دست به تولید زد و مقاومت کرد یا تولید را به کلی متوقف کرد؟ این توقف تا چه زمان طول میکشد و آیا پس از اتصال برق و کامیون، تولید فولاد صرفه دارد؟ این روند نه تنها نیاز داخل بلکه صادرات را نیز با بحران مواجه میکند. فولاد صادراتی با اتکا به بازار داخلی پابرجاست. صرفاً نمیتوان کارخانههای فولاد را بر مبنا صادرات پیش برد، زیرا حجم صادرات کفاف تداوم فعالیت تمامی کارخانههای فولاد را نمیدهد. از سوی دیگر دوباره باید حواسمان به جایگاه ایران هم باشد که حالا اعتصاب کامیونداران هم به تهدیدات آن اضافه شده است.