افت ۸۹ درصدی سود ناخالص پتروشیمی غدیر؛ زنگ خطر برای سهامداران
به گزارش نبض بازار ، در صورتهای مالی میاندورهای حسابرسینشده پتروشیمی غدیر برای شش ماهه منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۴، نشانههای نگرانکنندهای از افت شدید سودآوری دیده میشود. بررسی عملکرد مالی شرکت نشان میدهد که علیرغم رشد قابل توجه فروش، افزایش بهای تمامشده و هزینههای عملیاتی باعث شده شرکت به زیان عملیاتی برسد و سود خالص کاهش شدیدی را تجربه کند.
افزایش شدید هزینهها، سود ناخالص را به لبه سقوط کشاند
بر اساس گزارش منتشرشده در کدال، درآمد عملیاتی پتروشیمی غدیر در نیمه نخست سال جاری به ۲،۹۴۰ میلیارد تومان رسید که نسبت به دوره مشابه سال گذشته رشد ۲۱ درصدی داشته است. با این حال، بهای تمامشده درآمدها جهش قابل توجهی پیدا کرده و از ۱،۹۶۳ میلیارد تومان به ۲،۸۸۹ میلیارد تومان افزایش یافته است. این موضوع حاشیه سود ناخالص شرکت را از ۴۶۱ میلیارد تومان به تنها ۵۱ میلیارد تومان کاهش داد، یعنی افتی نزدیک به ۸۹ درصد.
همزمان، هزینههای عمومی، اداری و فروش شرکت نیز رشد کرده و از ۱۰۰ میلیارد تومان در شش ماهه نخست سال گذشته به ۱۵۹ میلیارد تومان در سال جاری رسیده است. سایر درآمدهای عملیاتی نیز کاهش شدیدی داشته و از ۴۸ میلیارد تومان در سال گذشته به حدود ۲ میلیارد تومان رسید. سایر هزینهها نیز بیش از هشت برابر شده و از ۱۲ میلیارد تومان به حدود ۹۹ میلیارد تومان افزایش یافت.
سقوط سود خالص و هشدار جدی برای سهامداران
نتیجه این تغییرات، ثبت زیان عملیاتی ۲۰۵ میلیارد تومانی برای پتروشیمی غدیر در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ است، در حالی که شرکت در مدت مشابه سال قبل ۳۹۶ میلیارد تومان سود عملیاتی به دست آورده بود. بخش قابل توجهی از این زیان از طریق درآمدهای غیرعملیاتی جبران شد و در نهایت، سود قبل از مالیات شرکت ۱۰۳ میلیارد تومان گزارش شده است؛ رقمی که نسبت به ۵۵۳ میلیارد تومان سال گذشته افت چشمگیری دارد.
در زمینه مالیات، امسال هیچ هزینهای گزارش نشده است، در حالی که سال گذشته حدود ۹۰ میلیارد تومان مالیات پرداخت شده بود. در نهایت، سود خالص پتروشیمی غدیر ۱۰۳ میلیارد تومان محقق شد که نسبت به ۴۳۸ میلیارد تومان نیمه نخست سال گذشته کاهش ۷۶ درصدی را نشان میدهد. این موضوع باعث شده سود هر سهم شرکت از ۳۳۸ تومان به ۷۹ تومان کاهش یابد و بازدهی سهام به شدت افت کند.
این وضعیت زنگ خطری برای سهامداران پتروشیمی غدیر به حساب میآید و نشان میدهد رشد فروش به تنهایی نمیتواند ضامن سودآوری پایدار باشد، مگر اینکه مدیریت شرکت بتواند ساختار هزینهها را بهبود بخشد و بهرهوری تولید را افزایش دهد.