قیمت گوشت ۳ برابر پاکستان، خودرو ۸ برابر جهان/ آیا اینها به قطعنامههای سازمان ملل ربط دارد؟
به گزارش نبض بازار،مجید گودرزی، کارشناس اقتصادی، با اشاره به فضای رسانهای اخیر گفت:«رسانههای داخلی و خارجی بهگونهای عمل میکنند که گویی اقتصاد و مردم ایران در آستانه فروپاشیاند؛ در حالیکه واقعیتهای میدانی با این تصویرسازیها همخوانی ندارد. این تلاشها در واقع تلاشی برای غرق مصنوعی اقتصاد ایران است.»
گودرزی با اشاره به فشارهای روانی ناشی از اخبار بازگشت تحریمها توضیح داد:«دیروز یکبار دیگر قطعنامههایی را که احتمال بازگشت آنها از طریق مکانیسم اسنپبک مطرح شده مرور کردم، چون آنچه در ذهن من بود با حجم فشار رسانهای هیچ سنخیتی نداشت. حتی لحظهای فکر کردم شاید من اشتباه میکنم.»
گودرزی در مرور محتوای قطعنامههای شورای امنیت گفت: قطعنامه ۱۶۹۶ از ایران میخواهد غنیسازی اورانیوم را متوقف کند، قطعنامه ۱۷۳۷ صادرات فناوری و تجهیزات حساس هستهای و موشکی به ایران را ممنوع کرده، قطعنامه ۱۷۴۷ ممنوعیت صادرات سلاح از ایران را در بر دارد، قطعنامه ۱۸۰۳ محدودیتهایی بر صادرات و واردات اقلام با کاربرد دوگانه اعمال میکند، قطعنامه ۱۸۳۵ صرفاً تأکیدی مجدد بر اجرای مصوبات قبلی است و در نهایت، قطعنامه ۱۹۲۹ محدودیتهای گسترده مالی، نظامی، سرمایهگذاری و کشتیرانی را بهویژه با تمرکز بر سپاه پاسداران اعمال میکند.
این کارشناس اقتصادی تأکید کرد:«غیر از قطعنامه ۱۹۲۹، هیچکدام از قطعنامههای دیگر تأثیر مستقیمی بر زندگی مردم ندارند. حتی در مورد قطعنامه ۱۹۲۹ نیز باید گفت تحریمهای مالی آن دوران زمانی مؤثر بود که زیرساختهای مالی جهان در اختیار آمریکا بود. اما امروز، حتی اگر سوئیفت آزاد هم باشد، دیگر کارایی گذشته را ندارد؛ زیرا سیستمهای مالی RMB چین و SPFS روسیه تبادلات را در چند ثانیه انجام میدهند، در حالی که سوئیفت تا یک هفته زمان میبرد.»
قطعنامهها مردم را فقیر نکردند، تصمیمهای داخلی کردند
او ادامه داد:«برخی مشکلات داخلی، بسیار بیشتر از تحریمهای بینالمللی بر زندگی مردم تأثیر گذاشته است. مثلاً ممنوعیت واردات قطعات با کاربرد دوگانه چه اثری در معیشت مردم دارد؟ اما وقتی صاحبخانهها فشار میآورند یا دولت عمداً زمین را کمیاب میکند، هزینه معیشت تا ۳۳ درصد افزایش مییابد و بخش بزرگی از درآمد مردم را میبلعد. واقعیت این است که تحریم داخلی، بیشتر از تحریم خارجی به معیشت مردم آسیب زده است.»
گودرزی افزود:«بخش بزرگی از مشکلات کشور عمدی است و هیچ ارتباطی با قطعنامههای سازمان ملل ندارد. متأسفانه عدهای در داخل کشور مسئول بالا بردن هزینه توییتهای ترامپ شدهاند!»
وی در ادامه رفتار اقتصادی مردم را نیز مورد انتقاد قرار داد و گفت:«اقتصاد ما با مجموعهای از رفتارهای غلط روبهروست؛ چه از طرف مردم و چه از طرف دولت. مردم ما تصور میکنند با بالا رفتن دلار سود میکنند، در حالیکه افزایش قیمت دلار اگر صد درصد هم باشد، در نهایت ضرر آن به همه برمیگردد. ممکن است کسی در یک کالا صد درصد سود کند، اما باید هزاران قلم کالای دیگر را با همان درصد افزایش قیمت بخرد. این رفتارهای غیرمنطقی، بیش از هر قطعنامهای به اقتصاد کشور آسیب زده است.»
این کارشناس اقتصادی با اشاره به نوع سرمایهگذاری در کشور تصریح کرد:«سرمایهگذاری عظیمی در بازارهایی انجام میشود که هیچ ارزش افزودهای ندارند. چگونه میتوان انتظار رشد و توسعه داشت وقتی سرمایهها در مسیرهایی بدون بازده هدایت میشوند؟»
او با لحنی انتقادی افزود:«گوشت را سه برابر پاکستان به مردم میفروشند و برخی خودروها تا هشت برابر قیمت جهانی عرضه میشود. آیا اینها به قطعنامههای سازمان ملل ربط دارد؟ حجم زیادی از برنجهای وارداتی یا روی کشتی میمانند یا در انبارها گم میشوند و در نهایت هم همه این سوءمدیریتها به نام تحریم نوشته میشود.»
گودرزی در پایان تأکید کرد:«ما به اصلاحات اجباری و عمیق نیاز داریم؛ نخستین و مهمترین بخش هم اصلاح در مدیریت کشور است. مدیران سیاسی با تصمیمهای غیرتخصصی، بخشهای فنی کشور را فرسوده کردهاند. باید بپذیریم در جهانی زندگی میکنیم که قدرت، جای قانون را گرفته و نباید با هر تشر قدرتهای بزرگ، آرامش خود را از دست دهیم.»