سربلند در برابر ابرتحریمها
به گزارش نبض بازار، غربیها همواره تصور اشتباهی نسبت به صنایع و سیاست در ایران داشتهاند. تصور تحریم و توقف تولید محاسبه اشتباهی بود که غربیها بارها آن را مرتکب شدند، اما آنچه امروز شاهد آن هستیم، تداوم تولید و صادرات در صنعت فولاد است.
آنچه در صنایع ایران طی چند سال اخیر اتفاق افتاده، تجربهای ارزشمند برای کشورهاییست که به هر دلیل تحت شدیدترین تحریمها قرار دارند. صنایع ایران اگرچه در سالهای اخیر زیانهای جدی از تحریم متحمل شدهاند، اما در واقعیت آنچه شاهد آن هستیم، تداوم فعالیت صنایع، پیشرفت و توسعه آنها و در نهایت حفظ درآمدزایی ارزی در شرایط تحریمی است. ایران هزاران راه رفته و نرفته را برای حفظ وضعیت فعلی و پیشبرد اهداف خود در صنعت طی کرده و نمونهای ارزشمند از مقاومت در برابر تحریم است.
تجربه فولاد خوزستان در شرایط تحریمی
در میان صنایع فولادی هم سایه تحریم دیده میشود. سایهای که چند سالیست فولاد ایران را با تحریم مواجه کرده، اما این تحریمها نتوانستند اقتصاد فولاد را با بن بست مواجه کنند. هرچند زیان حاصل از تحریم قابل توجه است و نمیتوان آن را انکار کرد، اما آنچه صنایع فولادی به دنبال آن رفتند، کشف مسیرهای جدید برای صادرات و حفظ میزان تولید بود. در این میان بحران ناترازیها از جنگ و تحریم اثر بیشتری بر کاهش تولید داشتند، اما با این وجود هنوز هم فولادیهایی هستند که تولید خود را حفظ کردهاند. تجربه فولاد خوزستان در سه سال اخیر نشان داد که میتوان با وجود جنگ، تحریم و ناترازی به فعالیت جدی پرداخت.
صادرات ۵.۸ میلیون تن فولاد به ۲۸ کشور جهان، تجربه کوچکی برای یک کشور تحریم شده نیست. چینیها، هندیها و ترکیهایها اگر در فولاد جهانی حرفی برای گفتن دارند، در شرایطی است که هیچ بحرانی سد راه آنها نشده است. نهایت مشکلی که در کشورهای بزرگ فولادی دیده میشود، برخورد با محیط زیست و بازار داخلیشان است. این درحالیست که ایران باید ضمن دور زدن تحریم، با تحریمهای داخلی هم بجنگد. در نتیجه اگر مجموعههای فولادی از جمله فولاد خوزستان، شرایطی مشابه چینیها و ترکیهایها داشتند، آنگاه ایران در جایگاه نهم و دهم جهان نمیایستاد و رقابتها را با هندیها آغاز میکرد.
آنچه از دست رفت و آنچه به دست آمد
فولاد خوزستان در فاصله سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ به علت تداوم ناترازیها نزدیک ۲.۵ میلیون تن از تولید خود را از دست داد. چنین خطری هنوز هم در کمین این شرکت است و اگر کمبود برق و گاز به همین شکل ادامه یابد، زیان این شرکت از کاهش تولید متوقف نمی شود.
هرچند فولاد خوزستان با از دست دادن ۲.۵ میلیون تن فولاد هم خود را حفظ کرده و مشتریهای خارجی به روند تولید آن اعتماد دارند، اما مسأله اینجاست که اگر بتوان مقابل چالشهای داخلی نیز مانند چالشهای خارجی ایستاد، همین کارخانه به تنهایی میتواند در مقابل میزان کل تولید فولاد برخی از کشورهای بزرگ، قد علم کند. آنچه در پی از دست رفتن ۲.۵ میلیون تن فولاد به دست آمد، تجربهای بود که تنها با گذر زمان و شرایط خاص به دست میآید.