در شرایط کنونی، فشار ناشی از تحریمهاو شیوع ویروس کرونا باعث شده تا بنگاهها و کسبوکارهای مختلف در ایران بیش از پیش در معرض تهدید تعطیلی و کاهش فعالیتها باشند وهمین موضوع خطری است تا افزایش غیرعلمی دستمزدها منجر به بیکاری گسترده و از دست رفتن مشاغل دیگری شود.
برخی تحلیلگران با استناد به مصوبه شورایعالی کار، افزایش حداقل دستمزد را نسبت به سال 98 معادل 21 درصد دانسته اند، حال انکه با لحاظ کردن سایر آیتمها، هزینههای پرسنلی و دستمزد که توسط کارفرمایان پرداخت میشود عملاً بیش از 40 درصد افزایش مییابد و پرداختی به کارگران هم چیزی درحدود 32 تا 34 درصد(بر اساس بعد خانوار) رشد خواهد کرد.
مقایسه دوساله و یک نکته
مهمترین بحث در شرایط کنونی، مقایسه اعداد و ارقام تورم کنونی و رقم نهایی است که برای پرداخت به کارگران مصوب شد. بعضی دراین بین معتقدند که رقم افزایشی سال 99 باعث عقب افتادن مزد کارگری از تورم سال 98 شده است و به کوچک شدن جیب کارگران منجر می شود.
حال انکه باید دریافتی کارگران مد نظر باشد و حداقل آن در مقایسه با تورم دو سال اخیر بررسی شود. افزایش حداقل دریافتی دستمزد کارگران درسال 99 در وضعیتی رخ داده که در سال 1398 هم در مقایسه با سال 1397 شاهد رشد 36 درصدی حداقل مزد کارگری و افزایش 43 درصدی حداقل دریافتی را شاهد بودیم که در دهه گذشته رخ نداده بود که حداقل مزد از میانگین تورم سال رقمی بالاتر باشد.
به صورت خلاصه، در سال 99 از 15 فاکتور اساسی که مزد نهایی کارگران را تعیین میکند، 12 فاکتور در تعیین مزد کارگران رشد 21 درصدی داشته اما پایه سنواتی 150 درصد رشد کرده که در کنار رشد 110.5 درصدی کمک هزینه (بن) میانگین دریافتی حداقل کارگری را به بیش از 32 درصد رسانده است.
برهمین اساس هم اکنون با میانگین گیری دو سال گذشته و مد نظر قرار دادن نرخ تورم اعلامی رسمی کشور(مرکز امار ایران) درمی یابیم که در مجموع، کارگر بدون فرزند در دو سال اخیر 15.1 درصد بیش از تورم دو سال اخیر و کارگر با یک فرزند 13.6 و با دو فرزند 12.4 درصد بیش از تورم اعلامی دریافتی خواهند داشت.
بر پایه اعداد منتشره مزد 99، حداقل مزد ماهانه کارگر بدون فرزند 33.8 درصد رشد، با یک فرزند 32.8 درصد ، با دو فرزند 32 درصد و با بعد خانوار 3 نفر 32.5 درصد افزایش خواهد داشت.
مقایسه وضعیت حداقل دریافتی کارگران در 2 سال اخیر