به گزارش نبض بازار،چندی است که فضای رسانه‌ای ایران با پدیده‌ای روبرو است که باشگاه روزنامه‌نگاران ایران نام «باج نیوز»ها را بر آن می‌گذارد.
باجنیوزها متشکل از افراد شبه خبرنگار، سایت‌ها و کانال‌های تلگرامی است که تلاش می‌کنند با توجیه «افشاگری»، از سازمان‌ها و ادارات و وزارتخانه‌ها یا افراد حقیقی و حقوقی باج‌خواهی کنند.
برخی از این افراد که سابقه‌ی خبرنگاری دارند، با دسترسی به برخی اسناد تلاش می‌کنند با مانور مبارزه با فساد، از دستگاه یا افراد مشخصی حق‌السکوت بگیرند.
برخی از سایت‌ها و نیز بلاگرها علنا به یک دستگاه یا سازمانی اعلام می‌کنند اگر فلان مبلغ پرداخت نکنند، خط تخریب را آغاز می‌کنند و با چندین خبر مدیری را جابه‌جا می‌کنند.
پدیده‌ی باجنیوزها با اخاذی از مدیران و مسئولان دولت پیش آغاز شد و باج‌گیرها چه در توئیتر و چه در سایت‌ها کار خود را وسعت دادند و امروز رسما ابایی از این که در جلسات خصوصی خود بر سر قیمت چانه بزنند ندارند.
نکته‌ی جالب و عجیب، همراهی مدیران با باجنیوزها است. برخی آنها برای سرپوش گذاشتن بر ضعف یا ناکارآمدی خود، تسلیم باج‌گیران رسانه‌ای می‌شوند و برخی دیگر اسنادی علیه یک دستگاه دیگر به اخاذ می‌دهند.
بی‌شک عموم روزنامه‌نگاران و روزنامه‌ها چنین نیستند، اما باجنیوزها نه تنها حیثیت روزنامه‌نگاری را لکه‌دار کرده‌اند بلکه خود را افشاگر مفسدان معرفی می‌کنند و تلاش می‌کنند رفتار خود را توجیه کنند.
یکی از مسئولان دولت قبل جایی گفته بود یکی از آفات ما، سایت‌هایی بودند که بی‌مجوز یا بامجوز مثل قارچ رشد کرده بودند، و سعی در تلکه کردن مسئولان و مدیران داشتند. علنا زنگ می‌زدند و اعلام می‌کردند که اگر فلان مبلغ به حساب سایت یا کانال تلگرامی ما نریزید ، فلان خبر را علیه شما منتشر می‌کنیم.
به نظر می‌رسد که معاونت مطبوعاتی لازم است در این خصوص قدم موثری بردارد. سکوت این معاونت، همراهی با این افراد تلقی می‌شود. اگرچه ما می‌دانیم که آقای فرشاد مهدی‌پور معاونت مطبوعاتی چنین نگاهی ندارد اما لازم است جدیت بیشتری در این‌باره از خود نشان دهد. زیرا حذف باجنیوزها راه را برای روزنامه‌نگاری تحقیقی و واقعی باز می‌کند. روزنامه‌نگاری افشای حقایق است نه باج‌گیری و حق السکوت از این و آن.