زندگی نامه هنرمند مردمی اکبر عبدی
به گزارش نبض بازار اکبر عبدی (Akbar abdi)متولد ۴ شهریور ۱۳۳۹در تهران از بازیگران سینما و تلویزیون ایران و دارنده نشان درجه یک فرهنگ و هنر می‌باشد. وی بیشتر در نقش‌های کمدی بازی می‌کند و فیزیک بدنی خاصی دارد و صورت وی، امکان گریم شدید و ساختن چهره‌های گوناگون، مانند نوجوانان و زنان را به وی می‌دهد. اکبر عبدی از هنرجویان مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما بوده است.
اکبر عبدی از پدر و مادری اردبیلی در سال ۱۳۳۹ در محله نازی‌آباد تهران زاده شد و از سال ۱۳۵۸ با دریافت مدرک دیپلم با نمایش‌های آماتوری فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۲ به تلویزیون رفت و تاکنون به نقش‌آفرینی در موضوعات مختلفی می‌پردازد. عبدی را بیشتر به خاطر بازی‌های کمدی و طنز می‌شناسند. وی اصالتا اهل روستای آغاباقر اردبیل است.
از بازی‌های به یادماندنی او می‌‌توان به فیلم‌های هنرپیشه (محسن مخملباف) و آدم برفی(داود میرباقری) اشاره کرد. اکبر عبدی نیمه دوم دهه هفتاد را در سکوت سینمایی سپری کرد و تا حدودی از محبوبیت و شهرت او کاسته شد. بازی او در چند فیلم کمدی در اواخر دهه هفتاد هم خیلی مورد توجه واقع نشد و با وجود اینکه در سال ۱۳۸۰ و در جشنواره بیستم فیلم فجر برای بازی در فیلم نان و عشق و موتور هزار نامزد جایزه شد، اما بسیاری معتقدند که او از دوران اوج خود، یعنی زمانی که از مشهورترین و پولسازترین بازیگران ایران بود، فاصله گرفته است.
سکوت سینمایی سپری کرد و تا حدودی از محبوبیت و شهرت او کاسته شد. بازی او در چند فیلم کمدی در اواخر دهه هفتاد هم خیلی مورد توجه واقع نشد و با وجود اینکه در سال ۱۳۸۰ و در جشنواره بیستم فیلم فجر برای بازی در فیلم نان و عشق و موتور هزار نامزد جایزه شد، اما بسیاری معتقدند که او از دوران اوج خود، یعنی زمانی که از مشهورترین و پولسازترین بازیگران ایران بود، فاصله گرفته است.
اکبر عبدی در مراسم اختتامیه سی‌امین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۰ ضمن انتقاد از روند برگزاری و داوری جشنواره اظهار کرد بایستی برای بازی در فیلم ای ایران جایزه سیمرغ بلورین دریافت می‌کردم.
عبدی همچنین در تاریخ ۱۳۹۰/۱۲/۲۳ به عنوان میهمان در برنامه پارک ملت حضور یافت و گله‌هایی از دستمزد حاصل از بازی‌اش در فیلم سینمایی اخراجیها کرد. وی در این برنامه محمد رضا شریفی نیا را پول‌دوست خواند.
وی در مراسمی در تیر ماه ۱۳۹۲ و در روزهای پایانی ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد از او نشان درجه یک فرهنگ و هنر را دریافت کرد.
اکبر عبدی در فیلم «خواب‌زده‌ها» بعد از فیلم «آدم برفی» و «خوابم می‌اد» برای سومین‌بار نقش یک زن را ایفا کرد. وی در این فیلم نقش دو زن را بازی کرد.
عبدی در تاریخ ۱۳ خرداد ماه به مناسبت تولد امام دوازدهم شیعیان مهدی در برنامه خندوانه به کارگردانی رامبد جوان حضور یافت. او در این برنامه شوخی‌هایی را با رئیس جمهور وقت حسن روحانی انجام داد.
در سال ۱۳۹۴ رسانه‌های ترکیه گزارش دادند که اکبر عبدی با خرید خانه‌ای در آلانیا تصمیم گرفته است که مابقی عمر خود را در این شهر بگذراند. وی طی مصاحبه‌ای در یک بنگاه معاملات املاک در آلانیا گفت: به خاطر برخی مشکلات سلامتی تصمیم گرفته است که در این شهر به زندگی ادامه دهد. او گفته بود که به توصیه دوست قدیمی خود منصور پیری، به آلانیای ترکیه آمده و در این شهر منزلی خریداری کرده تا عمر خود را در این شهر بگذراند.[۹] بعد از بازتاب‌هایی که این مصاحبه داشت وی مهاجرت به ترکیه را تکذیب کرد و اظهار داشت: «من ایران هستم، و مهاجرت نکرده‌ام، و به زودی قرارداد رسوایی ۲ را با ده نمکی خواهم بست.»
پس از فوت تعدادی از حجاج ايرانی در مناسک حج سال ۱۳۹۴، وی در برنامۀ زندۀ تلویزیونی به مناسبت جشن روز عید غدیر خم، ضمن تعریف خاطره‌ای از حضور خود و دخترش المیرا عبدی در مناسک حج، صحبت‌هایی در خصوص خواستگاری يک عرب سعودی و پاسخ توهین‌آمیز خود به او را مطرح نمود كه بعد از تعريف كردن خاطره، مجری برنامه مجبور به قطع كردن صحبت‌های وی شد. سخنان توهین‌آمیز اکبر عبدی واکنش‌های بسیاری را برانگیخت. اکبر عبدی چند روز بعد در رابطه با واکنش‌های اعتراضی در فضای مجازی به سخنانش، در مصاحبه تلویزیون تی‌وی پلاس اعلام کرد که از حرف‌هایش سوءبرداشت شده‌است. وی اعلام کرد که «اگر می‌دانستم برنامه زنده است این حرف را نمی‌زدم. احساس کردم برنامه غیر مستقیم است و شبکه ۳ روی صدایم سوت پخش می‌کند.»
ناصر فکوهی نیز اظهارات عبدی را نوعی نژادگرایی و بی احترامی به مردم عرب کشورهای همسایه خصوصا عرب های ایرانی دانست.
دریافت سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از هشتمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مادر ساخته علی حاتمی (۱۳۶۸)
دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سی‌امین جشنواره بین‌المللی فجر برای نقش‌آفرینی در فیلم خوابم می‌آد ساخته رضا عطاران
برخی از آثار هنری اکبر عبدی:
مردی که موش شد، ۱۳۶۴
اجاره نشینها، ۱۳۶۵
ماموریت، ۱۳۶۵
گراند سینما، ۱۳۶۷
ای ایران، ۱۳۶۸
دزد عروسکها، ۱۳۶۸
ریحانه ، ۱۳۶۸
مادر، ۱۳۶۸
در آرزوی ازدواج، ۱۳۶۹
مدرسه پیرمردها، ۱۳۷۰
دلشدگان، ۱۳۷۰
ناصرالدین شاه اکتور سینما، ۱۳۷۰
هنرپیشه، ۱۳۷۱
آرزوی بزرگ، ۱۳۷۳
آدم برفی، ۱۳۷۳
پاکباخته، ۱۳۷۴
مرد آفتابی، ۱۳۷۴
شب روباه، ۱۳۷۵
عشق گمشده، ۱۳۷۵
افسانه پوپک طلایی، ۱۳۷۶
جنگجوی پیروز، ۱۳۷۷
تارزن و تارزان، ۱۳۷۹
دارا و ندار، ۱۳۷۹
نان و عشق و موتور هزار ، ۱۳۷۹
کفشهای جیرجیرک دار من، ۱۳۸۱
اخراجیها، ۱۳۸۵
قاعده بازی، ۱۳۸۵
گوشواره، ۱۳۸۵
هدف اصلی، ۱۳۸۵
کلاغ پر ۱۳۸۶
مظفرنامه، ۱۳۸۶
اخراجیها۲، ۱۳۸۷
چشمک، ۱۳۸۷
دل شکسته،