اثرگذاری تحریمها از واقعیت تا انکار

به گزارش نبض بازار ، نامگذاری سالهای گذشته توسط رهبر انقلاب با محوریت اقتصادی این انتظار را ایجاد می کرد که مدیرن اقتصادی کشور و در رأس آن وزارت اقتصاد و وزارت صمت برای پیشبرد محورهای کلیدی این نامگذاریها با تمام توان حاضر شوند. اتفاقی که می توانست برای وضعیت اقتصادی کشور مفید به فایده باشد. اما بررسی آمارها و گزارش های داخلی و خارجی نتایجی را نشان می دهد که خوشایند نیست. آمار و ارقام موجود در نهادهای مختلف نباید تحریم را دستاویز کم کاریهای خود قرار دهند زیرا این موضوع سالهاست که با اقتصاد کشور همراهست و بعد از سپری کردن سالهای زیاد در تحریم باید به راه حلهای آن نیز می رسیدیم .اظهار نظر برخی مدیران اقتصادی که متفق القول اعتقاد دارند تحریمها اثر خاصی روی برنامه های کلان اقتصادی نداشته و آنها به مسیر خود با قدرت ادامه می دهند موضعی است که همواره بیان می شود هرچند که امیدواریم حرف این دسته از مسئولین درست باشد اما نگاهی به آمارهای رسمی یا صحت ادعای آنان را زیر سؤال می برد و یا عملکرد آنها را مورد نقد و بررسی جدی قرار می دهد.

طبق آمار 10 ماهه ی 98 وزارت صنعت رتبه جمهوری اسلامی ایران براساس برخی از شاخص های مهم بین المللی جالب نیست. رقابت پذیری جهانی ما از سال 2014 با رتبه ی 83 تا سال 2019 با رتبه ی 99 افت 19 درصدی داشته. این اتفاق در شرایطی افتاده که در سال 2014 تعداد 144 کشور در این شاخص حضور داشتند و در سال 2109 این تعداد به 141 کشور کاهش پیدا کرد. بهترین عملکرد کشورمان در این شاخص به سال 2015، 2016 و 2017 برمیگردد یعنی درست زمانیکه تحریمها به شکل امروزی خود اعمال نمی شدند و هنوز بقایائی از برجام و اثرات آن در اقتصاد وجود داشت.

در بخش سهولت کسب و کار ، آزادی اقتصادی ، رفاه لگاتوم نیز وضعیت جالب نیست و ما تغییر محسوسی که از آن بتوان به عنوان یک نغییر بزرگ یاد کنیم نداشته ایم.

اگر این آمارها را در کنار آمار برخی از مجوزهای صادره داخلی بگذاریم متوجه تناقضی می شویم که باید به آن پاسخ داده شود. تعداد صدور مجوزهای ما در ده ماهه ی 98 با همه ی اتفاقات بدی که در حوزه ی اقتصاد افتاد افزایش پیدا کرده هرچند که در بخشهایی شاهد کاهش بودیم اما من حیث مجموع این آمار افزایشی است.

حالا باید به چند مسئله پاسخ داد اول اینکه اگر اوضاع اقتصادی خراب است و وضعیت تولید و هزینه ی آن مناسب نیست صدور این تعداد مجوز براساس چه متر و معیاری بوده؟ دوم اینکه اگر تحریمها اثرگذار نبوده اند پس آمارهای بین المللی در این زمینه چه واقعیتی را بیان می کند؟ سوم این اینکه عملکرد مدیران در زمینه ی کاهش اثرات تحریم در زندگی مردم کجاست زیرا نرخ رشد اقتصادی 9 ماهه 98 براساس اعلان مرکز آمار ایران براساس پایه سال 90 به7.6- درصد می رسد که اصلا جالب نیست.