صنعت با تخریب راه به جایی نمی برد

به گزارش نبض بازار ، شفافیت در بسیاری از موارد حلقه ی مفقوده ی مناسبات و روابطی است که بعضاً با هدف های بخصوص شکل گرفته اند. چیزی که امروز از آن به عنوان روشنگری یاد می شود نباید تنها توسط عده ای خاص انجام شود زیرا موضوعاتی که ارتباط مستقیم با بدنه ی اجتماع و اقتصاد جنبه ی همگانی دارند و مهمترین رکن این مسائل باید حول محور شفافیت باشد.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و درست در شرایطی که کشور زیر بمب و موشک بود شاید خوشبین افراد به این امروز کشور فکر نمی کردند اما با تمام قوا در حال انجام وظیفه بودند. صنایع کشور با بحران روبرو شدند و سرمایه گذاران خارجی ایران را به مقصد کشورهای خود ترک کردند. خالی شدن سنگر تولید جدا از جنگی که در جبهه روی می داد نگرانی مضاعفی ایجاد می کرد تا جاییکه بعد از اتمام جنگ یکی از اصلی ترین مسئله های کشور تمرکز روی موضوع تولید بود. گذشتن از آن فضا این امیدواری را ایجاد کرد که می توان با همگرایی با هر رأی و نظری به بخش تولید کشور کمک کرد و اگر انتقاد و مسئله ای هست با زبان گفتگو به دور از تهمت پراکنی و افترا بیان شود زیرا منظره ی جنگ به خوبی نشان داد که اگر ارکان تولید کشور دچار آسیب شود با میدان جنگ فرقی نخواهد کرد.

انتظار زیادی از برخی نیست که با مرور همه ی دستاوردها در مورد برخی مسائل اظهار نظر کنند و اگر درباره ی مسئله ای تنها با نظر شخصی خودشان قصد ایجاد موجی را در کشور دارند از آن پرهیز کنند. صنعت فولاد کشور که به سبب برخی مسامحه ها از خام فروشی در امان نیست بار تولید ورقهای فولادی را بر دوش مجتمع فولاد مبارکه می بیند. مجتمعی که طی سالیان گذشته همواره یکی از واحدهایی بوده که علاوه بر خدمت رسانی در بخش تولید در بزنگاههای مسئولیت اجتماعی نیز قوی حاضر شده و مردم گواه بهتری در این زمینه هستند. وصل کردن مشکلات موجود در صنعت فلزات به یک واحد تولیدی البته از نظر هر کارشناسی منطقی و جایز نیست. عدم کنترل دلالان در بازارهای مختلف مانند خودرو و برخی شرکتهای نفتی در طول سالها به خوبی مؤید این ادعاست که آنچه باید کنترل شود رفتار غیر مسئولانه ی مدیرانی است که یکی از وظایف اصلی آنها کنترل حواشی بازار و برخورد جدی با معضلی بزرگ به اسم دلالی است. نمی شود گفت که به سبب وسعتی که یک مجتمع تولیدی دارد اتفاقات بازار را مهندسی می کند که اگر اینطور بود هجمه های به وجود آمده شکل نمی گرفت. از زمان روی کار آمدن مهندس عظیمیان در فولاد مبارکه عده ای که خود را در این جایگاه می دیدند شروع به رفتار تهاجمی کردند تا جایی که برخی مسائل بی اهمیت از تریبون مجلس شنیده می شد هرچند که ادله ی لازم برای این گروه هرگز فراهم نشد که اگر اینطور بود باید تحولات زیادی را در فولاد مبارکه می دیدیم.

از یاد نبریم که واحدهایی مانند فولاد مبارکه در کشور انگشت شمارند که در هر شرایطی به داد صنعت و اقتصاد کشور می رسند امیدواریم که به جای رفتارهای این چنینی همه برای موفقیت تلاش کنیم نه برای تخریب یکدیگر که این رفتار بدون شک تبعات زیادی به همراه دارد.