صفحه نخست

عکس

فیلم

بانک

بیمه

اقتصاد کلان

خودرو

بورس

صنعت

انرژی

گردشگری

طلا و ارز

فناوری

معیشت

پلاس

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۲۶۵۲۹
۱۳ آبان ۱۴۰۴ - ۱۴:۰۰
«نبض بازار» بررسی می‌کند:

نگاهی به ماجرای کرایه بار رانندگان/ کرایه بار افزایش پیدا خواهد کرد؟

راننده‌ها چند سالی است که نسبت به وضعیت کرایه بار معترض‌اند. در مقابل دولت مدعی است که رشد کرایه باعث بازتاب عینی آن در تورم خواهد بود. رانندگان نیز مدعی‌اند که کرایه‌هایشان بر مدار تورم حرکت نکرده و در حال زیان دهی‌اند. عدم پرداخت به موقع کرایه و کم بودن بار نیز شرایط را برای رانندگان سخت‌تر کرده است.

به گزارش نبض بازار-کرایه بار رانندگان چند سالی است که محل دعوای راننده و سازمان راهداری است. چندی پیش بود که رانندگان نسبت به وضعیت کرایه بار اعتراض کرده، اما در نهایت با چند وعده سازمان راهداری به پایان رسید. هرچند افزایش کرایه نیز انجام شده، اما رانندگان مدعی‌اند که این افزایش واقعی نیست و باید با نرخ تورم هماهنگ باشد. رشد قیمت هزینه وسائل مصرفی کامیون و به طور کلی قیمت خود کامیون‌ها نیز باعث افزایش نگرانی رانندگان شده است.

به جهت بررسی موضوع فوق، گفت‌و‌گو کردیم با جلال موسوی، نائب رئیس کانون کامیون‌داران کشور، که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم:

·        وضعیت کرایه بار و افزایش آن به کجا رسید؟ آیا احتمال افزایش مجدد کرایه وجود دارد؟

در سال ۱۴۰۴ وقتی خواهان افزایش کرایه شدیم، ۲۴ درصد اضافه کردند، اما ما نپذیرفتیم. آقای خضری معاون سازمان راهداری گفتنتد که شش ماهه دوم را در نظر داشته باشید. اگر در شش ماه دوم تورم بیشتر شد همکاری می‌کنیم و کرایه را اضافه می‌کنیم. به نظر ما تورم شکل گرفته، اما شاید از نظر سازمان راهداری تورم زیاد نشده است. متأسفانه سازمان راهداری زیربار نمی‌رود. ما چندین بار گفته‌ایم که از اول مهر باید کرایه را اضافه کنیم ما توجهی نکردند. حتی عوارضی‌های اتوبان را دوبرابر کرده‌اند، اما کرایه را نمی‌گذارند زیاد شود. کرایه بار راننده و دستمزد کارگر چندان اثری در تورم ندارد، اما همین دو مورد را بهانه کرده‌اند. الان برنج از صد تومان به سیصد تومان رسیده است؛ فرض کنید کرایه راننده ۳۰ درصد اضافه می‌شد. لوبیا و عدس و نخود هم گران شده، اما کرایه راننده را متناسب با تورم بالا نبرده‌اند.

·        آخرین وعده‌ها برای افزایش کرایه به کجا رسید؟

ما در اتحادیه هم نهایتاً ترمز راننده‌ها شده‌ایم. ما قول دادیم، اما دولت عمل نکرد. ما بر اساس وعده‌های سازمان راهداری و آقای اکبری وعده می‌دهیم. مانند هشت مصوبه‌ای که در اعتصاب راننده‌ها به ما وعده دادند. دریغ از یک مورد که انجام شود. ما به راننده‌ها وعده دادیم، راننده‌ها نیز شروع به کار کردند، اما هیچ تغییری انجام نشد. راننده‌ها نیز به ما می‌گویند شما به ما قول دادید که مشکل حل می‌شود. سازمان راهداری اصلاً صنف را به حساب نمی‌آورد.

·        هزینه‌های مصرفی کامیون‌ها چند درصد افزایش پیدا کرده است؟

تمام هزینه‌های راننده‌ها امسال رشد شدید داشته است. بیشترین رشد هزینه‌ای که داشتیم متعلق به لاستیک و روغن بوده است. یک واشرسرسیلندر را سال گذشته ۱.۲ میلیون می‌خریدیم، اما ۲ میلیون دستمزد تعویض آن بوده است. چطور این دستمزد‌ها تورم ایجاد نمی‌کند؟ چرا نظارتی بر دستمزد تعمیرات کامیون‌ها نمی‌شود؟ ما اگر ۲۵ درصد کرایه را اضافه کنیم، چه مشکلی پیش می‌آید؟ من نمی‌گویم آقای امیراللهی و خضری و اکبری با تقصیر‌اند یا تقصیر ندارند. آنها هم کارمند دولت‌اند و تعزیرات به آنها ایراد می‌گیرد. از طرفی اگر بگویم سازمان کاره‌ای نیست، پس چه کسی مقصر است؟

·        قیمت کامیون‌ها به کجا رسیده است؟

الان خرید یک کامیون فرسوده بالای ۲۵ سال بیشتر از ۲ میلیارد قیمت دارد. ماشین الان در محدوده ۱۶ الی ۱۷ میلیارد است. چه کسی به قیمت کامیون نظارت دارد؟ چرا قیمت کامیون به همین شکل بالا می‌رود، اما فقط به کرایه‌ها نظارت دارند؟ چطور زورشان به راننده می‌رسد، اما به فروشنده کامیون می‌رسد؟ بازار کامیون درگیر رکود است، چون وضعیت بار هم خراب است، اما قیمت‌ها هر روز بالا می‌رود. شما به نمایشگاه بروید و ببینید چقدر ماشین خوابیده است.

·        وضعیت میزان بار چگونه است؟

برخی مجموعه‌ها تحت عنوان بزرگ مقیاس‌ها، بار‌ها را حمل می‌کنند و، چون شرایط بار خراب شده راننده‌ها به آن تن می‌دهند. همه راننده‌ها از شرکت‌های بزرگ مقیاس و ترابرنت ناراضی‌اند، وزارت خانه هم اعتراض کرده، اما زورشان نرسیده است. مشخص نیست اینها چه کسانی هستند که جلو نامه معاون وزیر را گرفته‌اند.

·        علت این وضعیت چیست؟

علت بد بودن وضعیت بار مشخص است. کارخانه‌ها تا ماه پیش دو روز در هفته برق داشتند و مسلماً تولید کاهش یافت. وقتی واردات نداشته باشیم هم تولید تحت تأثیر قرار می‌گیرد. ما با مدیرعامل کارخانه روغن صحبت کردیم، گفت ما ارز دولتی نمی‌گیریم و با ارز آزاد هم نمی‌توانیم خیلی تولید کنید. کارخانه هم نمی‌تواند به هر قیمتی که بخواهد کالا را بفروشد. ضمن اینکه از سال گذشته تا الان ۴ بار روغن گران شده، اما برایشان به صرفه نیست.

·        در پرداخت کرایه رانندگان هم تعللی صورت می‌گیرد؟

کرایه حمل همین بار‌های کم هم محل دعواست. اگر ۴۸ ساعت بعد از حمل کرایه را ندادند، باید شرکت حمل و نقل پرداخت کند و اگر نکرد، شرکت باید تعطیل شود، اما تعطیلشان نمی‌کنند. کمیسیون یک راننده از بندرعباس تا تهران ۱۶ تومان است، اما ۲۰ روز بعد به زور باید کرایه‌اش را بگیرد. شما فرض کنید ۴۰ میلیون کرایه است، ۱۷.۵ درصد آن در کنار ۹ درصد سازمان و ۸ درصد شرکت باید پرداخت شود. راننده پول بیمه مسئولیت و کمیسیون شرکت را نقد بدهد، بعد پول‌اش را چند ماه بعد بگیرد. الان شرکت‌های فولادی چند ماه بعد کرایه می‌دهند. همین وضعیت را ایجاد کرده‌اند که راننده با اعصاب خراب پشت فرمان می‌نشیند. فردا اگر همین راننده اگر اعتراض کند و بار نگیرد، می‌شود خرابکار و آشوب‌گر و خائن! در حالیکه از راننده باشعورتر و نجیب‌تر نداریم. راننده این همه سختی را تحمل می‌کند، بعد کرایه‌اش را هم نمی‌دهند.

ارسال نظرات