فولاد ارفع در مسیری پرپیچ و خم
به گزارش نبض بازار-شرکت آهن و فولاد ارفع، یکی از بازیگران کلیدی زنجیره فولاد ایران، در سالهای اخیر با رشد قابل توجهی در تولید و فروش مواجه بوده است. با این حال، این رشد با چالشهای جدی در حوزه انرژی، وابستگی به بازار داخلی و محدودیتهای صادراتی همراه است. به طور کلی فولاد ارفع در سالهای اخیر میتوانست رویکردهای بهتری نسبت به فرآیند تولید وبازاریابی خارجی و داخلی اتخاذ کند، اما با رویههای مرسوم خود، از گردانه رقابت و توسعه تا حدی جا مانده است. این گزارش، بر اساس دادههای رسمی سامانه کدال و آمارهای مالی سال ۱۴۰۳ و نیمه نخست ۱۴۰۴، به نقد و بررسی عملکرد فنی، مالی و عملیاتی شرکت میپردازد.
سودآوری با محدودیتها
سال ۱۴۰۳، فروش ارفع به ۱۸،۴۸۲ میلیارد تومان رسید و سود ناخالص ۴،۶۰۰ میلیارد تومان و سود خالص ۳،۱۲۲ میلیارد تومان ثبت شد. این اعداد نشاندهنده رشد پایدار مالی شرکت هستند و EPS ۲۶۰ تومان و نسبت P/E ۶.۳، تصویری از سودآوری متوسط، اما مستمر ارائه میدهد.
با این حال، هزینههای سنواتی معوق (مانند عوارض ماده ۴۳ قانون برنامه هفتم به مبلغ ۲،۹۹۷ میلیارد ریال) و مالیات صادرات (۴،۲۶۳ میلیارد ریال برای ۱۴۰۲) بخش قابل توجهی از سود عملیاتی را مصرف کردهاند. در نیمه نخست ۱۴۰۴، سود شرکت ۱۷ درصد رشد کرد و درآمد تجمیعی ششماهه اول به ۱۳،۱۵۱ میلیارد تومان رسید که ۵۸ درصد بیشتر از مدت مشابه سال قبل بود.
به طور کلی گزارش فروش و سودآوری مثبت است، اما وابستگی ۹۰ درصدی به بازار داخلی، شرکت را در برابر نوسانات صادراتی آسیبپذیر کرده و رشد بلندمدت آن را محدود میکند. اثر هزینههای انرژی و مالیاتها بر نقدینگی و توان عملیاتی نیز باید با تحلیل عددی دقیقتر همراه باشد.
رشد تولید با چالشهای انرژی
در سال ۱۴۰۳، شرکت با تولید ۱،۶۹۸،۷۱۵ تن شمش و آهن اسفنجی، تنها ۷۰ درصد ظرفیت اسمی را محقق کرد. کاهش ۳۰ درصدی ظرفیت ناشی از قطعی برق و گاز بود. با این حال، رکورد تولید آهن اسفنجی در تیرماه ۱۴۰۴ به ۱۱۱،۱۰۲ تن رسید که نشاندهنده افزایش بهرهوری واحد احیای مستقیم است. فناوری مدرن و موقعیت جغرافیایی ارفع مزیت رقابتی ایجاد کرده، اما محدودیت واحد نورد و وابستگی به تولید شمش، زنجیره ارزش را ناقص نگه داشته و فرصتهای افزوده را از دست میدهد. تأثیر محدودیت انرژی بر کاهش تولید و درآمد ماهانه نیز به صورت کمی ارائه نشده است و میتوانست با نمودار یا درصد کاهش مشخص شود. به طور کلی ارفع میتوانست رویکرد بهتری در این بخش داشته باشد، اما فقدان نگاه توسعه محور، صرفا باعث حفظ وضع موجود شده است.
تمرکز بر بازار داخلی
فروش داخلی در ۱۴۰۴ رکوردهای ماهانه قابل توجهی ثبت کرد. تیرماه ۱،۴۲۶ میلیارد تومان، مرداد ۳،۴۹۵ میلیارد و شهریور ۲،۸۰۲ میلیارد تومان، که مجموع شش ماهه به ۱۳،۱۵۱ میلیارد تومان رسید. صادرات نیز با حدود ۵۰ هزار تن در فروردین ماه شروع شد، اما سهم آن هنوز ناچیز است. اما این تنها بخشی از ماجراست. تمرکز بر بازار داخلی موفقیت عملیاتی را نشان میدهد، اما ریسک وابستگی شدید به تقاضای داخلی و عدم تنوع محصول (تمرکز بر شمش) وجود دارد. عدم تحلیل اثر رکود مسکن یا تغییرات قیمت جهانی فولاد بر فروش داخلی و صادرات، ضعف دیگری است. ارفع با این دست فرمان به مرور دچار چالش اقتصادی با بازار داخل میشود، زیرا فقدان تحلیل بازار و رکود مسکن، میتواند اثر مستقیمی بر سودآوری این کارخانه بگذارد.