آب در اتاق بازرگانی اصفهان گم شد
به گزارش نبض بازار- پس از ایجاد پروژه انتقال آب به اصفهان، اتاق بازرگانی به عنوان نماینده صنایع کوچک و کسب و کارهای آب بر، اقدام به مشارکت در کنسرسیوم انتقال آب کرد. اتاق با خرید سهام، بخشی از این پروژه شد، اما آن را جدی نگرفت. اتاق بازرگانی میتوانست ۱۴ درصد از پروژه را از آن خود کند، اما در افزایش سرمایه آن شرکت نکرد. این روند ادامه یافت تا در اردیبهشت ۱۴۰۴، ۲ درصد سهم باقیمانده اتاق در روندی کاملا مبهم، به شرکت نفت سپاهان با مبلغی اندک در حدود ۵۰۰ میلیارد تومان واگذار شد. پس از امضا قرارداد فروش سهام نیز هیچ یک از اعضا پاسخ روشنی نسبت به این اقدام ارائه نکردند.
ماجرا از کجا شروع شد؟
پس از انتشار صورت جلسهای از اتاق بازرگانی به تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، ابهامات بسیاری نسبت به اقدامات اتاق ایجاد شد. در بند ۱۴ این صورت جلسه آمده است: «فروش دو درصد از سهام اتاق در شرکت آب صفه بر اساس نظیه کارشناسی و توافق طرفین به شرکت نفت سپاهان به تصویب رسید.»
اعضا اتاق بازرگانی که در صنایع مختلف، نیازمند آب انتقالی به اصفهان بودند، مشارکت اتاق در طرح انتقال آب را خواستار شدند. سپس اتاق در شرکت آب صفه و طرح فوق شرکت کرد. مشکل از جایی شروع شد که اتاق به طور کلی نسبت به این طرح بی تفاوت عمل کرد و در افزایش سرمایه شرکت تامنی آب نیز شرکت نکرد. این اقدام باعث کاهش سهم اتاق بازرگانی اصفهان از ۱۴ درصد به ۲.۵ درصد گشت. در نهایت نیز سهم باقیمانده قبل از بهره برداری نهایی با قیمت پایین و در حدود ۵۷۴ میلیارد تومان فروخته شد. اتاق بازرگانی به واقع تا چه حد به این پول نیاز داشت؟ آیا این حجم از صنایع و سرمایهای که در اتاق در کنار یکدیگر جمع شدهاند، نیازمند ۵۷۴ میلیارد تومان پول بودند؟
چه کسانی در این اقدام نقش داشتند؟
در پایان صورت جلسه فروش سهم آب اتاق، نام حجت الله کشانی، رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، محمدیاسر طیب نیا، مدیرعامل سابق فولاد مبارکه و مدیر جدید انتخاب، محمد جعفر فوده، عضو اتاق بازرگانی، علی صفرنورالله، خزانه دار اتاق بازرگانی و احمد خوروش، رئیس کارخانه فولاد آران و بیدگل دیده میشود. نکته قابل توجه اینجاست که تمامی اعضا در صنایعی مشغول به کار بوده که آب در آن نقش حیاتی دارد. در قرارداد خرید فروش سهام اتاق نیز آقایان صفرنواله و حجت الله کشانی از سمت اتاق و فرهاد امین دهقان و علی رضا محمود از سوی نفت سپاهان، پای قراداد را امضا کردهاند.
نتایج قرارداد اتاق بازرگانی
اتاق بازرگانی با انتقال سهم خود از آب، قدرت چانه زنی در استفاده از آب انتقالی را از دست داده است. اگرچه چهرههای مطرحی در سمت اتاق قراردارند، اما از نظر قانونی، با انتقال آب، دیگر سهمی برای چانه زنی ندارند. از سوی دیگر صنایع کوچک وابسته به اتاق در این صورت باید به صورت فردی به سراغ خرید آب بروند. چنین شرایطی اعتماد به نهاد اتاق بازرگانی را در میان کسب و کارها و صنایع کوچک از بین میبرد. اعضا اتاق بازرگانی دیگر چگونه به پارلمان بخش خصوصی اعتماد کنند، در حالیکه استراتژیکترین کالا کسب و کارها و صنایع را از دستشان درآورده است؟ چنین اقداماتی منجر به تغییر ترکیب آینده اتاق بازرگانی خواهد شد.