گروه «انتخاب» چگونه از زیر بار واقعیت فرار کرد؟
به گزارش نبض بازار- گروه صنعتی انتخاب همواره از دید عموم درگیر اتهامات بسیاری بوده است. انحصار در بازار لوازم خانگی نخستین مواجهه جامعه با انتخاب بود. این روند ادامه یافت تا در حوزههای دیگر هم تنش میان مردم و کارخانه بروز پیدا کرد. چندی پیش با بروز بحران از کار افتادن تلویزیونهای این شرکت، مجدداً انتخاب به نقد کشیده شد. مطالبه جامعه، رسانهها و حتی بخشهایی از دولت تنها منجر به صدور پیام و مصاحبه یکی از مدیران این شرکت شد. در نهایت انتخاب پاسخ نداد که سرنوشت تلویزیونها چه شد و چرا این شرکت تا این حد میتواند برای کشور مشکل ساز باشد.
سرنوشت تلویزیونها چه شد؟
پس از آنکه تلویزیونهای اسنوا و دوو دچار مشکل شدند، شرکت با اقدامی غیرحرفهای، تلفنهای پاسخگویی را قطع کرده و یا از زیر بار پاسخگویی شانه خالی کرد. پس از چند روز با رسانهای شدن این اتفاق، اظهار نظرات مختلفی مطرح شد. از هک تا عدم پرداخت پول چینیها و مشکلات فنی تعدادی از تلویزیونها؛ با این وجود باز هم انتخاب نسبت به این وضعیت ساکت بود.
پس از چند روز عادل دهدشتی، مدیرارتباطات گروه انتخاب، در گفتوگو با «آن» مدعی شد: «اتصال بین رابط کاربری، اپلیکیشن و پلتفرمهای سوار بر تلویزیونهای هوشمند، با بستر میزبانی دچارخطای ارتباطی شده بود. بحث سیگنال یک بحث فراتر برای مجموعههاییست که رسانه صوت و تصویر را به صورت آنلاین رد و بدل میکنند. در بیانیه ما هم رابط کاربری و بستر ارتباطی ذکر شده بود. چند رسانه به اشتباه این خبر را با اشتباه و تحلیل خودشان ذکر کرده بودند. سه مورد به اشتباه از طرف رسانهها مطرح شده بود. اول آلوده شدن به بدافزار، دوم هک و سوم سیگنال که هر سه را تکذیب میکنیم. این ناهماهنگی برای به روزرسانی پلتفرمها بود. دلیل این به روزرسانی بحثهای پیشگیرانهای بود که بعد از اتفاقات اخیر میخواستیم سیستمها را ارتقا دهیم. این ناهماهنگی در کمتر از ۲۰ درصد از تلویزیونها انجام شده است.»
چندی بعد در گفتگویی با «ال کا ایران» مدعی شد: «قطعاً چینیها شیطنت داشتند، اما واقعیت این است که به این شرکت بدهی داریم، اما در ده سال اخیر هم روال همین بوده است. برای مسأله مالی اقدامی روی این مسأله نکردند.»
لحن صحبت کردن این مدیر انتخاب که با سراسیمگی و پاسخهای پشت سر هم اتفاق افتاد، نشان داد که انتخاب هنوز در شوک این واقعه قرار دارد، اما نمیخواد مشکل را هم گردن بگیرد. سیاست سکوت که در انتخاب به یک رویه تبدیل شده، به مرور کارکرد خود را برای جامعه از دست میدهد.
شکستهای پی در پی انتخاب
انتخاب در یکسال اخیر بیش از آنکه موفقیت صنعتی کسب کند، بدشانسی صنعتی نصیبش شده است. مشارکت بی حاصل در خرید سایپا بخش مهمی از این ماجرا شد. انتخاب تصور میکرد حالا که در تمامی حوزهها از ساختمان و انرژی و لوازم خانگی تا پارچه و دیزان و هتلداری نقش بازی کرده، نوبت خودرو رسیده است. شاید اشتباه تیم دیانی همینجا بود که تصور میکردند خودرو هم حوزه آسانی است که به راحتی میتوان به آن ورود کرد.
خصوصیسازی سایپا در مجموع به نقطه خاصی ختم نشد، اما اگر به سرانجام هم میرسید، انتخاب چندان سهمی از آن پیدا نمیکرد. پس از آن انصاب طیب نیا به مدیرعاملی مجموعه خبر عجیب دیگری بود که از انتخاب بیرون آمد. تا اینجا هم مشکل چندان عمیق نشده بود، اما پس از انتصاب طیب نیا، انتخاب شروع به ناسازگاری با دولت کرد. اخراج نیروها و درخواست کمک از دولت، بخشی از این فعالیتها بود. تیر آخر بدشانسیهای انتخاب را هم چینیها شلیک کردند. با از کار افتادن تعداد قابل توجهی از تلویزیونهای این مجموعه، انتخاب مجدداً به بحرانی تازه برخورد کرد. مشخص نیست سیر چالشهای دیانی به کجا ختم میشود، اما روشن است که انتخاب نیاز به اصلاح رابطه خود با جامعه و رفع سوءظنها نسبت به خود دارد. تداوم شکستهای یک مجموعه صنعتی به مرور زمان در اخبار و ذهنها عادی شده و انتخاب پیش از آنکه در جاده اصفهان-شاهین شهر بمیرد، در ذهنها خواهد مرد.
بی اعتمادی نیرو کار
یکی از بحرانهای اساسی که انتخاب در چند وقت اخیر با آن مواجه بود، مسأله نیروی کار و اخراج آنها بود. انتخاب تصور میکرد با هر شرایطی که داشته باشد، کارگران در این مجموعه کار خواهند کرد. مسأله اینجاست که انتخاب در یک منطقه محلی و نزدیک به یک کلانشهر خاص قرار دارد. جامعه کارگری اصفهان و شهرستانهای اطراف نیز مسلماً به تجربه یکدیگر نگاه میکنند. رفتارهای انتخاب در سالهای اخیر با کارگران این تجربه جمعی را به کارگران اصفهانی افزوده که انتخاب محیط مناسبی برای یک کار آرام و با درامد منطقی نیست. اخراجهای پی در پی نیز امنیت شغلی در این کارخانه را کاهش داده است. تداوم این روند به مرور زمان، انتخاب را با بحران نیرو کار و رشد تقابل با دولت نیز مواجه میکند.