بیثباتی مدیران ایرانخودرو و سایپا عامل اصلی زیانبار بودن دو خودروساز کشور / خروج برخی محصولات از خط تولید، توان خرید خودرو نو را از مردم گرفت
ابراهیم شجاعت کارشناس صنعت خودرو در گفتوگو با نبض بازار ضمن اشاره به تغییرات زیاد در مدیران عامل دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا اظهار کرد: واقعیت این است که بعد از خراب شدن اوضاع خودروسازی و بازگشت تحریمها وزارتخانه برای اینکه بتواند به نحوی این مشکلات را توجیه کند و با تغییرات پی در پی مدیران آن مشکلات را گردن مدیران عامل این شرکتها بیندازد
شجاعت ادامه داد: این رفت و آمدهای پی در پی در خودروسازیها موجب میشود که مدیران آنها سیاستگذاری بلندمدتی نداشته باشند، در نتیجه بسیاری از محصولاتی که دارند نیمهکاره میماند؛ بهطوری که مشاهده میکنیم که ایران خودرو و سایپا محصولاتی را معرفی میکنند اما تکمیل آنها مدت زیادی طول میکشد؛ مثلا ایرانخودرو پروژه خودروی جایگزین "کلاس بی" خود را معرفی کرده اما آن را پیگیری نمیکند و سایپا نیز برخی محصولاتش چندین سال است که طراحی شدهاند اما تغییرات پی در پی مدیران عامل این شرکت و بی علاقه بودن آنها نسبت به تکمیل پروژههای باقی مانده موجب شده تا این محصولات همچنان نیمهکاره باقی بمانند.
وی با بیان اینکه عدم تکمیل پروژههای نیمهکاره موجب شده تا ایرانخودرو و سایپا ضرر و زیان زیادی را متحمل شوند، عنوان کرد: افق دید مدیران در صنعت خودرو معمولا ده ساله یا بیست ساله است اما عمر خدمت مدیران دو خودروسازی بزرگ کشور معمولا بسیار کوتاه است و همین مسئله موجب شده تا پیگیر کارهای مدیران قبلی نباشند.
کارشناس صنعت خودرو افزود: در حال حاضر عمده فعالیت خودروسازان پاسخدهی به اتفاقات روز است و کارها به صورت روزمره پیش میرود؛ از طرف دیگر مشاهده میکنیم که هر مدیرعاملی روی کار میآید زیان این دو خودروساز را نه تنها کم نکرده بلکه بیشتر هم میکند، چرا که آنها بیشتر دنبال تامین رضایت مدیران بالادستی خود هستند تا سهامداران.
شجاعت دولتی بودن ایران خودرو و سایپا را امری منفی دانست و عنوان کرد: دولت وقتی رضایت بیشتری دارد که ثبات قیمت بیشتری در محصولات وجود داشته باشد، در نتیجه مدیران نیز برای اینکه در مسند خود باقی بمانند قیمتها را ثابت نگه میدارند.
قیمتگذاری دستوری به ضرر خودروسازان
وی در ادامه با اشاره به چالشهای قیمتگذاری دستوری عنوان کرد: اگر قیمتگذاری دستوری نبود، ایرانخودرو و سایپا میتوانستند تا حدود زیادی زیانهای خود را جبران کنند، اما در حال حاضر چنین امری ممکن نیست و باید دید با ساختار موجود چه میتوان کرد.
کارشناس صنعت خودرو با اشاره به مزایای خصوصیسازی صنعت خودرو عنوان کرد: با خصوصیسازی قطعا بهرهوری ایرانخودرو و سایپا بالا میرود و در تولید آنها نیز تاثیرگذار خواهد بود، اما لازمه خصوصیسازی شکلگیری یک رقابت درست و صحیح از طرف خودروهای وارداتی و سی کی دی است، چرا که در این صورت خودروسازان مجبورند بهرهوری خود را بالا ببرند و قیمت تمامشده خود را اصلاح کنند، از طرف دیگر مصرفکننده میتواند از رفاه بیشتری در محصولات برخوردار باشد.
شجاعت همچنین به خروج برخی محصولات از خط تولید ایران خودرو و سایپا اشاره کرد و گفت: این اقدام برای مردم هم دارای سود است و هم ضرر. دارای سود است چرا که بالا بردن استانداردها موجب بهبود کیفیت میشود و این باعث میشود که خودروهای پاکتر و ایمنتری داشته باشیم، اما از طرف دیگر مشاهده میکنیم خودروهایی که جایگزین خودروهای قبلی میشوند همقیمت آنها نیستند و این موجب میشود مردم نتوانند خودرو خریداری کنند.
وی با ذکر مثالی ادامه داد: مدیرعامل وقت سایپا عنوان کرده بود که با خروج تیبا از خط تولید، شاهین جایگزین آن خواهد شد، این در حالی است که قیمت شاهین دو برابر تیباست و مردم برای این سراغ تیبا میرفتند که توان خرید شاهین را نداشتند لذا خروج از خط در این شرایط اقتصادی موجب میشود که مردم دیگر توان خرید خودرو نو نداشته باشند.