خودرویی که قرار است جایگزین 206 شود چه ویژگی‌هایی دارد؟
به گزارش نبض بازار، آنقدر خودروها قطره چکانی به بازار عرضه می‌شوند که ورود یک خودروی جدید به خودی خود خبر مهمی خواهد بود چه رسد به اینکه این خودرو بنا باشد جایگزین یکی از محبوب ترین خودروهای اقتصادی کشور شود.
در بازار خودرو چین، هاچ بک‌های کوچک با توان پیشرانه زیر ۹۰ اسب بخار و حداقل امکانات در دسته خودروهای اقتصادی قرار می‌گیرند که قیمتی حدود ۶ تا ۸ هزار دلار دارند؛ این قیمت معادل حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان است.
در بازار هند عموما خرید خودرو افراد را از دسته اقتصادی جدا می‌کند و حتی پایه‌ترین خودرو این بازار زیر پای قشر متوسط قرار دارد. در بازار ند اگر خودرو‌هایی که در حقیقت ماهیت موتورسیکلتی دارند گذر کنیم به محصولاتی همچون داتسون REDI-GO، ماروتی آلتو K ۱۰ و یا رنو کویید می‌رسیم که همگی قیمتی از ۵ تا ۷ هزار دلار یعنی حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان در بهتری حالت دارند، اما پیشرانه هاچ بک کوچک داتسون با این قیمت تنها ۸۰۰ سی سی حجم دارد و رنو کویید نیز از پیشرانه‌ای با این حجم بهره می‌برد و ماروتی نیز در بهترین حالت پیشرانه‌ای یک لیتری دارد.
این خودروها در بهترین حالت یک کیسه هوای راننده، شیشه‌های برقی جلو و ABS را در صدر امکاناتشان دارند و نمونه با بالاترین سطح امکانات این خودروها به قیمتی حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان می‌رسد. از طرف دیگر این هاچ بک‌های کوچک و بعضا کراس، امتیازات بسیار ضعیفی در آزمون‌های ایمنی کسب کرده اند به گونه‌ای که رنو کویید حتی توان عرضه در کشور‌هایی با ضعیف‌ترین سخت گیری در زمینه ایمنی را نیز ندارد.
با نگاه کمی مدرن‌تر به بازار پرگزینه و به روز کشور همسایه یعنی امارات متحد عربی وضعیت خودروهای اقتصادی به طور کل متفاوت می‌شود؛ سدان اقتصادی اکسنت از برند یوندای در پایه‌ترین مدل در این بازار حدود ۱۷ هزار دلار قیمت دارد و از پیشرانه ۱.۴ لیتری ۱۰۰ اسب بخاری و گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک بهره می‌برد و این یعنی خودرویی ۵۰۰ میلیون تومانی در اقتصادی‌ترین حالت ممکن در بازار امارات متحد عربی.
جدیدترین مدل کیاریو نیز با مشخصات مشابه اکسنت قیمتی حدودا مشابه این خودرو دارد و نماینده اقتصادی تویوتا یعنی یاریس در نسخه پایه با پیشرانه ۱.۵ لیتری ۱۰۵ اسب بخاری و گیربکس اتوماتیک CVT قیمتی مشابه دارد. حتی گزینه‌های چینی مانند سدان F ۳ از برند BYD با پیشرانه ۱.۵ لیتری ۱۰۹ اسب بخاری و گیربکس نیمه اتوماتیک نیز قیمتی ۱۲ هزار دلاری دارند. آنچه در بازار امارات مشاهده می‌شود سطحی پایه برای تعریف جهانی خودروهای اقتصادی از برند‌های به روز و پیشرفته است. حال با این تفاسیر، آیا TF ۲۱ تعریفی بهتر از یک خودرو اقتصادی در مقایسه با سه کشور هند، چین و امارات ارائه می‌کند؟
TF ۲۱ محصول صنعت خودرو ایران است و برای عرضه در بازار ایران باید استاندارد‌های ۸۵ گانه را پاس کند. تقریبا هیچ یک از گزینه‌های هندی و چینی امکان پاس کردن این استاندارد‌ها را ندارند و برای استاندارد سازی قیمتشان به فراتر از ۱۰ هزار دلار می‌رسد.
در این شرایط حتی گزینه‌های اقتصادی بازار امارات نیز باید با تغییراتی وارد بازارمان شوند تا استاندارد‌های ۸۵ گانه که منطبق بر استاندارد‌های روز اروپا است را پاس کنند. در گام نخست TF ۲۱ با این تعریف از دیگر گزینه‌ها متمایز می‌شود.
هاچ بک تازه ایران خودرو که قرار است در آینده جایگزین پژو ۲۰۶ شود، قرار است به پیشرانه TU۵ پلاس مجهز شود که پیشتر روی تارا نیز مورد استفاده قرار گرفته و حداکثر توان آن به حدود ۱۱۳ اسب بخار و حداکثر گشتاورش به حدود ۱۴۴ نیوتون متر خواهد رسید که قطعا روی خودرویی با این ابعاد و وزن احتمالی حدود یک تن، عملکرد پرشتاب تری از تارا را به نمایش خواهد گذاشت.
TF۲۱ در زمینه ایمنی همگام با محصولات پیشین ایران خودرو به موسسات اروپایی جهت اخذ استاندارد‌های روز ایمنی ارسال خواهد شد و قطعا تست تصادف عابرپیاده را ملتزم بر استاندارد‌های الزامی داخلی پاس خواهد کرد.
در این شرایط که TF۲۱ تقریبا در تمامی پارامتر‌ها حداقل روی کاغذ، گزینه‌ای برتر از نمونه‌های خودروهای اقتصادی در جهان است، تعیین قیمتی حدود ۹ تا ۱۲ هزار دلار برای این محصول در سه تیپ پایه، متوسط و لوکس آن را نه تنها به گزینه‌ای متناسب با نیاز بازار ایران بدل می‌کند بلکه حتی می‌توان به رقابت پذیری قابل توجه این محصول در بازار‌های صادراتی نیز امیدوارم بود.
بازار خودرو ایران بدون شک در ظاهر نیازمند محصولی با قیمت پایه حدود ۲۰۰ میلیون تومان به عنوان خودرو اقتصادی متناسب با شرایط اقتصادی است، اما پذیرش الزامات استانداردی و تحولاتی مانند الزامات ایمنی و آلایندگی و ... این شرایط را پدید آورده تا خودروهای اقتصادی یک پله بالاتر از قبل تعریف شوند. حتی محصولات اقتصادی برند‌هایی مثل هیوندای، کیا و تویوتا نیز تا همین ۵ سال قبل در بازه قیمتی ۹ تا ۱۲ هزار دلار به عنوان خودروهای اقتصادی عرضه می‌شدند و این جهش تنها مختص بازار ایران نیست.
افزایش جهانی هزینه حمل و نقل، مواد اولیه و مشکلاتی مانند کمبود چیپ ست و ... موضوعی است که گیربان گیر همه خودروسازان شده و تعریف جهانی از خودروهای اقتصادی را نیز تغییر داده است.
البته که همگی می‌دانیم این روز‌ها قیمت کارخانه ملاک نیست و باید دید در نهایت این خودرو با چه قیمتی به دست مصرف‌کننده واقعی خواهد رسید.
بد قولی ها و بد عهدی خودرو سازان در قیمت نهایی اعلام شده و همچنین روند رو به افول کیفیت خودروها را نیز کنار این گزینه‌ها باید گذاشت و تا روز عرضه نهایی چندان هم نمی‌توان به اقتصادی بودن آن دل خوش داشت.