ساختمان بهشت یا پلکان جهنم

به گزارش نبض بازار ، با روی کار آمدن شورای شهر تهران که همگی از لیست اصلاح طلبان بودند زمزمه ی اصلاح در شهرداری تهران شروع شد و خیلی زود با تغییر شهردار و برخی مدیران دیگر این پروسه در مسیر انجام قرار گرفت. اما خروجی این اقدامات چقدر برای مردم مفید بوده؟ حقیقت ماجرا این است که با استعفای نجفی از سمت شهردار تهران موجی از اختلاف بین دو حزب کارگزاران و اتحاد ملت شروع شد. اتحاد ملت به بهانه ی اینکه نجفی با فشار گروه کارگزاران مجبور به استعفا شده در مقابل خواسته ی آنان که شهردار شدن هاشمی بود ایستادند تا اینکه در فاصله ی  چندماه دو شهردار و یک سرپرست امور شهرداری تهران را در دست گرفتند. اما تمام ماجرا این نبود. مردم با امیدهای فراوانی به اصلاح طلبان رأی دادند تا امیدوار به تغییر باشند اما حجم ریخت و پاشهای شهرداری آنقدر زیاد بود که هاشمی برای رهبری نامه نوشت و خواستار برداشت 2 میلیارد دلاری از صندوق توسعه ی ملی شد. هاشمی دلیل خود را برای این کار بدهی بالا و عدم توانایی در فروش اوراق مشارکت شهرداری اعلام کرد. از طرفی با لیست بلندبالایی که برای تصدی شهرداری تهران بعد از نجفی قطار شده بود عده ای از اصلاح طلبان در اظهاراتی همگی آن هفت نفر را فاقد کارآیی اعلام کردند و در برخی سایتها که نظر سنجی به راه انداخته بودند از بین گزینه های مطرح شده گزینه ی هیچکدام بیشترین رأی از طرف مردم را داشت. کرباسچی شهردار اسبق تهران مهمترین فاکتور قرار گرفتن در لیست شهرداران تهران را لابی گری اعلام کرد و قس علی هذا. اتهام های پیاپی به یکدیگر درباره ی تقسیم شغل ها در شهرداری به واسطه ی لابی ، واسطه گری برای پایان دادن به اختلافات با حضور عبدالله نوری و... از جمله مسائلی بودند که همواره در مورد ترکیب جدید شورای شهر تهران وجود داشت.

با همه ی آنچه که اصلاح طلبان در شورای شهر و شهرداری به هم وصله و پینه کردند چیزی که از خاطرشان رفت مردم بود. البته شرکت در نظرسنجی و رأی دادن به گزینه ی هیچکدام در بین اسامی مطرح شده برای شهرداری از طرف مردم نشان از عدم اقبال مردم به عملکرد شورای شهر تهران دارد در حال حاضر مشکلات بالای ترافیکی ، معابر و متروی تهران از جمله اولویتهاییست که باید به آن پرداخته شود اما سیاسی کاری و انتصابهای سیاسی باعث شده که مردم تهران نه تنها از شهرداری بلکه از لیست اصلاح طلبان شورای شهر ناامید شوند و حالا این شائبه وجود دارد که کسانی که تا قبل از آمدن به ساختمان بهشت بیشترین نقدها را به قالیباف داشتند حالا چرا حتی از تقلید کردن او عاجز هستند. پست های مهم معاونت شهری به افرادی داده شده که تا پیش از این هیج سابقه ای در مدیریت شهری نداشتند و حتی در احزاب سیاسی خود نیز مهره های چر رنگی نبودند. سپردن امور اجرایی مهم به واسطه ی راضی نگه داشتن داشتن دایره ی حزبی از مسائلی است که حتی شورای عالی اصلاح طلبان را با تهدید روبرو کرده است و اگر بنا باشد این وضعیت ادامه پیدا کند هیچکدام از آنها توفیقی برای دوره ی بعدی نخواهند داشت. فراموش کردن مردم در بحبوحه ی بازیهای سیاسی آن هم در نهادی که به شدت مورد رصد مردم است حتما تبعات جدی برای شورای شهر به همراه دارد که مهمترین آن از دست دادن پایگاه مردمی است. بهتر بود قبل از بریز و بپاش های سیاسی و راکد ماندن بسیاری از پروژه ها در ابتدا به این سؤال پاسخ داده می شد که برای چه منظوری در و دیوار شهر از برنامه ها و وعده های افرادی پر شد که امروز حتی نمایش ضعیف هم ندارند و بی فروغ ظاهر شدند. چنین رفتارهای ضعیفی در مدیریت کلان شهر هزینه های فراوانی دارد که مهمترین آن نارضایتی مردم از عملکرد افرادیست که با شعار تغییر آمدند و بدون حرکت باقی ماندند.