خانهای در خیابان چهل و یکم بازی های خوبی دارد و مهناز افشار بازیگر خوش سیما در نقش فروغ نقش قابل قبولی داشته است ، بازی در چنین نقش هایی تکرار شده و دیدن یک پرتره آسیب دیده و ناامید تصویری نیست که مخاطبان سینما قبل از مهناز افشار ندیده باشند. علی مصفا که حضور کوتاهی در فیلم دارد بازی خوبی را به نمایش گذاشته است. بهترین نقش فیلم به سهیلا رضوی در نقش مادر تعلق دارد که توانسته نقش مادری را بازی کند که باید بحران خانواده را به خوبی مدیریت کند.
اگر ریتم کند خانهای در خیابان چهل و یکم و صحنه های زائد آن (استخر ) کمتر بود ، مخاطبان سینما می توانستند از تماشای فیلم لذت ببرند و درگیر فیلمنامه ای شوند که به راحتی ظرفیت درگیر شدن مخاطب را داشته باشد. شاید فیلمساز برای تقویت و ماندگاری بیشتر کار نیاز به وقت بیشتری برای مطالعه و توجه به شخصیت های داستان خود داشته باشد.