به گزارش نبض بازار ، بانک پارسیان که از آن به عنوان بانک خودرویی یاد می شود با 23 میلیارد و 760 میلیون سهم در بازار اول بورس با نماد وپارس فعالیت می کند. این بانک که در چند وقت گذشته درگیر مسئله ی زیان است کوروش پرویزیان را به عنوان مدیرعامل خود می بیند. کوروش پرویزیان که از مدتها قبل به خاطر فعالیت همزمان در بیمه ی پارسیان مورد انتقاد اصحاب رسانه بود و انتظار می رفت این موضوع اصلاح شود اما شاهد بودیم که در ادامه پرویزیان به عنوان ضامن نقد شوندگی صندوق سرمایه گذاری لوتوس پارسیان انتخاب شد تا این سؤال مطرح شود که آیا مدیری که در حال حاضر مجموعه ی متبوعش با زیان هنگفت دست و پنجه نرم می کند خواهد توانست با چنین مشغله ای تمرکز کافی برای سر و سامان دادن به وضعیت موجود را پیدا کند؟

نگاهی به وضعیت شرکت های زیر مجموعه ی این بانک نشان می دهد که تعداد آنها به ده شرکت می رسد هرچند که در گزارشهای بعدی در مورد این تعداد چکش کاری خواهد شد اما لزوماً آنچه که در این گزارش مورد تأکید است علت وضعیت موجود در بانک پارسیان و نحوه ی مدیریت کوروش پرویزیان است.

در آمد حاصل از سرمایه گذاری در سهام برای این بانک در پایان سال 97 به 3.532 میلیارد ریال می رسید که این میزان با کاهش 13 هزار درصدی در نه ماهه ی 98 به 2 میلیارد و 689 میلیون ریال رسیده است. علاوه بر این جمع سود حاصل از سرمایه گذاریها که در پایان سال 97 به 4.461 میلیارد ریال رسیده بود با کاهش 747 درصدی در نه ماهه ی 98 روبرو شد و به کمتر از 600 میلیارد ریال رسید.

سود حاصل از سرمایه گذاریها و سپرده گذاریهای این بانک نیز که رقم 7.959 میلیارد ریالی را در پایان سال 97 نشان می دهد با کاهش 92 درصدی در 9 ماهه ی 98 به 4.140 میلیارد ریال رسید.

اما موضوعی که باید در مورد بانک پارسیان بیشتر به آن پرداخته شود زیان انباشته ی آن است که نسبت به پایان سال 97 رشد 56 درصدی و نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد 68 درصدی داشته و با رسیدن به 58.863 میلیارد ریال رقم بزرگی را در زیان انباشته رقم زده است. در این شرایط آیا مشغله های آقای رئیس می تواند چنین زیانهایی را کاهش دهد؟

هزینه های مشکوک الوصول بانک پارسیان که با رسیدن به 3.700 میلیارد ریال رشد 53 درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل داشته در کنار هزینه ی بالای کارکنان و رقم بالای زیان و ضرر چه پیامی را از این بانک مخابره می کند؟

طبق صورتهای مالی 9 ماهه ی 98 هزینه ی هر کارمند بانک پارسیان طی هرماه بیش از 120 میلیون ریال بوده که باید دید آیا در شرایطی که بانک با زیان هنگفت روبروست این رقم معقول به نظر می رسد؟

ریزش سود حاصل از سرمایه گذاری ها ، زیان هنگفت و هزینه های بالا ماحصل کدام استراتژی در مدیریتی بانکی است که در بانک پارسیان شاهد آن هستیم؟