به گزارش نبض بازار-نمودار ۲۴ ساعته اونس جهانی طلا نشان میدهد بازار در یک روز پرنوسان، از سطوح بالای قیمتی عقبنشینی کرده و با افتی قابل توجه وارد فاز اصلاحی شده است؛ حرکتی که بیش از آنکه ناشی از یک شوک ناگهانی باشد، حاصل ترکیب فشارهای تکنیکال، تغییر انتظارات معاملهگران و احتیاط سرمایهگذاران در آستانه تحولات مهم اقتصاد جهانی است.
در ابتدای بازه زمانی نمایشدادهشده در نمودار، قیمت اونس طلا در محدوده بالای ۴۵۴۰ دلار قرار داشته است؛ سطحی که از نگاه تکنیکال، بهعنوان یک مقاومت مهم کوتاهمدت تلقی میشود. واکنش بازار در همین ساعات اولیه نشان میدهد که قدرت خریداران برای تثبیت قیمت در این سطح کافی نبوده و بهسرعت فشار فروش افزایش یافته است.

کاهش تدریجی قیمت در ساعات ابتدایی، نشانهای از سیو سود معاملهگران کوتاهمدت است؛ بهویژه آنکه طلا در روزها و هفتههای قبل در مسیر صعودی پرشتابی قرار داشت و رسیدن به سطوح بالا، انگیزه خروج موقت از بازار را تقویت کرده است.
نکته قابل توجه در نمودار، افت نسبتاً تند قیمت در میانه ساعات اولیه است؛ جایی که طلا با شکستن چند حمایت کوتاهمدت، تا محدوده ۴۴۹۰ دلار عقبنشینی میکند. این حرکت را میتوان بهعنوان ورود رسمی بازار به فاز اصلاح قیمتی تفسیر کرد.
از منظر تحلیلی، چنین اصلاحی در بازاری که رشد سریعی را تجربه کرده، نهتنها غیرمنتظره نیست بلکه در بسیاری موارد برای ادامه روند صعودی در میانمدت ضروری تلقی میشود. با این حال، سرعت افت نشان میدهد که بخشی از بازار نسبت به ادامه رشد در کوتاهمدت دچار تردید شده است.
پس از افت اولیه، نمودار وارد یک بازه نوسانی میشود؛ جایی که قیمت بین محدودههای ۴۵۰۰ تا ۴۵۲۰ دلار در رفتوبرگشت است. این رفتار بازار، نشاندهنده تلاش معاملهگران برای یافتن یک تعادل موقت است؛ تعادلی میان خریدارانی که افت قیمت را فرصت ورود میدانند و فروشندگانی که همچنان نسبت به آینده کوتاهمدت محتاط هستند.
این بخش از نمودار، اهمیت بالایی دارد؛ زیرا معمولاً چنین فازهایی مقدمه یک حرکت قویتر در ادامه مسیر هستند. بازار در این ساعات، بیشتر به دادهها و سیگنالهای بیرونی چشم دوخته تا جهت بعدی خود را مشخص کند.
در ادامه بازه ۲۴ ساعته، بار دیگر فشار فروش تشدید میشود و قیمت طلا با شکستن کف نوسان، وارد یک افت عمیقتر میشود. این بار، اونس تا حوالی ۴۴۵۰ دلار نیز عقب مینشیند؛ سطحی که پایینترین نقطه نمودار محسوب میشود.
این حرکت میتواند نشانهای از افزایش ریسکگریزی کوتاهمدت یا واکنش بازار به اخبار و دادههایی باشد که به ضرر طلا تفسیر شدهاند؛ از جمله تقویت موقت دلار، تغییر انتظارات نسبت به نرخ بهره یا تعدیل پیشبینیها درباره سیاستهای انبساطی بانکهای مرکزی.
پس از رسیدن قیمت به کف روزانه، واکنش خریداران کاملاً مشهود است. بازگشت قیمت از محدوده ۴۴۵۰ دلار نشان میدهد که همچنان تقاضای قابلتوجهی در سطوح پایینتر وجود دارد. با این حال، این بازگشت قدرت صعودی بالایی ندارد و قیمت در محدودهای پایینتر از سقفهای قبلی تثبیت میشود.
این رفتار را میتوان نشانهای از تردید بازار برای شروع یک موج صعودی جدید دانست. به بیان دیگر، خریداران مانع ریزش بیشتر شدهاند، اما هنوز جرأت حمله به مقاومتهای بالاتر را ندارند.
بر اساس نمودار:
مقاومت کوتاهمدت: محدوده ۴۵۲۰ تا ۴۵۴۰ دلار
حمایت مهم: محدوده ۴۴۵۰ تا ۴۴۸۰ دلار
ناحیه تعادلی: حوالی ۴۵۰۰ دلار
تا زمانی که قیمت زیر مقاومت اصلی باقی بماند، احتمال ادامه نوسان یا اصلاح فرسایشی وجود دارد. در مقابل، از دست رفتن حمایت ۴۴۵۰ دلار میتواند فشار فروش جدیدی را فعال کند.
رفتار قیمت در این نمودار را نمیتوان جدا از فضای کلی اقتصاد جهانی تحلیل کرد. در حال حاضر، بازار طلا تحت تأثیر چند عامل کلیدی قرار دارد:
انتظارات نرخ بهره: هرگونه تردید درباره کاهش سریع نرخ بهره، به ضرر طلا تمام میشود.
قدرت دلار: تقویت نسبی دلار، جذابیت طلا را در کوتاهمدت کاهش میدهد.
ریسکهای ژئوپلیتیک: هرچند این عامل همچنان حامی طلاست، اما اثر آن در کوتاهمدت نوسانی شده است.
سیو سود سرمایهگذاران بزرگ: پس از رشدهای پرشتاب، اصلاح طبیعی است.
برای بازار داخلی ایران، این نمودار یک پیام مهم دارد: حتی اگر قیمت دلار داخلی ثابت بماند، نوسان اونس جهانی میتواند بهتنهایی قیمت طلا و سکه را تحت تأثیر قرار دهد. افت اونس در چنین مقیاسی، معمولاً با وقفه زمانی کوتاه در بازار داخل نیز بازتاب پیدا میکند.
بازار جهانی طلا که در روزهای پایانی سال ۲۰۲۵ با ثبات نسبی در کانال ۴۵۰۰ دلار حرکت میکرد، ناگهان با یک «فلش کرش» (سقوط آنی) مواجه شد. طبق نمودار استخراج شده از وبسایت Goldtrack، قیمت هر انس طلا از سقف ۴۵۴۰ دلار با ریزشی ۱.۲۳ درصدی به محدوده ۴۴۷۷ دلار سقوط کرده است. این ریزش ۵۵ دلاری در کمتر از چند ساعت، سیگنالهای مهمی را به معاملهگران مخابره میکند.

۱. بررسی نمودار: از ثبات مصنوعی تا ریزش واقعی نمودار نشان میدهد که پس از یک دوره نوسان در محدوده ۸ شب (۲۷ دسامبر)، قیمت برای مدتی طولانی در یک خط مستقیم و فرضی (نقطه چین) قرار داشته که نشاندهنده تعطیلی بازار یا نبود نقدینگی در ساعات پایانی هفته است. اما به محض بازگشایی بازار در ساعات اولیه ۲۹ دسامبر، شاهد یک بازگشت تند و سپس سقوط عمودی هستیم. این الگوی نموداری موسوم به «صخره»، نشاندهنده خروج سنگین سرمایه و فعال شدن دستورات فروش (Stop-Loss) معاملهگران بزرگ است.
۲. دلایل احتمالی سقوط جهانی در سطح بینالمللی، دو عامل میتواند عامل این ریزش باشد:
· تقویت شاخص دلار: همزمان با سیاستهای انقباضی احتمالی در آمریکا، ارزش دلار تقویت شده که مستقیماً باعث ارزان شدن طلا (به عنوان دارایی جایگزین) میشود.
· تسویه حسابهای پایان سال: در روزهای پایانی دسامبر، بسیاری از صندوقهای سرمایهگذاری برای شناسایی سود و بستن ترازنامههای سالانه، اقدام به فروش ذخایر طلای خود میکنند.
۳. تلاقی سقوط طلا با سیاست تکنرخی کردن ارز در ایران این سقوط جهانی دقیقاً زمانی رخ داده که در داخل کشور، بحث تکنرخی کردن ارز و رساندن دلار رسمی به کانال ۱۰۰ هزار تومان داغ شده است. تلاقی این دو اتفاق پارادوکس عجیبی در بازار تهران ایجاد میکند:
· از یک سو، سقوط انس جهانی باید قیمت سکه و طلا را در بازار تهران پایین بکشد.
· از سوی دیگر، افزایش نرخ ارز رسمی (در راستای تکنرخی سازی) باعث بالا رفتن «قیمت پایه» طلا در داخل میشود. در واقع، دولت با افزایش نرخ حواله دلار در مرکز مبادله، اثر کاهش قیمت جهانی طلا را خنثی کرده و اجازه نمیدهد قیمت طلا در داخل ارزان شود. این یعنی فشار تورمی ناشی از تکنرخی کردن ارز، حتی شیرینی ارزان شدن طلای جهانی را در کام مصرفکننده ایرانی تلخ میکند.
۴. پیشبینی و نتیجهگیری نمودار در آخرین نقطه خود (پایینترین سطح در ۴۴۷۷ دلار) همچنان گارد نزولی دارد و هیچ نشانهای از بازگشت در آن دیده نمیشود. این بدین معناست که احتمال تست کردن کانال ۴۴۵۰ دلار در ساعات آتی بسیار بالاست.

سقوط انس جهانی در کنار سیاست دولت برای واقعی کردن قیمت دلار، بازار طلا را در یک حالت «منگنه» قرار داده است. در حالی که طلا در جهان ارزان میشود، در داخل به دلیل رشد نرخ دلار رسمی، قیمتها میل به ماندگاری در سطوح بالا دارند. برای کسانی که قصد ورود به بازار را دارند، این ریزش جهانی یک هشدار جدی است: طلا دیگر آن پناهگاه امن سابق در برابر نوسانات ارزی نیست و ریسکهای جهانی به شدت افزایش یافته است.