به گزارش نبض بازار- شهرکهای صنعتی تخصصی قرار بود موتور محرک تولید باشند، اما گزارشهای مالی «شهرک صنعتی دارویی برکت» نشان میدهد که این شرکت درگیر چالشهای پیچیده حقوقی، مالی و درونگروهی شده است. بررسی دقیق یادداشتهای توضیحی و بندهای تأکیدی حسابرس، پرده از واقعیتهایی برمیدارد که نشاندهنده رکود در توسعه فیزیکی و ابهام در جریانهای نقدی است.
درآمدهایی که دود شد؛ اقاله فروش ۷۳۶ میلیارد ریالی
یکی از عجیبترین نکات این گزارش، ابطال معاملهای است که در سالهای گذشته به عنوان درآمد شناسایی شده بود. طبق بند ۴-۳ گزارش حسابرس، زمینی که در سنوات قبل به مبلغ ۷۳۶ میلیارد ریال به شرکت «برسیان دارو» فروخته شده بود، با درخواست خریدار «اقاله» (فسخ) شده است. نتیجه این فسخ، برگشت خوردن ۷۰۱ میلیارد ریال از درآمدهای سنوات قبل در دوره جاری است. این اتفاق نشان میدهد که سودهای شناسایی شده در صورتهای مالی سالهای گذشته، تا حد زیادی ناپایدار و غیرواقعی بودهاند. وقتی فروشهای کلان به راحتی فسخ میشوند، اعتبار درآمدهای عملیاتی شرکت زیر سوال میرود.
معمای بدهی ۱۰۰۰ میلیاردی برق
در بند ۴-۱، حسابرس به اختلاف حساب سنگین با شرکت برق منطقهای اشاره کرده است. شرکت برق مدعی بدهی ۱،۰۲۳ میلیارد ریالی (بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان) بابت جرایم برق مصرفی است که در دفاتر شهرک دارویی برکت ثبت نشده است. اگرچه شرکت امیدوار است با خرید گواهی ظرفیت برق در مهلت یکساله، مشمول بخشودگی شود، اما وجود چنین ریسک بزرگی در ترازنامه، تهدیدی جدی برای نقدینگی شرکت است. اگر این بخشودگی محقق نشود، زیان شرکت بیش از پیش افزایش خواهد یافت.
شرکتهای همگروه؛ خریدارانی که نمیسازند!
فلسفه وجودی شهرک صنعتی، ساخت کارخانه و تولید است. اما بند ۵ گزارش نشان میدهد که شرکتهای همگروه برکت، زمینها را خریدهاند، اما آنها را نساختهاند! حسابرس اعلام کرده است که تعهدات ساخت کارخانه ظرف مدت ۲ سال برای ۱۸۵،۱۸۹ مترمربع از اراضی واگذار شده به شرکتهای همگروه (به مبلغ ۱،۳۹۴ میلیارد ریال) رعایت نشده است. این یعنی زمینها در دست شرکتهای خودی حبس شده و عملیات اجرایی متوقف است. علاوه بر این، مبلغ ۴۳۵ میلیارد ریال از مطالبات شرکت از همین شرکتهای همگروه، «راکد» مانده و تعیین تکلیف نشده است. این وضعیت شائبه «فروش صوری» یا «جابجایی دارایی درونگروهی» برای شناسایی سود در دورههای قبل را تقویت میکند.
معاملات پیچیده و سهم ناچیز شهرک
در بند ۴-۴، به معاملهای اشاره شده که طی آن شرکت همگروه «هربی فارمد» با هماهنگی هلدینگ، زمینی را به مبلغ ۱،۸۹۹ میلیارد ریال به شرکت «ویرا واکسن» فروخته است. نکته تأملبرانگیز اینجاست که با وجود اینکه این زمین در شهرک صنعتی است، تنها ۱۵ درصد از مبلغ فروش (۲۸۵ میلیارد ریال) به شرکت شهرک صنعتی دارویی برکت تخصیص یافته است! چرا سهم صاحب اصلی زیرساخت و زمین باید تا این حد ناچیز باشد؟ این نوع تقسیم درآمدها، ابهامات زیادی را درباره رعایت صرفه و صلاح سهامداران شرکت شهرک صنعتی ایجاد میکند.
زیاندهی و تصرف اراضی توسط وزارت کشور
حسابرس در بند ۶ تیر خلاص را به عملکرد مالی شرکت زده و صراحتاً اعلام کرده است: «درآمد واگذاری اراضی و نتیجه عملکرد دوره مورد گزارش منجر به زیان گردیده است.» این زیاندهی در حالی رخ داده که شرکت با چالشهای مالکیتی نیز روبروست. حدود ۲ هکتار از اراضی شهرک در تصرف وزارت کشور است و با وجود حکم خلع ید، هنوز اجرا نشده است. همچنین اسناد مالکیت واحد تجاری در سعادتآباد تهران و تعهد تحویل ۵۰۰ تن میلگرد (به ارزش ۱۰۷ میلیارد ریال) نیز همچنان بلاتکلیف ماندهاند.
نتیجهگیری
شهرک صنعتی دارویی برکت که باید قطب تولید دارو باشد، اکنون با زمینهای ساختهنشده، فروشهای فسخشده، بدهیهای احتمالی سنگین و زیان عملیاتی دستوپنج نرم میکند. انباشت مطالبات راکد از شرکتهای همگروه و عدم شفافیت در تسهیم درآمدهای فروش زمین، نیازمند پاسخگویی شفاف مدیران این مجموعه است. ادامه این روند، نه تنها توجیه اقتصادی این شهرک را زیر سوال میبرد، بلکه داراییهای سهامداران را نیز با استهلاک و کاهش ارزش مواجه میسازد.