به گزارش نبض بازار، در شرایطی که میلیونها ایرانی روزانه با قطعیهای چندساعته برق (از ۲ تا ۴ ساعت و در برخی مناطق تا ۸ ساعت) دستوپنجه نرم میکنند و این خاموشیها باعث اختلال جدی در خدمات اپراتورها، بهویژه ایرانسل و همراه اول شده، مدیرعامل ایرانسل با اظهاراتی جنجالی از احتمال قطع روزانه چند ساعته اینترنت در صورت عدم افزایش ۷۰ درصدی تعرفهها سخن گفته است؛ تهدیدی که بهجای حل مشکل، عملاً نمک روی زخم کاربران ناراضی اینترنت در کشور پاشیده است.
علیرضا رفیعی، مدیرعامل ایرانسل، بهجای ارائه راهکار مشخص برای بهبود کیفیت پایین خدمات اینترنتی، کاربران را با دو گزینه روبهرو کرده است: یا افزایش شدید هزینهها را بپذیرید، یا با قطعی اینترنت کنار بیایید. این اظهارات بهسرعت با موجی از انتقادهای مردمی و حتی واکنش تند نمایندگان مجلس مواجه شد.
وعدههایی که خاک شدند؛ از بهبود کیفیت تا تهدید به قطع اینترنت
ایرانسل، یکی از دو اپراتور اصلی موبایل در ایران که تحت مالکیت غیر مستقیم بنیاد مستضعفان فعالیت میکند، در سالهای گذشته بارها تعرفههای خود را افزایش داده و هر بار وعده بهبود کیفیت، توسعه زیرساختها و ارتقای تجربه کاربری را داده است. اما واقعیت میدانی چیز دیگری میگوید: سرعت پایین، قطعیهای مکرر و افزایش وابستگی کاربران به فیلترشکنها، بهویژه برای استفاده از خدمات پایه روزمره.
در این میان، نمایندگان مجلس هم سکوت نکردند. مصطفی پوردهقان، عضو کمیسیون صنایع مجلس، اظهارات مدیرعامل ایرانسل را «غیرقابل قبول» دانست و گفت: «نمیشود مردم را تهدید کرد که اگر تعرفه بالا نرود، اینترنت را قطع میکنیم. چنین ادبیاتی نه در شأن مدیریت است و نه در تراز یک خدمترسان ملی.»
اظهارات رفیعی، بیش از آنکه تحلیل کارشناسی باشد، بوی فشار اقتصادی و باجخواهی از دولت و مردم میدهد. ایرانسل بهجای پذیرش مسئولیت در قبال خدماتی که بهطور مستقیم با زندگی، آموزش، کسبوکار و امنیت ارتباطی شهروندان گره خورده، حالا تهدید به محدودسازی این خدمات کرده است.
در حالیکه اینترنت ایران هم از نظر کیفیت در رتبههای پایین جهانی قرار دارد و هم کاربران بهخاطر سانسور گسترده مجبور به پرداخت هزینههای جداگانه برای فیلترشکن هستند، حالا افزایش ۷۰ درصدی تعرفهها بدون هیچ تضمین مشخصی از بهبود کیفیت، عملاً نوعی اجبار مالی به کاربران تحمیل میشود.
ایرانسل در اطلاعیهای تلاش کرد این اظهارات را سوءبرداشت رسانهای معرفی کند، اما چنین عقبنشینیای بیشتر شبیه به کنترل آسیب رسانهای بود تا شفافسازی واقعی. در حالیکه شرکتهای موفق در جهان با پاسخگویی، شفافیت و احترام به حقوق کاربر جایگاه خود را ارتقا میدهند، ایرانسل با تهدید و فشار، مسیر عکس را در پیش گرفته است.
خدمات بیکیفیت، قیمت نجومی و پاسخی که نیست
ایرانسل در تمام سالهای گذشته، وعده داده اما عمل نکرده. از بهبود کیفیت شبکه تا توسعه زیرساختها و ارتقای تجربه کاربر، تنها روی کاغذ ماندهاند. آنچه در واقعیت دیده میشود، اینترنت کند، پرهزینه، و ناپایدار است. در چنین شرایطی، آیا تهدید به قطع اینترنت جز فشار و سوءاستفاده از موقعیت انحصاری معنا دارد؟
کاربران ایرانی مستحق اینترنتی پایدار، باکیفیت و با قیمت منصفانه هستند. اینکه یک اپراتور در چنین شرایطی بحرانی، بهجای ارائه راهکار، مردم را با تهدید به قطع خدمات تحت فشار قرار دهد، نشاندهنده بحران عمیق در مسئولیتپذیری و شفافیت است.
ایرانسل اگر به دنبال افزایش تعرفه است، باید اول پاسخ دهد: چرا با وجود افزایشهای قبلی، کیفیت خدمات بهتر نشده؟ چرا هنوز زیرساختها تابآوری لازم در برابر قطعی برق یا افزایش مصرف را ندارند؟ و چرا باید بار کمکاری یک اپراتور را کاربران با پول بیشتری پرداخت کنند؟