به گزارش نبض بازار، مرکز آمار ایران در تازهترین گزارش خود اعلام کرده است که سرانه محصول ناخالص داخلی کشور در سال ۱۴۰۳ به حدود ۵۰ درصد سرانه محصول ناخالص داخلی سال ۱۳۵۵ رسیده است. سال ۱۳۵۵ بهعنوان سال اوج درآمد سرانه در تاریخ معاصر ایران شناخته میشود و این مقایسه بر پایه قیمتهای ثابت سال ۱۴۰۰ انجام شده است.
در دهه ۷۰ با کاهش تنشهای روابط خارجی، رشد محدودی در درآمد سرانه کشور مشاهده شد. در دوران اصلاحات نیز با بهبود نسبی تعاملات خارجی، رشد اقتصادی متعادلی به ثبت رسید. در اوایل دهه ۸۰ و به ویژه در دوره اول ریاستجمهوری محمود احمدینژاد، افزایش درآمدهای نفتی باعث بهبود رفاه نسبی مردم شد. اما از سال ۱۳۸۶ به بعد، عوامل متعددی مانند تحریمهای اقتصادی، بیثباتی نرخ ارز و کاهش سرمایهگذاری باعث روند نزولی درآمد سرانه شده است.
کارشناسان و مرکز پژوهشهای مجلس تأکید دارند کاهش سرمایهگذاری صنعتی از سال ۱۳۸۶ به بعد، به همراه فضای نامناسب کسبوکار و دخالتهای دولتی، رشد اقتصادی بلندمدت ایران را تهدید کرده است. تداوم این وضعیت میتواند کاهش ظرفیتهای تولید و رفاه اجتماعی را به دنبال داشته باشد و به تهدیدی جدی برای ثبات کشور تبدیل شود.

بر اساس گزارشها، خروج از این چرخه رکود نیازمند رویکردی منسجم، اصلاح سیاستهای اقتصادی، گسترش سرمایهگذاری و بهبود تعامل با جهان است تا بتواند روند کاهش رفاه را متوقف و اقتصاد را به مسیر توسعه پایدار بازگرداند.
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد