دانشمندان با تکیه بر پژوهش‌های پیشین، به دنبال تعیین بهترین محصولات کشاورزی برای کاشت پس از یک فاجعه جهانی مانند جنگ هسته‌ای، دنیاگیری‌های شدید یا طوفان‌های خورشیدی بودند. هدف آن‌ها یافتن کارآمدترین روش برای تغذیه یک فرد با کمترین میزان زمین مورد نیاز بود. مت بوید، نویسنده اصلی پژوهش به لایوساینس گفت: این پژوهش در واقع از شرایط ژئوپولیتیکی فعلی الهام نگرفته؛ اما به‌طور ویژه مشخص شد که با شرایط ژئوپولیتیکی کنونی ارتباط بسیار نزدیکی دارد.

محصول بهینه برای کاشت در شهری با آب‌وهوای معتدل در شرایط عادی، گیاهی معمولی از دسته حبوبات است: نخودفرنگی. بوید گفت: «نخود فرنگی غذایی سرشار از پروتئین است و در محیط‌های کشاورزی شهری به خوبی رشد می‌کند. اگر می‌خواهید کسی را سیر کنید، کشت نخود فرنگی میزان زمین مورد نیاز برای تغذیه آن شخص را به حداقل می‌رساند.»

بااین‌حال، گیاه نخودفرنگی در برابر یخبندان مقاوم نیست. در صورت وقوع زمستان هسته‌ای که ممکن است ناشی از جنگ هسته‌ای، فوران ابرآتشفشان یا برخورد سیارکی عظیم باشد، نور خورشید دراثر وجود دوده و ذراتی که به استراتوسفر پرتاب شده‌اند، مسدود خواهد شد. به گفته‌ی بوید، این اتفاق باعث کاهش دما و دشوار شدن فتوسنتز برای گیاهان می‌شود. در این سناریو، ترکیبی مقاوم‌تر از اسفناج و چغندر قند انتخاب بهتری است.

بوید تأکید کرد که عوامل ناشناخته زیادی وجود دارند که بر بازدهی محصولات در دنیای واقعی تأثیر می‌گذارند. کیفیت خاک یکی از متغیرهای مهم است، زیرا خاک نامرغوب محصول کمتری خواهد داد. او همچنین فرض را بر این گذاشته که سیستم‌های آبی هنوز فعال هستند، اما می‌توان سناریوهایی از فاجعه جهانی را تصور کرد که در آن با موانع و مشکلات بیشتری روبرو هستیم.

بوید افزود انتظار ندارد مردم یک سال کامل فقط نخودفرنگی بخورند، اما کشت محصولات کارآمدتر باعث می‌شود زمین کمتری برای تغذیه جمعیت نیاز باشد. به باور او، مطالعه‌ی آن‌ها می‌تواند به‌عنوان گامی اولیه برای شهرهایی باشد که به دنبال گنجاندن کشاورزی مقاوم در سیاست‌های کاربری زمین هستند.

منبع زومیت