به گزارش نبض بازار، برأی دست یافتن به خودرو با استاندارد اروپا و قیمت پایین از همین اول کار باید قید بنز و بیام. و و دیگر برندهای معروف 50 هزار دلاری را بزنیم. مشخصاً بنزی که در ایران قابل دسترس برای طبقه متوسط است، در مدلهای 1975 تا 1995 یافت میشود و به نوعی برای بنز سواری ارزان در ایران ناچار به کلاسیک بازی هستیم. تاتا تیاگو، رنو ساندرو، سوزوکی ماروتی، میتسوبشی میراژ، اوپل کورسا پنج خودرو 8 تا 14 هزار دلاری در اروپا هستند. این خودروها در بازار هند نیز مشتریان قابل توجهی دارند و طبقه متوسط این کشور میتواند به راحتی از آنها استفاده کند. در آمریکا نیز نیسان ورسا با 122 اسب بخار قدرت و 18 هزار دلار قیمت، یکی از محبوبترین و ارزان قیمتترین خودروهاست و شانس واردات دارد.
زومیت در توضیح این خودرو نوشته است:« تیپهای S و SV به چراغهای جلو LED مجهزند. از نظر سطح تجهیزات ایمنی و رفاهی، تفاوت چندانی بین مدل ۲۰۲۵ و ۲۰۲۴ وجود ندارد. مواردی مانند ترمز اضطراری خودکار با تشخیص عابر پیاده و نوربالای خودکار برای ورسا در نظر گرفته شده است. خریداران میتوانند مواردی مانند کروز کنترل تطبیقی و سیستم هشدار راننده را در تیپهای گرانتر سفارش دهند. نیسان ورسا ۲۰۲۵ از ۱۸٬۳۳۰ دلار آغاز میشود تا به ارزانترین خودرو بازار آمریکا تبدیل شود. قیمت ورسا جدید افزایش اندکی نسبت به سال گذشته تجربه کرده است.»
شاسی بلندها در اروپا نیز مانند ایران از محبوبیت خاصی برخوردارند و 51 درصد بازار را به خود اختصاص دادهاند. تنها در طول یکسال، این قاره شاهد خرید یک میلیون شاسی بند بزرگ بوده که با سابقه اروپاییها نسبتی ندارد. اروپاییها در سالهای گذشته به خودروهای کوچک روی خوشتری نشان داده بودند اما حالا سلیقهها فرق کرده است.
آیا ایرانیها نیز ناچار به خرید شاسی بلندهای اروپاییاند؟ اروپاییها برای خرید شاسی بلندهای مدرن به سراغ تسلا میروند که به نظر نمیرسد زیرساخت و اقتصاد مناسب برای استفاده از آن در ایران وجود داشته باشد. فولکس واگن، تیوتا و آئودی به ترتیب سه خودرو محبوب اروپاییها هستند که واردات آنها هم چندان مورد استفاده عموم جامعه ایرانی قرار نمیگیرد.
اگرچه برخی مدعیاند با واردات گران قیمتها از اروپا و آمریکا، طبقهبندی خودروسواران در ایران به این ترتیب تغییر میکند، آمریکایی، اروپایی، کرهای، چینی و ایرانی! در نتیجه واردات خودرو از اروپا باید به یک نتیجهگیری طبقاتی منتهی شود؛ به این معنی که ایرانیها انتخاب کنند خواهان خرید خودروهای اکونومی اروپایی در ابعاد وسیع هستند یا خودروهای اروپایی و آمریکایی در صورت واردات تنها به دست عدهی اندکی برسد؟ هرکدام از این نتیجهگیریها سرنوشت متفاوتی برای بازار خودرو ایران رقم میزند.
به باور برخی از کارشناسان خودرو، چینیها جایگاه خود را در ایران حفظ میکنند اما توان چانه زنیشان کاهش مییابد. با ورود خودروهای غربی و قیمتگذاری قابل خرید آن برای بخشهای زیادی از جامعه، دیگر چینیها نمیتوانند هر کاری که به نظرشان رسید در بازار ایران و با مشتری ایرانی انجام دهند. خودروسازان داخلی نیز آنگاه در رقابت واقعی با جهان قرار میگیرند که دیگر نه ماشینهایشان توانایی آن را دارد و نه قیمتهای بالایی که در مقابل خودروهای غربی به صرفه به نظر نمیرسند. در نتیجه ورود ماشینهای اروپایی و آمریکایی در مقیاس بالا و با قیمتهای متوسط، میتواند بازار خودرو ایران را وارد مرحله جدیدی از پیشرفت و تکنولوژی و قیمتگذاری کند. آنگاه خودروسازهایی که با ادعای خصوصیسازی خواهان تحول خودرو در ایران بودند، با صحنهای واقعی برخورد میکنند و آنگاه جای وقت کشی و برخورد غیراصولی با مشتری ندارند. مشخصاً در مقابل یک خودرو آمریکایی مانند شرولت تریل بلیزر و یا نیسان ورسا که قیمت پایه آن 1 میلیارد و هشتصد تعیین شده، محصولات ایران خودرو و سایپا با چه پتانسیل برجستهتری قابل ارائه هستند که مشتری ایرانی آنها را انتخاب کند؟