به گزارش نبض بازار، وقتی لاکشمی در سال ۱۳۵۶ اولین کارخانه فولاد خود را در اندونزی خریداری کرد، تنها ۱۶ سال زمان لازم داشت که به تولید یک میلیون تن در سال برسد. او پس از ثبت این رکورد، سرعت بیشتری برای پیشرفت پیدا کرد و به ۲۰ میلیون تن تولید سالانه در سال ۱۳۸۰ رسید. آماری قابل توجهی که ناشی از خریداری شرکتهای فولادی نیمه ورشکسته در بلوک شرق بود.
میتال با این روش هر روز بزرگتر شد و توانست روی ساختارهای تضعیف شده فولاد در اروپای شرقی و شوروی، یک بنای جدید فولادی بسازد. ماجرا به اینجا ختم نشد و لاکشمی نگاهی نیز به غرب پیدا کرد. او در اوایل قرن جدید اقدام به خرید یو. اس. استیل در آمریکا کرد که تولید این کارخانه را به بیش از ۵۷ میلیون تن رساند. اینگونه بود که شرکت میتال توانست به یکی از بزرگترین مجموعههای جهان تبدیل شود. در حال حاضر نیز آسلرمیتال با ۷۸ میلیون تن تولید در رده دوم جهان قرار دارد. آسلرمیتال در بازار عمومی نیز عرضه شده و ۵۶ درصد آن به صورت عمومی معامله میشود.
این شرکت در معرفی خود مینویسد: «در ArcelorMittal، هدف ما کمک به ساخت جهانی بهتر با فولادهای هوشمندتر است. فولادهایی که با استفاده از فرآیندهای نوآورانه ساخته میشوند که کارآمدتر هستند، انرژی کمتری مصرف میکنند و کربن به میزان قابل توجهی منتشر میکنند. فولادهایی که تمیزتر، قویتر و قابل استفاده مجدد هستند. فولاد برای وسایل نقلیه الکتریکی و زیرساختهای انرژی تجدیدپذیر. با تقریباً ۱۲۵۴۱۶ کارمند، ما بیش از یک شرکت هستیم. هرگز نمیپذیریم که محدودیتهای مواد ما رسیده است. ما همچنان به پیشبرد مرزها ادامه خواهیم داد، این همان چیزی است که برای تبدیل شدن به شرکت فولاد آینده لازم است.»
از دست دادن جایگاه نخست
آسلرمیتال زمانی بزرگترین مجموعه فولادسازی جهان بود. از سال ۲۰۱۸ که بائواستیل روند افزایش تولید را پیش گرفت و از ۶۷ میلیون تن تولید در سال به ۱۱۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ دست یافت، آسلرمیتال روند نزولی را آغاز کرد. در سال ۲۰۱۹ این مجموعه با تولید ۹۷ میلیون تن در سال جایگاه نخست را در اختیار داشت، اما با افت تولید شدید در سال ۲۰۲۰ به ۷۸ میلیون تن رسید. اگرچه یکی از شانسهای این مجموعه نسبت به دیگر مجموعههای فولادی جهان، تأمین مواد اولیه توسط خود مجموعه است. آسلرمیتال ۵۷ درصد از نیازهای سنگ آهن، ۷ درصد از نیازهای زغال سنگ، ۹۸ درصد از نیازهای کک، و ۵۹ درصد از ضایعات و نیاز مستقیم آهن خود را تولید میکند. برزیل، بوسنی، کانادا، لیبریا، مکزیک، اوکراین، آفریقای جنوبی چند نقطهای است که آسلرمیتال در معادن آن سرمایهگذاری کرده است. همین موضوع باعث حفظ جایگاه فعلی این شرکت در شرایط بحرانی شده است.
نگرانیهای محیط زیستی
در ژانویه ۲۰۱۸، برف سیاه در شهر Temirtau، قزاقستان، جایی که یک کارخانه ArcelorMittal در آن قرار داشت، بارید که مردم محلی این کارخانه را عامل اصلی آن میدانستند. این شرکت ادعا کرد که تغییر رنگ برف ناشی از کمبود باد است که در غیر این صورت آلودگی را از بین میبرد.
Steel times در گزارشی در اینباره نوشته است: «یافتههای یک مطالعه اخیر ادعا کرده است که آلودگی هوا از کارخانه ArcelorMittal's Temirtau واقع در قزاقستان، منجر به مرگ ۳۰۰۰ نفر در مناطق اطراف شده و همچنین ۴.۲ میلیارد دلار خسارت به این کشور وارد کرده است. این گزارش که بر اساس یافتههای مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA) است، نقطه اوج یک ارزیابی دقیق کیفیت هوا و تأثیرات سلامت (HIA)» بود که برای سال ۲۰۲۲ انجام شد، که سپس برای بقیه مدت زمان بر اساس تغییرات در تولید ملی فولاد قزاقستان، با محاسبه تأثیر و مدیریت کارخانه در حالی که تحت مالکیت Arcel۱۹M بود، مقیاسبندی شد. این سازمان همچنین ادعا میکند که قرار گرفتن در معرض آلودگی از Temirtau منجر به مراجعه ۲۵۰ نفر (۱۵۰-۳۵۰) به اورژانس به دلیل آسم، ۷۰۰ (۱۵۰-۱۶۰۰) مورد جدید آسم در کودکان، ۲۶۰۰ (۶۴۰-۵۶۰۰) کودک مبتلا به آسم قبل از تولد، ۱۲۰-۱۲۰ (۱-۱۰) شده است. ۱۳۰ مورد (۴۱-۲۳۰) وزن کم هنگام تولد و ۳۲۶۰۰۰ (۲۲۰۰۰۰-۳۰۰۰۰۰) روز غیبت در محل کار شده است. "نوزادان نارس، کودکان مبتلا به آسم، بستگان بیمار و در حال مرگ - اینها فقط اعداد نیستند، بلکه هزاران نفر و مصیبتهای آنها هستند. درست نیست که ArcelorMittal بتواند چنین تأثیرات ویرانگر سلامتی را مدیریت کند و بعد از آن کنارهگیری کند. قزاقستان سه برابر هزینه آلودگی ناشی از ArcelorMittal را میپردازد؛ و جامعه هزینه زندگی کثیف خود را پرداخت کرده است. کارولین اشلی، مدیر SteelWatch، گفت: دولت یک میلیارد دلار به شرکت پرداخت کرده است تا این عملیات فاجعه بار را به عهده بگیرد.»
مالک پر سر و صدا
صاحب هندی این مجموعه، لاکشمی میتال، یک فرد هندی است که جزو بزرگترین سرمایهداران جهان محسوب میشود. این مرد ۷۴ ساله صاحب ۱۷ میلیارد دلار سرمایه و دارنده جایگاه ششمین سرمایه دار بزرگ جهان است. اگرچه او تنها صاحب این سرمایه نیست و آرسلرمیتال یک شرکت خانوادگی محسوب میشود. لاکشمی در سال ۱۳۵۶ مجموعه میتال را همراه خانوادهاش در اندونزی خریداری کرد که امروزه در ۱۴ کشور فعال است. زمانیکه لاکشمی دو مجموعه آرسلر و میتال را ادغام کرد، فایننشیال تایمز او را مرد سال ۲۰۰۶ معرفی کرد. لاکشمی ساکن لندن است و در یکی از گرانترین خانههای مسکونی جهان با نزدیک ۱۵ اتاق زندگی میکند. او سرمایهگذاریهای وسیعی نیز در حوزه ورزش هندوستان انجام داده است.
آخرین اخبار
دو سال اخیر برای این شرکت چندان مطلوب نبوده اگرچه برنامههای بلندپروازانهای از سوی آنها به گوش میرسد. مرور اخبار دو سال اخیر آنها نشان میدهد که در حال حاضر چه وضعیتی در آسلرمیتال حاکم است.
-در دسامبر ۲۰۲۳، این شرکت داراییهای خود در قزاقستان، کارخانه فولاد Temirtau و کارخانه لوله آکتائو را به مبلغ ۲۸۶ میلیون دلار به یک صندوق سرمایهگذاری دولتی قزاقستان فروخت.
-در آگوست ۲۰۲۴، ArcelorMittal ۲۷.۵ ٪ از سهام Vallourec، تولیدکننده لولههای فولادی بدون درز، از منابع مالی مدیریت شده توسط Apollo Global Management به مبلغ ۹۵۵ میلیون یورو به دست آورد.
-در سال ۲۰۲۵، بخش آفریقای جنوبی این شرکت به تولید محصولات فولادی بلند به دلیل هزینهها لجستیک و انرژی بالا پایان داد.