به گزارش نبض بازار، در این ویدئو، دختر نوجوانی که لباس فرم مدرسه به تن دارد و به‌نظر می‌رسد به‌دلیل پاشیده شدن اسپری به چشمانش در حال فریاد زدن است، دیده می‌شود. بر اساس توضیحات یکی از گزارشگران، پدر این دختر که بیش از ۲۰ سال در این پتروشیمی کار کرده، به دلیل بیماری قادر به ادامه کار نیست و دخترش برای پیگیری کمک هزینه درمان پدرش به این شرکت مراجعه کرده است.
در واکنش به این ماجرا، روابط عمومی پتروشیمی اروندرود اطلاعیه‌ای منتشر کرد که به‌جای تنویر افکار عمومی، ابهامات و سوالات بیشتری ایجاد کرد. این شرکت ادعا کرد که دو دختر قصد داشته‌اند مواد آتش‌زا به محوطه شرکت پاشیده و به این ترتیب اقداماتی مخاطره‌آمیز انجام دهند. اما در ویدئوی منتشر شده هیچ نشانی از مواد آتش‌زا مشاهده نمی‌شود و محل درگیری نیز در محوطه بیرونی و آسفالت بوده که به‌خوبی از خیابان جدا شده است.
شرکت پتروشیمی اروندرود به صراحت اعلام کرده که فیلم‌ها در دوربین‌های مداربسته موجود است و از افکار عمومی خواسته که اطلاعات را از منابع معتبر دنبال کنند. اما آیا بهتر نبود که فیلم کامل‌تری از درگیری منتشر می‌شد تا صحت ادعاهای شرکت مورد تایید قرار گیرد؟
سوالات بیشتری در این زمینه مطرح می‌شود: آیا پتروشیمی اروندرود از حساسیت جامعه به موضوعاتی که با زنان و قشر کارگر در ارتباط است، بی‌خبر است؟ آیا این شرکت از تبعات استفاده از اسپری فلفل در مواقعی که اعتراضات اجتماعی بالا می‌گیرد، مطلع نیست؟ آیا روابط عمومی این شرکت نمی‌داند که رسانه‌های رسمی امروزه به‌نوعی مرجعیت خود را از دست داده و شهروندخبرنگاران و شبکه‌های اجتماعی قدرت هدایت افکار عمومی را در دست دارند؟
در نهایت، تمام این پرسش‌ها در صورتی مطرح است که ادعاهای پتروشیمی اروندرود صحیح باشد. در غیر این صورت، آنچه در ذهن افکار عمومی باقی خواهد ماند، صدای فریادهای دختربچه‌ای است که در مقابل این پتروشیمی به چشم‌هایش اسپری پاشیده شده است.