به گزارش نبض بازار، ناامیدی و عصبانیت جامعه ۳۰۰ میلیونی همستر از قیمت توکن‌ها به‌حدی بود که به فاصله چند لحظه بعد از «ایردراپ» یا فهرست‌شدن رسمی رمزارز در صرافی‌های آنلاین، میلیون‌ها نفر با فروش همان چند دلار، ارزش همستر را ۳۰ درصد کاهش دادند.
قیمت توکن‌ها در نخستین دقایق بعد از عرضه در صرافی‌های رمزارز بین‌المللی حدود یک سنت (یک‌صدم دلار) بود که ساعتی بعد به ۰/۷۷ سنت سقوط کرد؛ وضعیتی ناخوشایند، اما قابل پیش‌بینی برای مدیران پروژه همستر کامبت که حالا علاوه بر خود، سایر رمزارزهای مبتنی بر تلگرام را بدنام کرده‌اند. سوال اینجاست آیا همستر با وجود سیل بی‌اعتمادی و نارضایتی کاربرانش قادر به طی ادامه مسیر خواهد بود؟
سرنوشت همستر
پیش‌بینی سرنوشت پروژه همستر کامبت، بدون توجه به مواردی که این بازی کریپتویی را به سوپربازی تلگرام بدل کرد، ممکن نیست. همستر مدتی کوتاه بعد از لیست‌شدن نات‌کوین وارد شبکه‌های اجتماعی شد؛ یعنی زمانی که شماری از اعضای تلگرام ناباورانه از طریق نات‌کوین کسب درآمد کرده بودند. به زبان ساده، همستر بر بستر اعتبار و اعتمادی که نات‌کوین به دست آورده بود، بازی را شروع کرد.
کاربران تلگرام به‌ویژه آنها که از پروژه نات‌کوین غفلت کرده بودند، در کوتاه‌ترین زمان ممکن به همستر پیوستند. هر شرکت‌کننده در همستر، نقش مدیرعامل یک صرافی خیالی را ایفا می‌کرد که باید با انجام یک‌سری ماموریت، استارتاپ خود را ارتقا می‌داد.
علاوه بر رویای ثروتمندشدن، پیوند بازی با ارز دیجیتال از همستر محیط جذابی ساخت که باعث شد ظرف چند ماه با ۳۰۰ میلیون بازیکن، ۱۰۰ میلیون کاربر فعال، ۳۷ میلیون مشترک یوتیوب و ۱۴ میلیون دنبال کننده در X (توئیتر سابق) به محبوب‌ترین بازی کلیکی و بزرگترین اکوسیستم تلگرامی تبدیل شود.
در این میان اما نشانه‌های هشداردهنده‌ای بود که شمار زیادی کاربران آن را نادیده گرفتند؛ از جمله اختلاف بین مدیران پروژه، تأخیر در لیست‌شدن و از همه مهم‌تر حذف ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار کاربر به اتهام تقلب. اگرچه در ظاهر قضیه این ۲ میلیون نفر حدود ۵ درصد از جامعه همسترباز بود، اما این جمعیت محدود همان اینفلوئنسرهای بازی بودند که حدود ۷ میلیارد توکن در اختیار داشتند. کاربرانی که با اتهام تقلب از سوی مدیران پروژه نقره‌داغ شده‌اند، این
ادعا را نپذیرفته و همستر کامبت را متهم کردند برای عدم پرداخت توکن‌ها به این دستاویز متوسل شده است.
تابستان داغ همستر اما پنجم مهرماه همزمان با اتمام فصل یک و عرضه ناامیدکننده توکن‌ها به پایان رسید. اگرچه مدیران پروژه برای فروش توکن‌ها محدودیت گذاشته‌اند و هیچ کاربری نمی‌تواند در کمتر از ۱۰ ماه تمام عایدی خود را به فروش برساند، اما بازیکنان علاوه بر فروش تمام توکن‌هایی که عرضه آن آزاد است همچنین خروج بازی از مدیران همستر انتقام گرفتند.
اگر مدیران همستر می‌خواهند پروژه خود را گسترش دهند، شروع بسیار بدی داشتند. قریب به اکثریت جمعیت ۳۰۰ میلیونی همستر معتقدند پاداش‌هایی که دریافت کردند، غیر استاندارد بوده و با صرف زمان، اینترنت، فیلترشکن و استهلاک گوشی‌ها هیچ تناسبی نداشت و توزیع توکن‌ها «ناعادلانه» بود.
برخی در مقابل معتقدند مدیران همستر تا همین حالا از رهگذر تبلیغات، جذب فالوئر در شبکه‌های اجتماعی و احتمالا معاملات پنهان با مدیران بازی‌های مختلف که کاربران در پروسه بازی آن را نصب کردند، میلیاردها دلار سود کرده و لیست‌شدن همستر، نقطه پایان این پروژه بود.
بازندگان بزرگ همستر
ناظران اما بر این باورند بازندگان اصلی پروژه همستر کامبت، مدیران عرصه کریپتو هستند؛ چراکه نحوه مدیریت همستر و توزیع توکن‌ها سبب شده اعتماد کاربران به تمامی بازی‌های کریپتویی آسیب ببیند و دیگر کسی برای تپ‌کردن انگشت خود را خسته نکند. بر خلاف ادعای ابتدایی مدیران پروژه همستر که عنوان کرده بودند «بزرگترین ایردراپ» تاریخ کریپتو به همستر کامبت می‌رسد، حالا تنها مدال «ناامیدکننده‌ترین ایردراپ» را به گردن خود آویخته و در عین حال کاربران را نسبت به ابرپروژه «تپ برای کسب درآمد» بدبین کرده‌اند.
شاید تنها رهاورد همستر، حداقل در ایران آشنایی مردم
عادی با اصطلاحات دنیای رمزارز بود و نصب و دریافت یک کیف پول رمز دیجیتال یا همان ولت! کیفی که در بهترین وضعیت کمتر از 50 دلار در آن وجود دارد، اما می‌تواند میلیون‌ها بازیکن همستر در کشور را به ورود به بازار ناشناخته رمزارزها وسوسه کند.
منبع: نبض بازار