این روزنامه نوشت: با فرض افزایش قیمت بنزین، به تبع نرخ کرایه حمل‌ونقل بار و مسافر افزایش پیدا خواهد کرد. افزایش نرخ کرایه مسافر، مستقیم بر زندگی مردم تأثیر گذاشته و مردم باید هزینه بیشتری را هنگام استفاده از تاکسی و... پرداخت کنند.

همچنین، در اثر افزایش هزینه حمل‌ونقل کالا، هزینه‌های تولید افزایش می‌یابد. این موضوع خود را به صورت افزایش قیمت کالا‌ها نشان خواهد داد. در کنار اینها، افرادی که از خودروی شخصی استفاده می‌نمایند، مبلغ بیشتری را باید صرف سوخت کنند. در نتیجه این عامل هم باعث افزایش هزینه‌های روزانه مردم می‌گردد.

از طرف دیگر، با فرض افزایش قیمت بنزین، پرداخت یارانه در ابتدای زنجیره کاهش می‌یابد. کاهش میزان یارانه پرداختی در ابتدای زنجیره باعث خواهد شد ناترازی بودجه کاهش پیدا کند؛ بر این اساس دولت مجبور به رشد پایه پولی و خلق پول نخواهد بود.

این عامل از رشد تورم جلوگیری خواهد کرد و جلوی کوچک شدن سفره مردم را می‌گیرد. علاوه بر این، با آزاد شدن منابع حاصل از کاهش پرداخت یارانه، دولت می‌تواند به مسائل توسعه‌ای بپردازد: ساخت پالایشگاه و افزایش تولید داخلی بنزین، ساخت نیروگاه در جهت توسعه خودرو‌های برقی و هیبریدی، توسعه حمل‌ونقل عمومی مانند مترو، تاکسی، اتوبوس برقی و حمایت مالی از مردم برای تعویض لوازم پُر مصرف قدیمی با کم‌مصرف جدید، مانند تعویض بخاری‌ها و کولر‌های قدیمی با جدید و... این قبیل پروژه‌های توسعه‌ای باعث خواهند شد در بلند مدت مشکل ناترازی از طریق افزایش تولید داخل و کاهش مصرف به صورت بنیادی حل شود. پرداختن به مسائل توسعه‌ای در بیشتر مواقع زود بازده نیستند، ولی تأثیر بسیار مطلوبی در آینده کشور و وضعیت معیشت مردم در بلند مدت خواهند گذاشت.