به گزارش نبض بازار، همسان سازی حقوق بازنشستگان به هیچ‌وجه متعلق به ما نیست مگر اینکه دولت به صراحت مکلف شود مثلاً ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از طلب خود به سازمان تامین اجتماعی را بپردازد که باز صراحتاً در متن برنامه بیاید بخشی از آن مثلاً ۵۰ هزار میلیارد تومان صرف همسان سازی حقوق بازنشستگان شود.
۲۲ آبان کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه، جزئیات همسان‌سازی یا متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان را تصویب کرد؛ هاجر چنارانی عضو این کمیسیون در مورد این متناسب‌سازی که ظاهراً فقط متعلق به بازنشستگان دولت است، اظهار داشت: «قرار شد تا پایان سال سوم برنامه، دریافتی بازنشستگان کشوری به ۹۰ درصد حقوق و مزایای مستمر شاغلین برسد به این ترتیب که ۴۰ درصد این فاصله در سال اول برنامه هفتم، ۳۰ درصد در سال دوم و ۳۰ درصد دوم نیز در سال سوم اجرایی می‌شود؛ با این حساب، در طول سه سال، دریافتی بازنشستگان به ۹۰ درصد حقوق شاغلان می‌رسد».
اما چرا خبری از بازنشستگان تامین اجتماعی در این مصوبه نیست؛ چرا سهم بازنشستگان کارگری از متناسب‌سازی و در کل از اصلاحات و تنظیمات برنامه هفتم توسعه، تا این اندازه ناچیز و تقریباً نزدیک به صفر است؟
حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری کشور) در این رابطه می‌گوید: در حوزه متناسب‌سازی در حق سازمان تامین اجتماعی اجحاف شده است؛ برای صندوق‌های دولتی مثل کشوری، لشگری، نفت، فولاد و … قطعاً مصوبه‌ی مجلس، مفید خواهد بود؛ این مصوبه در راستای ادامه‌ی همان همسان‌سازی قبلی‌ست که صفر تا صد آن تا سالِ ۱۴۰۰ اجرا شد؛ حتی این دو سال که همسان‌سازی بازنشستگان آن صندوق‌ها متوقف شد، با حمایت‌های مزدی و مناسبتی جبران مافات کردند.
او اضافه می‌کند: از مجلسی که هیچ‌کدام از نمایندگان آن کارگر نیستند و همه‌ی آنها به نوعی کارمند زیرمجموعه‌ی دولت در حوزه‌های مختلف قضایی، نظامی و اجرایی به شمار می‌آیند، انتظاری جز تصمیم‌گیری برای «خودی‌ها» نمی‌توان داشت.
به گفته صادقی، با مصوباتِ برنامه هفتم توسعه، سازمان تامین اجتماعی از حیز انتفاع ساقط می‌شود؛ او به مصادیق این مساله می‌پردازد: در برنامه هفتم از منابع متعلق به بیمه‌شدگان برای انجام تعهدات حاکمیتی استفاده می‌شود؛ بدهی‌های دولت به تامین اجتماعی که براساس قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ در صورت دیرکرد و اهمال، بایستی مستوجب جریمه باشد، ساده محاسبه می‌شود و بهره مرکب را قبول ندارند و در عین حال، پرداخت در قالب سهام و املاک و مستغلات را مردود اعلام کرده‌اند…. تقریباً بیست مولفه در برنامه هفتم می‌توان برشمرد که تماماً به ضرر تامین اجتماعی و بیمه‌شدگان آن است.
همسان سازی حقوق بازنشستگان
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با بیان اینکه در شرایطی که به دنبال تضعیف سازمان تامین اجتماعی و ضربه زدن به آن هستند، ادعا کرده‌اند می‌خواهیم همسان‌سازی را اجرا کنند؛ می‌افزاید: باید پرسید کجای این همسان‌سازی متعلق به ما کارگران بازنشسته است؛ چه بودجه‌ای برای اجرای همسان‌سازی در سازمان تامین اجتماعی که ۶۵ درصد از مستمری‌بگیران کشور را تحت پوشش خود دارد، اختصاص داده‌اید؟!
به اعتقاد این فعال صنفی بازنشستگان، اجرای دور قبلی متناسب‌سازی در سازمان تامین اجتماعی، نتیجه‌ی لطف و عنایت نمایندگان مجلس در حق بازنشستگان کارگری نبود بلکه فقط حاصل توجه و درایتِ مدیرعامل وقت سازمان تامین اجتماعی بود، حتی از لطف دولت هم نبود!
صادقی ادامه می‌دهد: شخص مدیرعاملِ آن زمانِ سازمان تامین اجتماعی با وقوف به مسائل اجتماعی، متناسب‌سازی‌ای را که مرحوم نوربخش مقدمه‌ی آن را فراهم کرده بود، پیاده کرد. آیا دولت در آن زمان به ما کمکی کرد، آیا در ردیف‌های بودجه سالانه، اعتباری برای متناسب‌سازی حقوق ما بازنشستگان کارگری تخصیص دادند؟ خیر، در آن زمان هیچ بودجه‌ی دولتی و هیچ حمایت دولتی در کار نبود.
او اضافه می‌کند: در برنامه ششم توسعه به دولت تکلیف شده بود که کل بدهی‌های خود به سازمان تامین اجتماعی را تا آخر برنامه به صفر برساند منتها اهتمامی برای اجرای این تکلیف نبود؛ ما بازنشستگان با ممارست و رایزنی بسیار و با برگزاری تجمع مقابل مجلس توانستیم در دو مرحله یک مبلغی را برای سازمان تامین اجتماعی در قالب رد دیون بگیریم؛ شرایط اینگونه بوده، حالا شما انتظار دارید این مجلس بندی را برای ما بازنشستگان تامین اجتماعی مصوب کند؟
کارگران بازنشسته «سهم» ندارند!
به اعتقاد رئیس پیشکسوتان جامعه کارگری، تصمیمی که در رابطه با متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان در کمیسیون تلفیق گرفته شده، برای بازنشستگان تامین اجتماعی نیست و کارگران بازنشسته نباید خوشبین باشند که سهم دارند.
او تاکید می‌کند: نمایندگان مجلس در واقع به نفع خودشان تصمیم گفته‌اند، چون همه نمایندگان بدون استثنا زیر مجموعه‌ی دولت و نهادهای حاکمیتی هستند و با مصوبه متناسب‌سازیِ کمیسیون تلفیق، بازنشستگان هر سه قوا منتفع می‌شوند. منتها برای اینکه صدای بازنشستگان تامین اجتماعی فعلاً بلند نشود، فقط یک عبارت کوتاه نوشته‌اند: «و سازمان تامین اجتماعی…». اما معلوم نیست، چطور با چه منابعی و از طریق چه مکانیسمی قرار است این مصوبه شامل تامین اجتماعی نیز بشود؛ در حالیکه در برنامه هفتم پرداخت به سازمان تامین اجتماعی منظور نشده و اعتباری برای این پرداخت نیست، به این بند هیچ امیدی نیست.
صادقی با بیان اینکه در برنامه هفتم نحوه محاسبه‌ی بدهی دولت به سازمان بدون احتساب جریمه و دیرکرد صورت گرفته که در نتیجه‌ی آن، مطالباتِ بیش از ۷۰۰ هزار میلیارد تومانی سازمان به حدود ۲۵۰ هزار میلیارد تومان تقلیل یافته؛ ادامه می‌دهد: در ضمن تاکید کرده‌اند که این مطالبات را در قالب سهام به سازمان ندهند، املاک و مستغلات هم ندهند، پول نقد هم ندهند! بنابراین مشخص است که قرار است دست و پای سازمان تامین اجتماعی را کامل ببندند و بعد می‌خواهند مدعی شوند «ما گفته بودیم تامین اجتماعی باید از محل منابع خودش متناسب‌سازی را اجرا کند» تا بازنشستگان گناه را از سازمان بدانند و به سازمان اعتراض کنند!
«این شیوه برخوردِ نمایندگان مجلس با سازمان عظیم تامین اجتماعی نشانه‌ی شیطنت و کم‌لطفی بسیار است» این فعال صنفی با بیان این جمله اضافه می‌کند: آن‌هایی که به ما می‌گویند اینقدر اعتراض نکنید و امیدوار باشید، باید پاسخ دهند که دلیل این برخورد دوگانه چیست؛ به نظر می‌رسد تمام تصمیمات برای خانواده‌ی دولت گرفته می‌شود و زیر مجموعه‌های هر سه قوه، از قوه قضاییه و نظامی‌ها گرفته تا کارمندان وزارتخانه‌ها، خانواده‌ی دولت هستند و بازنشستگان آنها، بازنشسته‌ی دولت محسوب می‌شوند.
کارگران، محروم‌ترین قشر کشور
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تاکید می‌کند: با این حساب، متناسب‌سازیِ کمیسیون تلفیق، صرفاً برای خودشان یعنی برای خانواده دولت است منتها از کدام محل؛ از محل درآمدهای عمومی که در عمل از جیب منِ کارگر و بازنشسته برداشت می‌شود. من صریح و روشن بگویم، تصمیماتی که در قالب برنامه هفتم توسعه اتخاذ می‌شود، به نفع کارگران نیست. کارگران و خانواده‌هایشان که بیش از ۴۶ میلیون نفر از جمعیت کشور هستند، امروز محروم‌ترین و بی‌نصیب‌ترین قشر جامعه هستند.
صادقی در پایان اضافه می‌کند: این متناسب‌سازی به هیچ‌وجه متعلق به ما نیست مگر اینکه دولت به صراحت مکلف شود مثلاً ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از طلب خود به سازمان تامین اجتماعی را بپردازد که باز صراحتاً در متن برنامه بیاید بخشی از آن مثلاً ۵۰ هزار میلیارد تومان صرف متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان شود؛ اینکه بگوید تامین اجتماعی از محل منابع خودش متناسب‌سازی را اجرا کند، هیچ فایده‌ای ندارد و به اصطلاح سنگ قلاب کردن کارگران بازنشسته است، همین و بس….
منبع : جماران