به گزارش نبض بازار،دولت پزشکیان به عنوان یک گزینه احتمالی برای آینده سیاسی ایران هماکنون در مرحله انتخاب وزرا و تعیین خطوط کلیدی خود قرار دارد. یکی از انتخابهای جنجالی و مورد بحث گزینه وزارت نفت این کابینه است.
فهرست ۱۰ گزینه نهایی مطرح شده برای سکانداری وزارت نفت در دولت چهاردهم مشخص شد.
چندی پیش گفته شد وزیر نفت دولت پزشکیان یکی از گزینههای زیر خواهد بود:
۱- عبدالحسین بیات
۲- سورنا ستاری
۳- جعفر ربیعی
۵- محمود امیننژاد
۶- بهروز نعمتی
۷- مرضیه شاهدایی
۸- حمید بازارگان
۹- غلامحسین نوذری
۱۰- رضا دهقان
اما از این میان غلامحسین نوذری که پیشتر در دولت احمدینژاد به عنوان وزیر نفت و مدیر شرکت ملی نفت فعالیت کرده به عنوان گزینه اصلی برای تصدی این سمت معرفی شده است.
نوذری با سابقهای که شامل دورهای پرحاشیه و پرتنش در قرارداد کرسنت است اکنون با انتقادات تند و تحلیلهای مختلفی روبرو شده است. این انتخاب و تأثیرات آن بر آینده صنعت نفت کشور، به شدت مورد توجه رسانهها و تحلیلگران سیاسی قرار گرفته است.
عبدالرضا داوری، فعال رسانهای، با انتشار یادداشتی در شبکه اجتماعی ایکس، نوشت:
احمدی نژادیسم درکابینه پزشکیان!
غلامحسین نوذری، وزیر نفت احمدی نژاد، مدیر شرکت ملی نفت در زمان قرارداد کرسنت، ۷۰ ساله و بدون کارنامه قابل دفاع، گزینه اصلی وزارت نفت کابینه پزشکیان است!
مدیران نفتی دولت رئیسی، همکار او بوده و انتخابش یعنی ادامه وضع موجود!
غلامحسین نوذری مردی که نامش به عنوان یکی از تاثیرگذارترین شخصیتهای نفتی ایران شناخته میشود، در سال ۱۳۳۳ در شهر کازرون استان فارس به دنیا آمد. او که اهل نودان از توابع شهرستان کازرون است، با عبور از مسیری پرپیچ و خم، به یکی از مهمترین چهرههای سیاسی و صنعتی کشور تبدیل شد.
از نمایندگی مجلس و اصلاحات در زادگاهش تا عهدهداری وزارت نفت و انجام پروژههای بزرگ نفتی، نوذری داستانی است پر از فراز و نشیب که امروز به یکی از نکات قوت در تحلیلهای صنعتی و سیاسی ایران تبدیل شده است.
غلامحسین نوذری یکی از چهرههای کلیدی در صنعت نفت ایران، در تاریخ معاصر کشور نقشی برجسته ایفا کرده است. زادگاه او نودان یکی از مناطق دورافتاده استان فارس، شاید بهطور معمول در مرکز توجهات ملی نباشد، اما او با استعداد و تلاشهای بیوقفهاش، نام این منطقه را در تاریخ سیاسی و صنعتی ایران به ثبت رساند.
غلامحسین نوذری (زاده ۱۳۳۳) سیاستمدار و مدیر اجرایی ایرانی است، که در دولت نهم در فاصله سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ وزیر نفت بود. وی دانشآموخته مهندسی کاربردی نفت از دانشگاه صنعت نفت، مهندسی خاکشناسی از دانشگاه شهید چمران اهواز و کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی از دانشگاه تهران است. او سابقه عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی را دارد.
نوذری فعالیت در صنعت نفت را از مناطق نفتخیز جنوب در شرکت ملی نفت ایران آغاز کرد. وی در ادوار چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی (در فاصله سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۹) نماینده کازرون بود.
نوذری سابقه مدیرعاملی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، مدیرعاملی شرکت ملی نفت ایران و ریاست هیئت مدیره شرکت ملی حفاری ایران، حفاری شمال و شرکت نفت پارس را در کارنامه شغلی خود دارد. وی هماکنون بهعنوان رئیس هیئت مدیره گروه توسعه انرژی تدبیر (وابسته به ستاد اجرایی فرمان امام) و عضو هیئت امنای ستاد اجرایی فرمان امام فعالیت میکند.
نوذری تحصیلات خود را با مدرک مهندسی کاربردی نفت و مهندسی خاکشناسی آغاز کرد و سپس در مقطع فوق لیسانس مدیریت صنعتی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. این تحصیلات به او این امکان را داد تا در عرصههای مختلف صنعتی و مدیریتی به موفقیتهای بزرگی دست یابد و در نقشهای کلیدی به فعالیت بپردازد.
نوذری از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸ به عنوان نماینده دورههای چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی، در خدمت مردم بود. در دوران نمایندگی خود، او با توجه به نیازهای منطقه نودان، این منطقه را به بخشداری تبدیل کرده و توسعههای چشمگیری را در آن ایجاد نمود.
این اقدامات او در راستای بهبود زیرساختهای منطقه، نشانهای از تعهد و مسئولیتپذیری او نسبت به زادگاهش بود.
در سال ۱۳۸۶ محمود احمدینژاد رئیسجمهور وقت، غلامحسین نوذری را به عنوان سرپرست وزارت نفت منصوب کرد. نوذری با توجه به تجربیات گستردهای که در صنعت نفت داشت، توانست بهعنوان وزیر نفت در ۲۳ آبان همان سال با کسب ۲۱۷ رای موافق از مجلس شورای اسلامی به این سمت منصوب شود.
در این دوران، نوذری با تلاش و تخصص خود، تحولات مهمی را در صنعت نفت ایران رقم زد، هرچند که او در کابینه دوم احمدینژاد که در ۱۲ شهریور ۱۳۸۸ از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفت، راه نیافت.
نوذری در طول دوران فعالیت حرفهای خود، مسئولیتهای مختلفی را بر عهده داشته است. او بهعنوان عضو شورای مرکزی گزینش مناطق نفتخیز جنوب، رئیس سازمان حراست مناطق نفتخیز جنوب، و مسئول پدافند عامل جنوب در زمان جنگ تحمیلی فعالیت کرده و توانسته نقشهای کلیدی در حفاظت از تاسیسات نفتی ایفا کند.
علاوه بر این، او در سمتهای مختلفی از جمله مدیر افزایش تولید نفت خام، عضو هیات مدیره شرکت مهندسی و توسعه نفت، رئیس هیات مدیره شرکت ملی حفاری ایران، رئیس هیات مدیره شرکت حفاری شمال، و مدیرعامل شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، به ایفای نقش پرداخته است.