به گزارش نبض بازار،پرسپولیس در پیش فصل با تغییرات اساسی روبرو شده است. یکی از مهم‌ترین این تغییرات، تغییر سیستم بازی از ۳-۳-۴ به ۱-۳-۲-۴ است.

این تغییر سیستم خط هافبک پرسپولیس را به یک منطقه‌ی بسیار پویا و پر از تعامل تبدیل کرده است. در این سیستم، بازیکنان نقش‌های متنوعی را ایفا می‌کنند و به صورت مداوم در زمین جابجا می‌شوند.

این امر باعث شده تا پرسپولیس به یک تیم هجومی‌تر و خلاق‌تر تبدیل شود. با این حال، این تغییر سیستم چالش‌های جدیدی را نیز برای کادر فنی پرسپولیس ایجاد کرده است.

گاریدو با توجه به تعداد بالای بازیکنان باکیفیت در خط میانی، کار سختی برای انتخاب ترکیب اصلی دارد. همچنین، نبود یک وینگر چپ تخصصی نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی پرسپولیس است. در ادامه، به بررسی دقیق‌تر این تغییرات و چالش‌ها خواهیم پرداخت.

خوان کارلوس گاریدو در آخرین بازی تدارکاتی تیم خود ترکیب پیچیده‌ای در خط میانی پرسپولیس چیده و به نظر می‌رسید به برخی بازیکنان شرح وظایف متفاوتی داده بود.

در شرایطی که ترکیب خط میانی و حمله پرسپولیس تقریبا تکمیل شده گاریدو تیمش را با سیستم ۱-۳-۲-۴ به زمین فرستاده و برخلاف آنچه قبل‌تر گفته می‌شد خبری از ۳-۳-۴ ظاهرا تهاجمی نبود.

در این سیستم غیر از چهار بازیکن خط دفاع، به نظر می‌رسید مسعود ریگی و محمد خدابنده‌لو عقب‌تر از بقیه هافبک‌ها و روی دست هم به عنوان دو هافبک دفاعی بازی می‌کنند، اما شرح وظایف متفاوتی داشتند و خدابنده لو بعضا در امور تهاجمی نیز شرکت می‌کرد.

در نقش وینگر راست فرشاد احمدزاده به میدان رفته بود که سعی داشت با ایوب العملود یک زوج مناسب در آن جناح تشکیل دهد و البته در نهایت کار‌های ترکیبی آن‌ها منجر به خلق موقعیت روی دروازه حریف شود.

اما برای پست وینگر چپ بازیکنی که به خط طولی نزدیک شود و صرفا در آن جناح در رفت و آمد باشد در زمین دیده نمی‌شد و سروش رفیعی هم بیشتر به مرکز زمین متمایل می‌شد و حتی گاهی اوقات مثل یک بازو نزدیک به ریگی و خدابنده‌لو بازی می‌کرد.

در این سیستم یاسین سلمانی به عنوان بازیکن پست ۱۰ یا مهاجم سایه بازی می‌کرد و بعضا به عنوان مهاجم نوک در زمین دیده می‌شد تا جایی که خیلی زود موفق به ثبت دو گل زده شد.

دیگر بازیکن فاز حمله سرخ‌ها علی علیپور بود که در نوک حمله قرار می‌گرفت، اما آنچه عجیب و جالب به نظر می‌رسید مدل قرار گرفتن هافبک‌های پرسپولیس در زمین بود که انگار هیچ کدام پست کاملا مشخص و ثابتی نداشتند و غیر از فرشاد احمدزاده و ریگی بقیه نفرات به صورت سیال در زمین حریف جابه‌جا می‌شدند و حرکت می‌کردند.

این چیدمان و شرایط خاص هافبک‌های پرسپولیس در حالی اتفاق افتاد که باید دید گاریدو در بازی‌های تدارکاتی باقیمانده چه سیستم و نفراتی را در زمین قرار خواهد داد.

نکته اینجاست که سرمربی پرسپولیس امید عالیشاه و سعید صادقی را فعلا به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد که آن‌ها نیز به این ترکیب اضافه خواهند شد. از این بین صادقی به عنوان وینگر راست و چپ می‌تواند در ترکیب قرار بگیرد و عالیشاه غیر از این دو پست، توانایی بازی در پست ۱۰ را هم داراست.

همچنین در صورت جذب مدافع چپ خارجی، وحید امیری هم به این جمع اضافه خواهد شد. امیری هم مثل عالیشاه توانایی بازی در هر دو جناح به عنوان وینگر و پست ۱۰ را داراست. از سوی دیگر قرار است اوستون ارونوف هم به این تیم اضافه شود.

در عین حال اگر باشگاه پرسپولیس بازیکن دیگری در خط میانی جذب نکند و گاریدو بخواهد در سیستم ۱-۳-۲-۴ ترکیب پنج نفره خط میانی تیمش باید از بین ۱۰ بازیکن شامل مسعود ریگی، سینا اسدبیگی، محمد خدابنده‌لو، سروش رفیعی، فرشاد احمدزاده، سعید صادقی، امید عالیشاه، وحید امیری، اوستون اورونوف و یاسین سلمانی ۵ بازیکن را در ترکیب اصلی قرار دهد. البته چنانچه میلاد سرلک نیز به این جمع اضافه شود یعنی که گاریدو برای هر پست بیش از دو بازیکن در اختیار خواهد داشت و کار برای انتخاب نهایی دشوار می‌شود.

نکته اینجاست که غیر از این نفرات سمیر حبوباتی و علیرضا عنایت‌زاده به عنوان هافبک دفاعی و میانی و حسین حاجی‌زاده و محمد بادپا هم به عنوان وینگر و بازیکن پست ۱۰ در بازی دوستانه اخیر میدان داد که این نفرات جوان هم می‌توانند با بازیکنان اصلی رقابت کنند.

منبع:ورزش سه