به گزارش نبض بازار،تصور کنید در حال نوشیدن یک لیوان آب خنک و گوارا هستید. آیا تا به حال فکر کرده‌اید که ممکن است این آب، حاوی هزاران قطعه پلاستیک ریز باشد؟ متأسفانه، این تصور دور از ذهن نیست. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که آب‌های بطری، که به عنوان یکی از سالم‌ترین منابع آب آشامیدنی شناخته می‌شوند، آلودگی شدیدی به میکروپلاستیک‌ها دارند. این ذرات ریز پلاستیکی که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند، از طریق فرآیند تولید بطری‌ها، بسته‌بندی و حمل‌ونقل وارد آب می‌شوند.
میکروپلاستیک‌ها ذراتی با قطر کمتر از ۵ میلی‌متر هستند که از تجزیه پلاستیک‌های بزرگتر در محیط زیست به وجود می‌آیند. این ذرات به دلیل اندازه بسیار کوچکشان، می‌توانند به راحتی از فیلترهای تصفیه آب عبور کرده و واردبدن انسان شوند. مطالعات نشان داده‌اند که این ذرات می‌توانند در اندام‌هایی مانند کبد، کلیه و ریه تجمع پیدا کرده و باعث ایجاد التهاب، آسیب سلولی و در طولانی مدت به بیماری‌هایی مانند سرطان منجر شوند.
چگونه میکروپلاستیک‌ها وارد آب بطری می‌شوند؟
-فرآیند تولید بطری‌ها: در طول فرآیند تولید بطری‌های پلاستیکی، ذرات ریز پلاستیک از مواد اولیه و تجهیزات تولید به داخل بطری‌ها راه پیدا می‌کنند.
-بسته‌بندی و حمل‌ونقل: در طول بسته‌بندی و حمل‌ونقل، ذرات پلاستیکی از محیط اطراف و مواد بسته‌بندی به داخل بطری‌ها منتقل می‌شوند.
-تصفیه آب: متأسفانه، فیلترهای تصفیه آب نیز قادر به حذف کامل میکروپلاستیک‌ها نیستند.
خطرات میکروپلاستیک‌ها برای سلامتی
-التهاب: میکروپلاستیک‌ها می‌توانند باعث ایجاد التهاب در بدن شوند که منجر به بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت و آسم می‌شود.
-آسیب سلولی: این ذرات می‌توانند به سلول‌های بدن آسیب رسانده و باعث اختلال در عملکرد آنها شوند.
-تجمع در اندام‌ها: میکروپلاستیک‌ها می‌توانند در اندام‌هایی مانند کبد، کلیه و ریه تجمع پیدا کرده و باعث ایجاد بیماری‌های مزمن شوند.
-اختلال در سیستم هورمونی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند با سیستم هورمونی بدن تداخل کرده و باعث اختلال در عملکرد آن شوند.
-افزایش خطر ابتلا به سرطان: مطالعات محدودی نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض طولانی مدت میکروپلاستیک‌ها ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهد.
چگونه می‌توان از خود در برابر میکروپلاستیک‌ها محافظت کرد؟
-کاهش مصرف آب بطری: تا حد امکان از مصرف آب بطری خودداری کرده و از آب لوله کشی تصفیه شده استفاده کنید.
-استفاده از بطری‌های قابل استفاده مجدد: اگر مجبور به استفاده از آب بطری هستید، از بطری‌های شیشه‌ای یا استیل قابل استفاده مجدد استفاده کنید.
-خرید مواد غذایی ارگانیک: مواد غذایی ارگانیک معمولاً کمتر در معرض آلودگی به میکروپلاستیک‌ها هستند.
-توجه به برچسب محصولات: هنگام خرید محصولات، به برچسب آنها توجه کرده و محصولاتی را انتخاب کنید که حاوی حداقل پلاستیک باشند.
ایرنا نوشت:مطالعه دیگری که توسط Orb Media انجام شد، ۲۵۹ بطری از ۱۱ مارک مختلف را آزمایش کرد و نشان داد که ۹۳ درصد از نمونه ها حاوی آلودگی میکروپلاستیک هستند. در این مطالعه به طور متوسط ۳۲۵ ذره پلاستیک در هر لیتر آب شناسایی شد.
این نانوذرات پلاستیکی اغلب کمتر از پنج میلی متر اندازه دارند و می توانند از راه های مختلف به آب آشامیدنی نفوذ کنند. بیایید بررسی کنیم که میکروپلاستیک چیست، چگونه در آب بسته بندی شده، خطرات سلامتی آنها و چگونه می توانید قرار گرفتن در معرض آن را به حداقل برسانید.
سپیده دولتی کارشناس تغذیه وزارت بهداشت گفت: میکروپلاستیک ها ذرات پلاستیکی با اندازه کمتر از پنج میلی متر هستند که از منابع مختلفی مانند تجزیه زباله های پلاستیکی بزرگتر، فرآیندهای صنعتی و محصولات مراقبت شخصی منشأ می گیرند. نانوپلاستیک ها حتی کوچکتر هستند و اندازه آنها کمتر از ۱۰۰ نانومتر است.
وی اظهار داشت: هر دو نوع ذرات پلاستیکی در محیط فراگیر هستند و راه خود را به اقیانوس ها، رودخانه ها و حتی هوایی که ما تنفس می کنیم باز می کنند. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که آب بطری‌شده می‌تواند حاوی میکروپلاستیک‌ها و حتی نانوپلاستیک‌های کوچکتر باشد که به دلیل اندازه کوچکشان چالش‌های منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند.
دولتی با بیان اینکه میکروپلاستیک ها می توانند در چند مرحله از فرآیند تولید وارد آب بطری شوند، گفت: منابع آب طبیعی از جمله چشمه ها و سفره های زیرزمینی به دلیل آلودگی محیطی می توانند به میکروپلاستیک ها آلوده شوند. حذف کامل این ذرات از طریق فرآیندهای تصفیه آب معمولی دشوار است.
وی تصریح کرد: در طی فرآیند بطری‌سازی، میکروپلاستیک‌ها می‌توانند از خود بطری‌ها و درپوش‌های پلاستیکی وارد آب شوند. پلی اتیلن ترفتالات (PET) و سایر پلیمرهای مورد استفاده در تولید بطری می توانند در طول زمان تجزیه شوند، به خصوص زمانی که در معرض نور خورشید و گرما قرار گیرند.
این کارشناس تغذیه ادامه داد: در طول فرآیند بطری، میکروپلاستیک ها را می توان از ماشین آلات و سیستم های فیلتراسیون مورد استفاده معرفی کرد. به عنوان مثال، ذرات پلی آمید، نوعی نایلون، از طریق فیلترهای پلاستیکی مورد استفاده برای تصفیه، آب بطری را آلوده می کنند.
دولتی اضافه کرد: میکروپلاستیک ها همچنین می توانند در حین نگهداری و حمل و نقل وارد آب بطری شوند. جابجایی نامناسب و قرار گرفتن در معرض نوسان دما می تواند باعث تشدید انتشار میکروپلاستیک از بطری در آب شود.
وی با اشاره به اینکه مطالعات نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند پاسخ‌های التهابی را در بدن القا کنند که به طور بالقوه منجر به شرایطی مانند التهاب دستگاه گوارش و سایر بیماری‌های مرتبط می‌شود، تصریح کرد: نانوپلاستیک ها به دلیل اندازه بسیار کوچک خود می توانند به غشاهای سلولی نفوذ کرده و باعث استرس اکسیداتیو و آسیب سلولی شوند. این می تواند با عملکرد طبیعی سلولی تداخل داشته باشد و ممکن است به بیماری های مزمن کمک کند.
دولتی تاکید کرد: مصرف مداوم میکروپلاستیک ها ممکن است منجر به تجمع زیستی در بدن شود که به طور بالقوه اثرات طولانی مدت سلامتی را تشدید می کند و در صورت تجمع در مقادیر قابل توجهی می توانند باعث آسیب فیزیکی به بافت ها و اندام ها شوند.
این کارشناس وزارت بهداشت با اشاره به اینکه میکرو پلاستیک ها می توانند آلاینده های دیگر از جمله فلزات سنگین و سموم آلی را جذب و انتقال دهند و به طور بالقوه آنها را به بدن انسان وارد کنند، اظهار داشت: به جای بطری های پلاستیکی، آب ذخیره شده در ظروف شیشه ای یا فولادی ضد زنگ را انتخاب کنید. این مواد احتمال کمتری دارد که ذرات مضر را به داخل آب وارد کنند. برای مثال، مطالعات نشان داده‌اند که بطری‌های شیشه‌ای در مقایسه با بطری‌های پلاستیکی، میزان آلودگی میکروپلاستیک کمتری دارند.