به گزارش نبض بازار،جرم گوش ماده‌ای چسبناک و زردرنگ که در داخل کانال گوش یافت می‌شود اغلب به عنوان یک مزاحم ناخوشایند تلقی می‌شود. اما این ماده، در واقع، بخشی از سیستم دفاعی طبیعی گوش است که با به دام انداختن ذرات گرد و غبار، باکتری‌ها و سایر آلاینده‌ها، از گوش در برابر عفونت و آسیب محافظت می‌کند.
با این حال گاهی اوقات، جرم گوش بیش از حد تولید می‌شود و می‌تواند به طور کامل یا جزئی کانال گوش را مسدود کند و منجر به مشکلات شنوایی و سایر عوارض شود.
جالب است بدانید که رنگ، قوام و بوی جرم گوش می‌تواند سرنخ‌های ارزشمندی در مورد سلامت کلی شما ارائه دهد. در این مقاله، به بررسی رنگ‌ها و بوهای مختلف جرم گوش و آنچه که هر کدام نشان می‌دهد می‌پردازیم.
هلث نوشت: گوش‌ها می‌توانند بینش قابل‌توجهی در مورد سلامتی ارائه دهند، به ویژه از طریق مومی که تولید میکنند. موم گوش یا جرم گوش، بخشی طبیعی و ضروری از سیستم دفاعی گوش است که در محافظت در برابر آلودگی، باکتری‌ها و عفونت‌ها نقش دارد. با این حال، گاهی اوقات گوش ممکن است بیش از حد موم تولید کند و برای جلوگیری از مشکلات احتمالی شنوایی نیاز به برداشتن داشته باشد.
به‌طور کلی، بهتر است اجازه دهید گوش‌های شما، خود تمیز شوند، زیرا گوش‌ها به‌طور طبیعی جرم گوش قدیمی و سلول‌های مرده پوست را خارج میکنند. رنگ و قوام موم گوش می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد اما معمولا زرد یا قهوه‌ای، مرطوب و چسبنده است که نشانه‌هایی از موم گوش سالم است. با این حال، تغییر در رنگ و بافت موم گوش شما می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات مختلف سلامتی باشد.
موم نرم و زرد نشان دهنده موم تازه و سالم گوش است. رنگ‌های تیره‌تر زرد با قوام قیر مانند نیز سالم هستند، اما نشان می‌دهند که موم برای مدتی وجود داشته است.
موم تکه تکه و رنگ پریده نشانه فرآیند خود تمیز شدن گوش است. این نوع موم اغلب در خارج از کانال یافت می‌شود و توسط گوش به بیرون رانده شده است. افراد مبتلا به بیماری‌های پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس اغلب دارای موم گوش به این رنگ هستند.
موم گوش سیاه در ابتدا ممکن است باعث نگرانی شود، اما شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. این تغییر اغلب نشان دهنده تجمع موم در گوش است که به‌طور طبیعی پاک نشده است.
موم سیاه پس از ماندن طولانی‌مدت در گوش و قرار گرفتن در معرض هوا و تخمیر طبیعی باکتری اکسید شده است.
برای افرادی که از سمعک استفاده میکنند، موم گوش سیاه اتفاقی رایج است. البته در این مورد باید با پزشک صحبت کنید زیرا موم سیاه رنگ گوش نیز می‌تواند نشان دهنده مشکلات شنوایی و وزوز گوش باشد.
قرمزی موم می‌تواند نشان دهنده وجود خون در گوش باشد. با توجه به رگ‌های خونی زیاد در کانال گوش ممکن است به دلیل خراش جزئی ایجاد شود یا نشانه‌ای از عفونت گوش باشد.
اگر موم گوش شما به‌طور طبیعی تیره است، تشخیص اینکه آیا خونی در آن وجود دارد یا خیر، دشوار است. برای بررسی، مقداری موم گوش را روی دستمال کاغذی قرار داده و فشار دهید تا رنگ زیرین را واضح‌تر نشان دهد.
اگر نگران وجود خون در موم گوش خود هستید، بهتر است گوش‌های خود را توسط متخصص شنوایی معاینه کنید.
موم گوش سبز معمولا نشانه عفونت است، احتمالا عفونت گوش میانی، به ویژه اگر ترشحات سبز رنگ با بوی بد همراه باشد.
برای اینکه مطمئن شوید موم گوش سبز شما به دلیل عفونت است، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید که احتمالا آن را با قطره‌های گوش آنتی‌بیوتیک یا تجویز یک دوره‌آنتی‌بیوتیک خوراکی درمان می‌کند.
افراد آفریقایی یا قفقازی بیشتر مستعد داشتن موم گوش مرطوب هستند و آنهایی که اجداد آسیایی دارند معمولا جرم گوش خشک دارند.