به گزارش نبض بازار ، درسالهای گذشته بسیاری از شرکتهای ایرانی در لیست تحریمهای ظالمانه امریکا قرار گرفتند. حتی برجام هم نتوانست مانع از اعمال این فشارها شود و با پس کشیدن امریکا و بدعهدی او در اجرای برجام موج جدیدی از تحریمها علیه شرکتها ، نهادها و افراد آغاز شد. آنچه که در زمینه ی عملکرد شرکتهای قابل تبیین خواهد بود نگاه به رفتار آنها در دو بازده زمانی قبل و بعد از تحریمهاست. باید قبول کرد از این منظر کارنامه ی برخی شرکتها قابل نقدست خصوصا وقتی سابقه و اعتبار آنها مورد بررسی قرار می گیرد. نمی توان به بهانه ی تحریم سوءمدیریتها را نادیده گرفت و از اثرات ظالمانه ی تحریم برای توجیه قصور استفاده کرد که این موضوع عذر بدتر از گناهست. شرکتهای پتروشیمی از جمله جاهایی بودند که خیلی زود انتظار تحریم آنها می رفت. قرار گرفتن پتروشیمی خلیج فارس در لیست تحریمها بهانه ای شد تا نگاه مختصری به وضعیت آن داشته باشیم تا هم از منظر مالی و هم از منظر عملکرد مورد ارزیابی قرار گیرد.

برکسی پوشیده نیست که پتروشیمی خلیج فارس یکی از بزرگترین هلدینگهای حال حاضر در خاورمیانه است. در لیست شرکتهای زیرمجموعه ی خلیج فارس اسامی آشنایی مانند پتروشیمی بندر امام ، اروند ، تندگویان ، فجر ، بوعلی ، مبین ، کارون ، پارس ، نوری ، پالایشگاه بید بلند و عملیات غیرصنعتی بازارگاد دیده می شود. سهامداران این شرکت نیز برای فعالان این بخش بسیار شناخته شده هستند: سهام عدالت 40% ، شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران 20% ، شرکت سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی صنعت نفت 17% ، تابان فردا 8.8% و شرکت سرمایه گذاری نفت و گاز پتروشیمی تأمین 8.5% سهام این این هلدینگ را در اختیار دارند.

مجتمع پتروشیمی «آلیانس» طرح مشترک پتروشیمی ایران و فیلیپین بوده که 80 درصد سهام این مجتمع پتروشیمی در اختیار ایران شامل هلدینگ خلیج فارس و یک شرکت ایرانی بوده که به دلیل فعالیت غیر اقتصادی فعلا تعطیل شده است. هزینه ی بالای تأمین اتیلن و نبود خوراک مازاد این ماده در منطقه از جمله دلائل تعطیلی این طرح عنوان شد. این خبر در آبان سال 96 درحالی رسانه ای شد که بالغ بر 100 میلیون دلار برای این طرح سرمایه گذاری صورت گرفته بود. خروج از این سرمایه گذاری بنا بود با یکی از روشهای واگذاری سهام، انتقال تجهیزات، انحلال و ورشکستگی انجام گیرد که به دلیل محدودیت‏های ناشی از وجود شریک خارجی و قوانین کشور مذکور تاکنون امکان پذیر نگردیده است. 14.378 هزارمیلیارد ریال مطالبه و نیز 3.831 هزار میلیارد ریال مانده سرمایه گذاری این طرح هنوز تعیین تکلیف نگردیده است. سؤال مهمی که در اینجا مطرح می شود این خواهد بود که آیا نباید قبل از هرنوع سرمایه گذاری توجیه اقتصادی طرح انجام پذیرد تا اینطور شاهد بلاتکیفی نباشیم؟ سؤال دوم اینکه چرا بدون در نظرگرفتن همه ی ابعاد این طرح که شامل قوانین و مقررات کشور فیلیپین هم می شود اقدام به چنین سرمایه گذاری هنگفتی کردیم؟

پتروشیمی خلیج فارس از سوی خزانه داری امریکا به تازگی در لیست تحریم قرار گرفت پس بررسی سایر عملکردهای این هلدینگ در سالهای قبل جدا از این ماجرا مورد بررسی قرار می گیرد. موضوع دیگری که جعفر ربیعی و سایر مدیران این هلدینگ باید درباره ی آن شفاف سازی کنند کاهش نزدیک به 50 درصدی سود انباشته ی پتروشیمی خلیج فارس در سال 97 نسبت به سال 96 است. در کنار این موضوع کاهش دارائی های جاری و 42 درصد تنزل ذخایر از دیگر مواردیست که با توجه به نوع فعالیت پتروشیمی خلیج فارس دارای ابهامست که امیدواریم نسبت به آن توضیح شفاف وجود داشته باشد.

در پایان ضمن تقدیر از جواب مدیرانه جعفر ربیعی نسبت به قرار گرفتن در لیست تحریم امیدواریم پتروشیمی خلیج فارس در آرامش اشتباهات قبلی را تکرار نکند.