۴۰ حدیث زیبا از امام رضا علیه السلام + متن عربی و ترجمه
کد خبر: ۱۷۸۰۲۹
تاریخ: ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
چهل حدیث خواندنی از امام رضا علیه السلام را در مطلب زیر میتوانید بخوانید.
به گزارش نبض بازار، در این مقاله ۴۰ حدیث جالب و خواندنی از امام رضا علیه السلام میخوانیم:
حدیث اول: كمـال ايمـان
قال الرضا عليه السلام:
لا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقيقَةَ الايمـانِ حَتّى تَكُونَ فيهِ خِصالٌ ثـَلاثٌ: اَلتـَفـَقـُّهُ فىالدّينِ، وَ حُسْنُ التَّقْديرِ فِى الْمَعيشَةِ وَالصَّبْرُ عَـلَى الرَّزايا.
[تحف العقول، ص 446.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هيـچ بنده اى به كمال حقيقى ايمان نمى رسد، تا اينكه اين سه خصلت در او باشد: دين شـناسى. اندازه و برنامه ريزى در زندگى. شكيبايى بر سختيها و ناملايمات.
[تحف العقول، ص 446.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هيـچ بنده اى به كمال حقيقى ايمان نمى رسد، تا اينكه اين سه خصلت در او باشد: دين شـناسى. اندازه و برنامه ريزى در زندگى. شكيبايى بر سختيها و ناملايمات.
حدیث دوم: مراحل سهگانه ايمـان
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
اَلاْءيمـانُ هـُوَ مَعْرِفـَةٌ بِالْقـَلْبِ وَ اِقْرارٌ بِالّلِسانِ وَ عَمَلٌ بِالْأرْكانِ.
[تحف العقول، ص 422.]
امام رضا عليه السلام فرمود: ايمان عبارت است از: شناخت قلبى، اعتراف زبانى، عمل با اعضاء وجوارح
[تحف العقول، ص 422.]
امام رضا عليه السلام فرمود: ايمان عبارت است از: شناخت قلبى، اعتراف زبانى، عمل با اعضاء وجوارح
حدیث سوم: نشـانه هاى مـؤمن
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اَلْمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَمْ يُخْرِجْهُ غَضَبُهُ عَنْ حَقٍّ، وَ اِذا رَضِىَ لَمْ يُدْخِلْهُ رِضاهُ فى باطِلٍ، وَ اِذا قَدَرَ لَمْ يَأْخُذْ اَكْثَرَ مِنْ حَقِّهِ.
[بحار الانوار، ج 75، ص 355.]
امام رضا عليه السلام فرمود: مؤمن، هرگاه خشمگين شود، غضبش او را از حق بيرون نمى برد و هرگاه خرسند شود، خوشنوديش او را به باطل نمى كشاند و هرگاه قدرت يابد، بيش از حق خودش بر نمى دارد.
[بحار الانوار، ج 75، ص 355.]
امام رضا عليه السلام فرمود: مؤمن، هرگاه خشمگين شود، غضبش او را از حق بيرون نمى برد و هرگاه خرسند شود، خوشنوديش او را به باطل نمى كشاند و هرگاه قدرت يابد، بيش از حق خودش بر نمى دارد.
حدیث چهارم: عشـق آل محـمّد صلى الله عليه وآله
وَ عَن أبِى الحَسَن الرِّضا عليه السلام:
لايُحِبُّنا كافِرٌ وَلا يُبْغِضُنا مُؤْمِنٌ، وَ مَنْ ماتَ وَهُوَ يُحِبُّنا كانَ عَلَى اللّه ِ حَقّا اَنْ يَبْعَثَهُ مَعَنا.
[مسند الامام الرضا عليه السلام ، ج 1، ص 358.]
امام هشتم عليه السلام فرمود: هيچ كافرى ما را دوست نمى دارد و هيچ مؤمنى دشمن ما نمى شود. هركس با محبّت ما اهل بيت بميرد، بر خداوند حتمى است كه او را در قيامت با ما برانگيزد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام ، ج 1، ص 358.]
امام هشتم عليه السلام فرمود: هيچ كافرى ما را دوست نمى دارد و هيچ مؤمنى دشمن ما نمى شود. هركس با محبّت ما اهل بيت بميرد، بر خداوند حتمى است كه او را در قيامت با ما برانگيزد.
حدیث پنجم: رهـبرى
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اِنَّ الإمامَةَ زِمامُ الدّينِ وَ نِظامُ الْمُسْلِمينَ وَ صـَلاحُ الدُّنيـا وَ عِـزُّ الْمـُؤْمِنينَ.
[اصول كافى، ج 1، ص 200.]
امام رضا عليه السلام فرمود: امامت و رهبرى، رشته دارى دين و نظام بخشى مسلمانان است و مـوجب اصـلاح دنيـا و عزّت و سربلندى مؤمنان است.
[اصول كافى، ج 1، ص 200.]
امام رضا عليه السلام فرمود: امامت و رهبرى، رشته دارى دين و نظام بخشى مسلمانان است و مـوجب اصـلاح دنيـا و عزّت و سربلندى مؤمنان است.
حدیث ششم: زائـر امـام رضــا عليه السلام
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
اِنَّ زُوّارَ قَبْرى لَأَكْرَمُ الْوُفُودِ عَلَى اللّه ِ يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ ما مِنْ مُؤْمِنٍ يَزُورُنى فَيُصيبُ وَجْهَهُ مِنَ الْماءِ اِلاّ حَرَّمَ اللّه ُ تَعالى جَسَدَهُ عَلَى النـّارِ.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 248.]
امام رضا عليه السلام فرمود: زائران قبرم از گرامى ترين گروههايى اند كه روز قيامت، بر خدا وارد مى شوند. هيچ مؤمنى نيست كه مرا زيارت كند و در راه زيارتم بر چهره اش قطره آبى بچكد، مگر آنكه خداى متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى كند.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 248.]
امام رضا عليه السلام فرمود: زائران قبرم از گرامى ترين گروههايى اند كه روز قيامت، بر خدا وارد مى شوند. هيچ مؤمنى نيست كه مرا زيارت كند و در راه زيارتم بر چهره اش قطره آبى بچكد، مگر آنكه خداى متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى كند.
حدیث هفتم: ولايـت و بـرائت
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
حـُبُّ اَوْلِياءِ اللّه ِ واجِبٌ وَ كَذلِكَ بُغْضُ اَعْدائِهِمْ وَ الْبَرائَةُ مِنْهُمْ وَ مِنْ اَئِمَّتِهِمْ.
[وسائل الشيعه، ج11، ص433.]
امام رضا عليه السلام در نوشته خود به مأمون، فرموده است: دوستى با دوستان خدا واجب است، همچنين دشمن داشتن و بيزارى جستن از دشمنان دوستان خدا و سران آنان واجب است.
[وسائل الشيعه، ج11، ص433.]
امام رضا عليه السلام در نوشته خود به مأمون، فرموده است: دوستى با دوستان خدا واجب است، همچنين دشمن داشتن و بيزارى جستن از دشمنان دوستان خدا و سران آنان واجب است.
حدیث هشتم: زيـارت شيـعيان
وَ عَن أبِى الحَسَن الرِّضا عليه السلام:
مَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلى زِيارَتِنا فَلْيَزُرْ صالِحى مَوالينا يُكْتَبْ لَهُ ثَوابُ زِيارَتِنا.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 254.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: هركس نتـواند ما را زيـارت كنـد، دوستان و پيروان شايسته ما را زيارت كند، تـا پاداش زيـارت مـا برايش نوشـته شـود.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 254.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: هركس نتـواند ما را زيـارت كنـد، دوستان و پيروان شايسته ما را زيارت كند، تـا پاداش زيـارت مـا برايش نوشـته شـود.
حدیث نهم: بهـترين بنـدگان
سُئِلَ عَنْ خِيارِ الْعِبادِ، فَقالَ عليه السلام:
اَلَّذينَ اِذا اَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا، وَاِذا اَساؤُوا اسْتَغْفَرُوا، وَ اِذا اُعْطُوا شَكَرُوا، وَ اِذَا ابْتَلَوْا صَبَرُوا، وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1 ص 284.]
از حضرت رضا عليه السلام درباره بهترين بندگان پرسيدند. حضـرت فـرمــود: آنان كه هرگاه نيكى مى كنند، خوشحال مى شوند، هرگاه بدى مى كنند، استغفار مى كنند، هرگاه چيزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گويند، هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند، و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1 ص 284.]
از حضرت رضا عليه السلام درباره بهترين بندگان پرسيدند. حضـرت فـرمــود: آنان كه هرگاه نيكى مى كنند، خوشحال مى شوند، هرگاه بدى مى كنند، استغفار مى كنند، هرگاه چيزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گويند، هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند، و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.
حدیث دهم: بهـره زنـدگى
اِنَّ اَبَاالحَسَنِ عليه السلام سُئِلَ عَنْ اَفْضَلِ عَيْشِ الدُّنْيا، فَقالَ:
سِـعَةُ الْمَنْزِلِ وَ كَثْرَةُ الْمُحِـبّينَ.
[بحار الانوار، ج 71، ص 177.]
از حضرت رضا عليه السلام پرسيدند: بهترين خوشى و لذّت دنيا چيست؟ فــرمـود: خـانه وسـيع و بسـيارى دوسـتان.
[بحار الانوار، ج 71، ص 177.]
از حضرت رضا عليه السلام پرسيدند: بهترين خوشى و لذّت دنيا چيست؟ فــرمـود: خـانه وسـيع و بسـيارى دوسـتان.
حدیث یازدهم: شـكر خالق و مخلوق
وَ قالَ عَلِىُّ بنُ مُوسى عليه السلام:
مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقينَ، لَمْ يَشْكُرِ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 27.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس كه صاحبان نعمت و نيكى را از مردم، تشـكّر و سـپاس نـكنـد، خداى متعال را هم سپاس نكرده است.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 27.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس كه صاحبان نعمت و نيكى را از مردم، تشـكّر و سـپاس نـكنـد، خداى متعال را هم سپاس نكرده است.
حدیث دوازدهم: دوسـتى بيست سـاله
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
مَـوَدَّةُ عِشْـرينَ سَنَـةً قَرابَـةٌ.
[بحار الانوار، ج 71، ص 175.]
ابراهيم بن عباس مى گويد شنيدم كه حضرت رضا عليه السلام مى فرمود: دوسـتى بيست سـال، در حكم خويشاوندى است.
[بحار الانوار، ج 71، ص 175.]
ابراهيم بن عباس مى گويد شنيدم كه حضرت رضا عليه السلام مى فرمود: دوسـتى بيست سـال، در حكم خويشاوندى است.
حدیث سیزدهم: عـرضه اعمال بر پيامبر صلى الله عليه وآله
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
تُعْرَضُ عَلى رَسُولِ اللّه ِ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ اَعْمالُ اُمَّتِهِ كُلَّ صَباحٍ اَبْرارِها وَ فُجّارِها، فَاحْـذَرُوا.
[مسندالامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 339.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: كارهاى امّت پيامبر صلي الله عليه و آله، چه نيكان و چه بدكاران، هر بامداد به محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله گزارش و عرضه مى شود، پس حذر كنيد!
[مسندالامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 339.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: كارهاى امّت پيامبر صلي الله عليه و آله، چه نيكان و چه بدكاران، هر بامداد به محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله گزارش و عرضه مى شود، پس حذر كنيد!
حدیث چهاردهم: نـكوهش مـال انـدوزى
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
لا يَجْتَمِعُ الْمالُ اِلاّ بِخِصالٍ خَمْسٍ: بِبُخْلٍ شَديدٍ وَ اَمَلٍ طَويلٍ وَ حِرْصٍ غالِبٍ وَقطيعَةِ الرَّحِمِ وَ ايثارِ الدُّنْيا عَلَى الآخِرَةِ.
[كشف الغمّه، ج 3، ص 84.]
از سخنان امام رضا عليه السلام: هـرگز ثروت جمع و اندوخته نمى گردد، مگر بـا پنـج خـصلت: بخـل شـديد، آرزوى دور و دراز، حـرصِ غالب، قطع رحـم و برگزيدن دنيا بر آخـرت.
[كشف الغمّه، ج 3، ص 84.]
از سخنان امام رضا عليه السلام: هـرگز ثروت جمع و اندوخته نمى گردد، مگر بـا پنـج خـصلت: بخـل شـديد، آرزوى دور و دراز، حـرصِ غالب، قطع رحـم و برگزيدن دنيا بر آخـرت.
حدیث پانزدهم: تفـريحـات سـالم
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْيا، بِاِعْطائِها ماتَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ يَنَلِ المُرُوَّةَ وَلاسَرَفَ فيهِ، وَاسْتَعينوُا بِذلِكَ عَلى اُمُورِالدّينِ.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 337.]
امام رضا عليه السلام فرمود: براى خودتـان بهره اى از دنيـا قرار دهـيد، به اينكه خواسته هاى دل را از حلال به آن بدهيد، تا حدّى كه مروّت را از بين نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدين وسيله، بر كارهاى دين، كمك بجوييد.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 337.]
امام رضا عليه السلام فرمود: براى خودتـان بهره اى از دنيـا قرار دهـيد، به اينكه خواسته هاى دل را از حلال به آن بدهيد، تا حدّى كه مروّت را از بين نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدين وسيله، بر كارهاى دين، كمك بجوييد.
حدیث شانزدهم: گـناه نـو، بـلاى نـو
سَمِعتُ الرِّضا عليه السلام يَقُولُ:
كُلَّما اَحْدَثَ الْعِبادُ مِنَ الذُّنُوبِ ما لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ، اَحْدَثَ اللّه ُ لَهُمْ مِنَ الْبَلاءِ ما لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ.
[وسائل الشيعه، ج 11، ص 240.]
از عباس بن هلال شامى است كه، شنيدم امام رضا عليه السلاممى فرمود: هـرگاه كه بندگان، گناهان تازه پـديد آورنـد كه قبلاً مرتكب نمى شدند، خداوند بلاى تازه اى برايشان پيش مى آورد كه قبلاً نمى شناختند.
[وسائل الشيعه، ج 11، ص 240.]
از عباس بن هلال شامى است كه، شنيدم امام رضا عليه السلاممى فرمود: هـرگاه كه بندگان، گناهان تازه پـديد آورنـد كه قبلاً مرتكب نمى شدند، خداوند بلاى تازه اى برايشان پيش مى آورد كه قبلاً نمى شناختند.
حدیث هفدهم: همسـر شـايسـته
وَ عَن عَلِىِّ بنِ مُوسَى الرِّضا عليه السلام:
ما اَفادَ عَبْدٌ فائِدَةً خَيْرا مِنْ زَوْجَةٍ صالِحَةٍ اِذا رَآها سَرَّتْهُ وَ اِذا غابَ عَنْها حَفِظَتْهُ فى نَفْسِها وَ مالِهِ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 256.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: بنده مؤمن، هيچ بهره اى نبرده كه بهتر از همسر خوب و شايسته اى باشد كه هنگام حضور شوهر، مايه خوشحالى او باشد و در غياب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 256.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: بنده مؤمن، هيچ بهره اى نبرده كه بهتر از همسر خوب و شايسته اى باشد كه هنگام حضور شوهر، مايه خوشحالى او باشد و در غياب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
حدیث هجدهم: احـترام پــدر
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
عَلَيْكَ بِطاعَةِ الأَبِ وَ بِرِّهِ وَ التَّواضُعِ وَ الخُضُوعِ وَالاْءعْظامِ وَ الاْءكْرامِ لَهُ وَ حَفْضِ الصَّوْتِ بِحَضْرَتِهِ.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 334.]
امام رضا عليه السلام فرمود: بر تو باد كه از پدر، فرمانبردارى كنى، به او نيكى كنى، در برابرش فروتنى و كرنش و بزرگداشت و احترام داشته باشى و صدايت را در حضور او پايين بياورى.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 334.]
امام رضا عليه السلام فرمود: بر تو باد كه از پدر، فرمانبردارى كنى، به او نيكى كنى، در برابرش فروتنى و كرنش و بزرگداشت و احترام داشته باشى و صدايت را در حضور او پايين بياورى.
حدیث نوزدهم: توسـعه بر خـانواده
وَ قالَ أبُوالحَسَن الرِّضا عليه السلام:
يَنْبَغى لِلرَّجُلِ اَنْ يُوَسِّعَ عَلى عِيالِهِ لِئـَلاّ يَتَمـَنَّوْا مـَوْتـَهُ.
[من لا يحضره الفقيه، ج 23، ص 68.]
امام رضا عليه السلام فرمود: سزاوار است كه مرد، در هزينه ها و خرجها بر خانواده خود توسعه و گشايش دهد، تا آرزوى مرگش را نداشته باشند.
[من لا يحضره الفقيه، ج 23، ص 68.]
امام رضا عليه السلام فرمود: سزاوار است كه مرد، در هزينه ها و خرجها بر خانواده خود توسعه و گشايش دهد، تا آرزوى مرگش را نداشته باشند.
حدیث بیستم: برخـورد با مـردم
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اِصْحَبِ السُّلْطانَ بِالْحَذَرِ، وَ الصَّديقَ بِالتَّواضُعِ، وَ الْعـَدُوَّ بِالْحـَذَرِ، وَ الْعامَّةَ بِالْبِشْـرِ.
[بحار الانوار، ج 75، ص 355.]
امام رضا عليه السلام فرمود: با حاكم، با احتياط همنشينى كن، با دوسـت هـمراه با تواضـع، با دشمن، همراه با هشيارى و پرهيز، و با عمـوم مـردم با خوشـرويى.
[بحار الانوار، ج 75، ص 355.]
امام رضا عليه السلام فرمود: با حاكم، با احتياط همنشينى كن، با دوسـت هـمراه با تواضـع، با دشمن، همراه با هشيارى و پرهيز، و با عمـوم مـردم با خوشـرويى.
حدیث بیست و یک: يـارى ناتـوان
وَ قالَ عَلِىُّ بنُ مُوسى عليه السلام:
عَوْنُكَ لِلضَّعيفِ مِنْ اَفْضَلِ الصَّدَقَةِ.
[تحف العقول، ص 446.]
امام رضا عليه السلام فرمود: از بهـترين نـوع صـدقـه، يارى كردن تو نسبت به ناتوان است.
[تحف العقول، ص 446.]
امام رضا عليه السلام فرمود: از بهـترين نـوع صـدقـه، يارى كردن تو نسبت به ناتوان است.
حدیث بیست و دوم: كمـك به ديـگران
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
مَـنْ فَـرَّجَ عـَنْ مُـؤمِنٍ فَرَّجَ اللّه ُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ.
[اصول كافى، ج 2، ص 200.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: كسى كه گِره از كار مؤمنى بگشايد و شادش كند، خداوند هم در روز قيامت، كارِ بسته او را مى گشايد.
[اصول كافى، ج 2، ص 200.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: كسى كه گِره از كار مؤمنى بگشايد و شادش كند، خداوند هم در روز قيامت، كارِ بسته او را مى گشايد.
حدیث بیست و سوم: مـرز اطاعت والـدين
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
بِرُّ الْوالِدَيْنِ واجِبٌ وَاِنْ كانا مُشْرِكَيْنِ وَ لا طاعَةَ لَهُما فى مـَعْصِيَةِ الْخـالِقِ.
[بحار الانوار، ج 71، ص 72.]
در نوشته امام رضا عليه السلام به مأمون آمده است: نيكى به پدر و مادر واجب است، هرچند مشرك باشند، ولى در راه معصيت آفريدگار، اطاعتى از آن دونيست.
[بحار الانوار، ج 71، ص 72.]
در نوشته امام رضا عليه السلام به مأمون آمده است: نيكى به پدر و مادر واجب است، هرچند مشرك باشند، ولى در راه معصيت آفريدگار، اطاعتى از آن دونيست.
حدیث بیست و چهارم: صـله رحِم
وَ قالَ أبُوالحَسَن الرِّضا عليه السلام:
يـَكُونُ الرَّجـُلُ يَصِلُ رَحِمَهُ فَيَكُونُ قَدْ بَقِىَ مِنْ عُمْرِهِ ثَلاثُ سِنينَ، فَيُصَيِّرُهَا اللّه ُ ثَلاثينَ سَنـَةً وَ يَفْعـَلُ اللّه ُ ما يَشـاءُ.
[اصول كافى، ج 2، ص 150.]
امام رضا عليه السلام فرمود: گـاهى كسى صـله رحـم مى كنـد، در حالى كه از عمرش سه سال باقى است. خـداونـد (بـه خـاطر ايـن عمـل) باقى مانده عمر او را سى سال مى كند و خــدا آنچـه بخـواهد مى كنـد.
[اصول كافى، ج 2، ص 150.]
امام رضا عليه السلام فرمود: گـاهى كسى صـله رحـم مى كنـد، در حالى كه از عمرش سه سال باقى است. خـداونـد (بـه خـاطر ايـن عمـل) باقى مانده عمر او را سى سال مى كند و خــدا آنچـه بخـواهد مى كنـد.
حدیث بیست و پنجم: حدیث پاكــيزگى
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
مِنْ اَخـْلاقِ الأَنْبِياءِ التـَّنَظـُّفُ.
[تحف العقول، ص 442.]
امام رضا عليه السلام فرمود: تميـزى و پاكـيزگى از اخـلاق پـيامبران است.
[تحف العقول، ص 442.]
امام رضا عليه السلام فرمود: تميـزى و پاكـيزگى از اخـلاق پـيامبران است.
حدیث بیست و ششم: حســابرسى
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
مَنْ حاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ وَ مَنْ غَفِلَ عَنْها خَسِرَ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 302.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس به حساب خودش رسيدگى كند، سود مى برد وهركس از خود (و اعمالش) غافل شود، زيان مى كند.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 302.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس به حساب خودش رسيدگى كند، سود مى برد وهركس از خود (و اعمالش) غافل شود، زيان مى كند.
حدیث بیست و هفتم: ريـاست طلبى
وَ قالَ أبُوالحَسَن الرِّضا عليه السلام:
ماذِئْبانِ ضارِيانِ فى غَنَمِ قَوْمٍ قَدْ تَفَرَّقَ رُعاؤُها بِاَضَرَّ فى دينِ الْمُسلِمِ مِنَ الرِّئاسَةِ.
[اصول كافى، ج 2، ص 297.]
معمر بن خلاّد، نزد آن حضرت از مردى ياد كرد و گفت او رياست طلب است. حضرت فرمود: دو گرگ درنده در گله بى چوپان، به اندازه رياست طلبى در دين يك مسلمان زيانبار نيست!
[اصول كافى، ج 2، ص 297.]
معمر بن خلاّد، نزد آن حضرت از مردى ياد كرد و گفت او رياست طلب است. حضرت فرمود: دو گرگ درنده در گله بى چوپان، به اندازه رياست طلبى در دين يك مسلمان زيانبار نيست!
حدیث بیست و هشتم: دعــا و تـلاش
وَ قالَ عَلِىُّ بنُ مُوسَى الرِّضا عليه السلام:
مَنْ سَأَلَ اللّه َ التَّوفيقَ وَ لَمْ يَجْتَهِدْ، فَقـَدِاسْتـَهْزَءَ بِنـَفْسِهِ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 283.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس از خداوند، توفيق بطلبد ولى تلاش نكند، او خـود را مسـخره كـرده اسـت.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 283.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس از خداوند، توفيق بطلبد ولى تلاش نكند، او خـود را مسـخره كـرده اسـت.
حدیث بیست و نهم: هـمدلى و هـمراهى
وَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
مَنْ غابَ عَنْ اَمْرٍ فَرَضِىَ بِهِ كانَ كَـمَنْ شَهِـدَهُ وَ اَتـاهُ.
[توحيد، صدوق، ص 392.]
امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه از صحنه كارى غايب باشد، اما به آن كار (چه نيك و چه بد) راضى باشد، همچون كسى است كه در صحنه عمل حاضر بوده و آن را انجـام داده اسـت.
[توحيد، صدوق، ص 392.]
امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه از صحنه كارى غايب باشد، اما به آن كار (چه نيك و چه بد) راضى باشد، همچون كسى است كه در صحنه عمل حاضر بوده و آن را انجـام داده اسـت.
حدیث سی ام: عـمل، عامل نجـات
وَ رُوِىَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
لاتَدَعُوا الْعَمَلَ الصّالِحَ وَ الإجْتِهادَ فى الْعِبادَةِ، اتِّكالاً عَلى حُبِّ آلِ محمّدٍ عليهم السلام.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 339.]
از سخنان امام رضا عليه السلام چنين روايت است: كار شايسته و كوشش در پرستش و عبادت را، تنها به اعتماد و پشت گرمىِ محبّت آل محمّد صلي الله عليه و آله رها نكنيد.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 339.]
از سخنان امام رضا عليه السلام چنين روايت است: كار شايسته و كوشش در پرستش و عبادت را، تنها به اعتماد و پشت گرمىِ محبّت آل محمّد صلي الله عليه و آله رها نكنيد.
حدیث سی و یکم: عــدالت در سـلام
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
مَنْ لَقِىَ فَقـيرا مُسْلِما فَسَلَّمَ عَلَيْهِ خِلافَ سـَلامِهِ عـَلَى الأَغـْنِياءِ لَقِىَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ هـُوَ عَلَيـْهِ غـَضـْبانٌ.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 57.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس مسلمان تهيدستى را ديدار كند و به او سلام دهد، اما متفاوت با سلامى كه به ثروتمندان مى دهد، روز قيامت، خداوند را ديدار مى كند، در حالى كه خدا بر او خشمگين است.
[عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 57.]
امام رضا عليه السلام فرمود: هركس مسلمان تهيدستى را ديدار كند و به او سلام دهد، اما متفاوت با سلامى كه به ثروتمندان مى دهد، روز قيامت، خداوند را ديدار مى كند، در حالى كه خدا بر او خشمگين است.
حدیث سی و دوم: قـرآن، راه هـدايت
وَ قالَ أبُوالحَسَن الرِّضا عليه السلام:
كَلامُ اللّه ِ لا تَـتَجاوَزُوهُ وَلاتَطْلُبُوا الْهُدى فىغَيْرِهِ فَتَضِلُّوا.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 308.]
ريّان بن صلت مى گويد: از حضرت رضا عليه السلام پرسيدم: اى پسر پيامبر! درباره قرآن چه مى فرمايى؟ فرمود: قـرآن كلام خــداست، از آن فـراتر نـرويـد و هدايت را در غير قرآن مجوييد كه گمراه مى شويد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 308.]
ريّان بن صلت مى گويد: از حضرت رضا عليه السلام پرسيدم: اى پسر پيامبر! درباره قرآن چه مى فرمايى؟ فرمود: قـرآن كلام خــداست، از آن فـراتر نـرويـد و هدايت را در غير قرآن مجوييد كه گمراه مى شويد.
حدیث سی و سوم: سـودمندترين پرهـيزگارى
رُوِىَ عَنِ الرِّضا عليه السلام:
اِعْلَمْ اَنَّهُ لا وَرَعَ اَنْفَعُ مِنْ تَجَنُّبِ مَحارِمِ اللّه ِ وَالْكَـفِّ عَنْ اَذَى الْمُـؤمِنِ.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 356.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: بدان كه هيچ ورع و پرهيزگارى، سودمندتر از پرهيز از حرامهاى خدا و اجتناب از اذيّت مؤمن نيست.
[فقه الرضا عليه السلام، ص 356.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: بدان كه هيچ ورع و پرهيزگارى، سودمندتر از پرهيز از حرامهاى خدا و اجتناب از اذيّت مؤمن نيست.
حدیث سی و چهارم: شـكرانه توانـگرى
وَ عَن أبِى الحَسَن عليه السلام:
مَنْ قَصَدَ اِلَيْهِ رَجُلٌ مِنِ اخْوانِهِ مُسْتَجيرا بِهِ فى بَعْضِ اَحْوالِهِ فَلَمْ يُجِرْهُ بَعْدَ اَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَقَدْ قَطَعَ وِلايَةَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ.
[بحار الانوار، ج 72، ص 181.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى متعال را بريده است.
[بحار الانوار، ج 72، ص 181.]
از امام رضا عليه السلام روايت است: كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى متعال را بريده است.
حدیث سی و پنجم: امر به معروف و نهى از منكر
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
لَتَأمُرَنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهَنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ، اَوْ لَـيَسْتَـعْمِلَنَّ عَلَـيْكُمْ شِـرارُكُمْ فَيَدْعُو خِيارُكُمْ فَلا يُسْتَجابُ لَهُمْ.
[وسائل الشيعه، ج 11، ص 394.]
امام رضا عليه السلام فرمود: حتـما امر به معروف و نهى از منكر كنيد، وگرنه اشرارتان بر شما مسلّط و حاكم مى شوند، آنـگاه خوبانتـان هم دعـا مى كنند، امّا دعـايشان مستجـاب نمى شـود.
[وسائل الشيعه، ج 11، ص 394.]
امام رضا عليه السلام فرمود: حتـما امر به معروف و نهى از منكر كنيد، وگرنه اشرارتان بر شما مسلّط و حاكم مى شوند، آنـگاه خوبانتـان هم دعـا مى كنند، امّا دعـايشان مستجـاب نمى شـود.
حدیث سی و ششم: عـملها و عكس العـملها
وَ عَن أبِى الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام:
اِذا كَذِبَ الوُلاةُ حُبِسَ الْمـَطَرُ، وَ اِذا جارَ السُّلْطانُ هانَتِ الدَّوْلَةُ، وَاِذا حُبِسَتِ الزَّكاةُ ماتَتِ الْمَواشى.
[امالى، شيخ مفيد، ص 310.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: هرگاه زمامداران دروغ بگويند، خشكسالى مى شود. هرگاه حاكم، ستم كند، حـكومت سست مى شود. و هرگاه زكات نپـردازند، چهـارپايان مى مـيرند.
[امالى، شيخ مفيد، ص 310.]
از امام رضا عليه السلام روايت شده است: هرگاه زمامداران دروغ بگويند، خشكسالى مى شود. هرگاه حاكم، ستم كند، حـكومت سست مى شود. و هرگاه زكات نپـردازند، چهـارپايان مى مـيرند.
حدیث سی و هفتم: ريشـه گنـاهان
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اَلصَّغائِرُ مِنَ الذُّنـُوبِ طُـرُقٌ اِلَى الْكَبائِرِ ومَنْ لَمْ يَخَفِ اللّه َ فِى الْقَليلِ، لَمْ يَخَفْهُ فِى الْكَثيرِ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 290.]
امام رضا عليه السلام فرمود: گناهان كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كـه در گنـاهان كوچـك از خــدا نترسـد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى ترسد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 290.]
امام رضا عليه السلام فرمود: گناهان كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كـه در گنـاهان كوچـك از خــدا نترسـد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى ترسد.
حدیث سی و هشتم: دو مَـرد و دو مـرگ
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اِنَّمَا النّاسُ رَجُلانِ: مُسْتَريحٌ بِالْمَوْتِ وَ مُسْتَراحٌ مِنهُ بِهِ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 263.]
امام رضا عليه السلام هنگام عيادت از يكى از اصحابش فرمود: مردم دو دسته اند: يكى آنكه با مـرگ، آسـوده مى شود. ديگرى آنكه مردم با مرگش از دست او آسوده مى شوند.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 263.]
امام رضا عليه السلام هنگام عيادت از يكى از اصحابش فرمود: مردم دو دسته اند: يكى آنكه با مـرگ، آسـوده مى شود. ديگرى آنكه مردم با مرگش از دست او آسوده مى شوند.
حدیث سی و نهم: نشـان سخاوتمند و بخيل
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
اَلسَّخِىُّ يَأْكُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِيـَأْكـُلُوا مِنْ طـَعـامِهِ، وَالْبَخيلُ لايَأكُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِـئَلاّ يـَأْكـُلُوا مِنْ طـَعـامِهِ.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 295.]
امام رضا عليه السلام فرمود: بخشنده و سخاوتمند، از غذاى مردم مى خورد، تـا از غـذايش بخـورنـد، ولى بخيل از غذاى ديگران نمى خورد، تـا از غـذاى او نخورنـد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 295.]
امام رضا عليه السلام فرمود: بخشنده و سخاوتمند، از غذاى مردم مى خورد، تـا از غـذايش بخـورنـد، ولى بخيل از غذاى ديگران نمى خورد، تـا از غـذاى او نخورنـد.
حدیث چهلم: آثـار حـلال خـورى
وَ قالَ الرِّضا عليه السلام:
مَنْ رَضِىَ بِالْيَسيرِ مِنَ الْحَلالِ خـَفَّتْ مـَؤُنَتـُهُ وَ تَنَعـَّمَ اَهـْلـُهُ وَ بَصَّرَهُ اللّه ُ داءَ الدُّنْيا وَ دَوائَها وَ اَخْرَجـَهُ مِنْها سالِما
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 269.]
امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه به مال حلال اندك، راضى شود، مخارجش سبك مى شود، خانواده اش برخوردار مى گردند، خداوند او را به درد و درمان دنيا بينا مى كند و او را سالم و بى گناه از دنيا به دارالسلام بهشت بيرون مى برد.
[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 1، ص 269.]
امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه به مال حلال اندك، راضى شود، مخارجش سبك مى شود، خانواده اش برخوردار مى گردند، خداوند او را به درد و درمان دنيا بينا مى كند و او را سالم و بى گناه از دنيا به دارالسلام بهشت بيرون مى برد.
منبع : چهل حديث « گهرهاى رضوی » عليه السلام ، جواد محدثی.