به گزارش نبض بازار،آپنه خواب اختلالی که با وقفه‌های مکرر در تنفس در طول خواب مشخص می‌شود ممکن است عاملی پنهان در افزایش خطر ابتلاء به صرع در این گروه سنی باشد. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این اختلال تنفسی نه تنها کیفیت خواب را مختل می‌کند بلکه می‌تواند پیامدهای جدی‌تری برای سلامت مغز نیز به همراه داشته باشد.
در این خبر به بررسی ارتباط بین آپنه خواب و صرع در افراد مسن می‌پردازیم و به شما می‌گوییم که چگونه با تشخیص و درمان به موقع آپنه خواب، می‌توانید خطر ابتلاء به این بیماری عصبی را کاهش دهید.
صرع دیررس به تشنج‌هایی گفته می‌شود که تنها پس از ۶۰ سالگی شروع می‌شوند.
دکتر «ربکا گوتسمن»، رئیس بخش سکته مغزی در مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی آمریکا، اشاره کرد که این وضعیت ممکن است با بیماری‌های زمینه‌ای قلبی یا مغزی مرتبط باشد.
وتسمن خاطرنشان کرد: «در مقایسه با سایر گروه‌های سنی، افراد مسن بالاترین موارد جدید صرع را دارند که در بیش از نیمی از آنها هیچ دلیل مشخصی وجود ندارد.»
ارتباط بین آپنه خواب و سلامت ضعیف مغز مدت هاست مشاهده شده است، اما ارتباط بین آپنه و صرع به طور خاص هنوز به خوبی درک نشده است.
محققان داده‌های بیش از ۱۳۰۰ نفر را که در مطالعه‌ای در مورد تنفس اختلال خواب و بیماری قلبی ثبت‌نام کرده بودند، بررسی کردند.
ارتباط بین صرع و اختلالات تنفسی آپنه خواب قوی بود: افرادی که اشباع اکسیژن آنها در طول خواب به کمتر از ۸۰ درصد رسید، وضعیتی که به عنوان هیپوکسی شبانه شناخته می‌شود، سه برابر بیشتر از افرادی که این وضعیت را نداشتند، در معرض ابتلاء به صرع دیررس قرار داشتند.
این مطالعه نشان داد که احتمال ابتلاء به صرع دیررس در افراد مبتلا به هر شکلی از آپنه خواب در اواخر زندگی در مقایسه با افرادی که چنین سابقه‌ای ندارند، دو برابر بیشتر بود.
به گفته محققان، این مطالعه نشان می‌دهد که صرع دیررس ممکن است با سایر بیماری‌های مغزی مانند سکته مغزی و زوال عقل مرتبط باشد که به نظر می‌رسد در بین افراد مبتلا به آپنه خواب شایع‌تر است.
آیا تحت کنترل گرفتن آپنه خواب (مثلاً با استفاده از دستگاه CPAP) می‌تواند به جلوگیری از صرع دیررس کمک کند؟
دکتر «کریستوفر کاروسلا»، نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار عصب‌شناسی در دانشگاه جانز هاپکینز در مریلند، گفت: «کشف یک علت برگشت‌پذیر برای ایجاد هر نوع صرع یک هدف آرزویی برای محققان یا پزشکان صرع است. امیدواریم این مطالعه اولین گام کوچک در این راستا باشد و همچنین تشویقی برای ارزیابی و درمان اختلالات خواب در بیماران مبتلا به صرع باشد.»
علاوه بر یافته‌های کلیدی فوق، این مطالعه همچنین نشان داد:
خطر ابتلاء به صرع دیررس در افراد مبتلا به هر نوع آپنه خواب، در مقایسه با افرادی که سابقه آپنه خواب ندارند، دو برابر بود.
این خطر در افرادی که سابقه سکته مغزی یا زوال عقل داشتند، بیشتر بود.
محققان می‌گویند که تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها و تعیین اینکه آیا درمان آپنه خواب می‌تواند خطر ابتلاء به صرع دیررس را کاهش دهد، مورد نیاز است.
این مطالعه در رسانه‌های مختلف به طور گسترده مورد استقبال قرار گرفته است و بسیاری از کارشناسان آن را گامی مهم در درک علل صرع دیررس و پتانسیل درمان یا پیشگیری از آن می‌دانند.
منبع:سلامت نیوز