به گزارش نبض بازار، مساله سلامت، همواره یکی از مهمترین چالش‌ها و دل مشغولی‌های بشر بوده است. تا جایی که در ضرب‌المثل‌های اقوام و ملل گوناگون همیشه سلامت را بر دیگر فاکتور‌های زندگی، حتی مادیات نیز ترجیح می‌دهند و اعتقاد دارند که طعمِ ثروت و جیبِ پرپول در کنار بدنِ سالم چشیدنی است، اگر غیر از این باشد حتی میلیارد‌ها تومان پول هم پیش چشم فرد بیمار، پشیزی ارزش ندارد. برای همین است که هر گاه معاشرتی داریم همگان دعا برای سلامتی می‌کنند.
با پیشرفت علم پزشکی و تعدد تخصص‌ها در این زمینه، بشر امروزی باید سلامتی خود را مدیون پزشکان و تخصص آن‌ها باشد. در گذشته‌ای نه‌چندان دور، عده‌ای حتی بر اثر یک سرماخوردگی عادی و عفونت جزئی جان خود را از دست می‌دادند، ولی امروزه بیماری‌های مهلک و خاصی مانند سرطان نیز به لطف پیشرفت علم و تخصص متخصصان درمان می‌شود و بیماران از مرگ حتمی جان سالم به در می‌برند.
هرچقدر پول بدی همان قدر آش می‌خوری
با‌این‌وجود در جامعه امروزی با توجه به اوضاع اقتصادی و همچنین تکیه بر ضرب المثل «هرچقدر پول بدی همان قدر آش می‌خوری»، بحث سلامت و دستیابی به آن نیز تا حدود زیادی به پول و مادیات وابسته شده است. عده‌ای که از تمکن مالی کافی برخوردار هستند حتی برای درمان به کشور‌های دیگر مراجعه می‌کنند و با خرجِ فراوان در‌نهایت می‌توانند سلامتی را برای خود به ارمغان بیاورند.
بالا رفتن تعرفه‌های پزشکی همزمان با تورم اقتصادی فلج کننده و متعاقبا حقوق پایین و ناچیزِ اکثریت قریب به اتفاق مردم کشورمان یکی از بیماری‌هایی است که در حال حاضر گریبان‌گیر مردم شده است. در‌حالی‌که هم‌اکنون یک سرماخوردگی ساده چیزی حدود ۵٠٠ هزار تومان خرج بر روی دست افراد می‌گذارد، درمان بیماری‌های خاص برای عده‌ای می‌تواند غیر ممکن باشد!
ناصر خسرو، از شیر مرغ تا جان آدمیزاد!
کافی است یک روز وقت بگذارید و به خیابان ناصرخسرو تهران سری بزنید، می‌توانید در حوزه دارویی و وسایل پزشکی هر آنچه که لازم دارید، به‌صورت غیرقانونی با رقم‌هایی سرسام‌آور تهیه کنید. در‌حالی‌که داروخانه‌های بزرگ پایتخت دارو‌های بیماران سرطانی و قلبی را ندارند و از تحویل آن به بیمار خودداری می‌کنند یا آن را با مقدار و تعداد کم به بیمار می‌دهند، درحالی که کفِ ناصر خسرو مثل نقل و نبات می‌توانید آن دارو را با چندین برابر قیمتِ اصلی به‌راحتی خریداری کنید. سوال اینجاست؛ تکلیف کسی که تمکن مالی ندارد و به‌شدت به آن دارو نیاز داشته باشد چیست؟ و مهمتر آن که دارو‌های خاص چگونه سر از ناصر خسرو در می‌آورد؟!
۲۸۰ هزار تومان ویزیت پزشک عمومی
این‌روز‌ها علاوه بر قیمت دارو و کمیاب بودن آن، بحث تعرفه‌های پزشکی و ویزیت پزشکان بیش‌از‌پیش بر سر زبان‌ها افتاده است. انجمن پزشکان عمومی درخواست داده است تا مبلغ ویزیت پزشکان عمومی ٢۵٠ تا ٢٨٠ هزار تومان در سال‌جاری تعیین شود. این مبلغ به این معناست که برای بیماری‌های ساده‌ای از‌جمله سرماخوردگی با خرید دارو و پرداخت ویزیت دکتر باید بیش از ۵٠٠ هزار تومان از جیب مبارک پرداخت کنیم. با توجه به اینکه اکثر مراجعین به پزشکان عمومی، افرادی با تمکن مالی پایین هستند و حقوق نا‌چیزی هم دریافت می‌کنند، آیا بالابردن تعرفه‌های پزشکی کار درست و عقلانی است؟
قطعا اکثریت جامعه پزشکان، شریف و قابل احترام هستند، ولی مردم چند سالی است که به‌شدت از برخی موضوعات گله دارند. «اخد زیرمیزی»، «نداشتن دستگاه کارتخوان»، «فرار مالیاتی پزشکان»، «صف‌های شلوغ و بی‌برنامگی»، «وقت نگذاشتن برای بیمار»، «هزینه سنگین عمل» و... تنها تعدادی از شکایاتی است که تقریبا همه مردم و اطرافیانمان آن را تجربه کرده‌اند.
نداشتن دستگاه کارتخوان در مطب پزشکان به امری عادی تبدیل شده و اکثر منشی‌ها از بیماران یا همراه آن‌ها درخواست می‌کنند که مبلغ ویزیت را یا به‌صورت نقدی یا به‌صورت کارت به‌کارت پرداخت کنند و قصد دارند با استفاده کمتر از دستگاه کارتخوان، مالیات بر درآمد را دور بزنند و آن را پرداخت نکنند. یا اینکه دیده شده برخی از پزشکان بابت عملی که دستمزد آن را از بیمارستان تحت قرارداد دریافت می‌کنند، از بیمار مبالغ هنگفتی را طلب کرده و شرط انجام عمل را واریز آن مبلغ تعیین می‌کنند. همه این‌ها دست در دست هم داده تا مردم همواره نسبت به افزایش تعرفه ویزیت و هزینه‌های درمان گله و شکایت داشته باشند، چرا که بیمه‌ها نیز جبران هزینه‌ها را گردن نمی‌گیرند و همیشه سعی دارند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.
مراجعه به پزشک عمومی آرزو می‌شود
در‌حالی‌که برای امسال حداکثر حقوق کارگر به حدود ١٢ میلیون تومان می‌رسد، قیمت یک کیلو گوشت به ٦٠٠ هزار تومان، قیمت یک کیلو مرغ ٩٠ هزار تومان و کرایه خانه‌ای ٢ در ٢ به حداقل ماهی ۵ میلیون تومان؛ افزایش قیمت تعرفه پزشکان می‌تواند زنگ خطری جدی و تهدیدی بزرگ برای سلامت جامعه باشد.
در این چند سال اخیر به دلیل بی‌ثباتی اقتصادی و تورم کمرشکن بسیاری از اقلام از زندگی و سفره مردم حذف شده است. گوشت قرمز و به‌تازگی مرغ از اقلامی است که شاید برای عده‌ای از مردم کف جامعه به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده باشد. حال مسئولین عزیز قصد دارند که مراجعه به پزشک را نیز به همین مسیر مرغ و گوشت سوق بدهند و عده‌ای را از آن محروم کنند.
زنگ خطرِ حذف پزشک از سبد سلامت خانواده
با حذف پزشک از سبد هزینه‌های یک خانوار، در آینده‌ای نزدیک باید شاهد افزایش بیماری‌های زمینه‌ای، افزایش مرگ‌و‌میر و پایین آمدن آمار بهداشت فردی در جامعه باشیم. می‌توان گفت جامعه‌ای سالم خواهد بود که بتواند از تغذیه مناسب و بهداشت و درمان کافی برخوردار باشد.
شاید در این شرایط بهتر باشد تا وزارت بهداشت به طب ایرانی سنتی اهتمام بیشتری داشته باشد چرا که این طب سبک زندگی سالم را ترویج می‌کند و بر اساس نوع تغذیه و نوع زندگی باعث می‌شود که نیاز مراجعه به پزشکانی که هزینه‌های زیادی را هم به فرد و خانواده تحمیل می‌کنند، کاهش می‌دهد.
هر‌چند رونق کسب‌و‌کار پزشکان مدرن شاید از سکه بیفتد و علت مخالت برخی از آن‌ها با طب سنتی و ایرانی هم همین است!
در نهایت باید با این اوضاع قمر در عقرب به این نتیجه رسید که فشار اقتصادی باعث شده که هرکس به روش خودش سعی کند که سهم خود را از بردارد یا از آب گل آلود ماهی بگیرد. مادامی که اوضاع به این منوال باشد باید شاهد سلطه نظام سرمایه داری در کشور باشیم. موضوعی که می‌تواند در نهایت به حذف قشر متوسط در جامعه و اضافه شدن آن‌ها به قشر فقیر باشیم.