به گزارش نبض بازار،معاونت اقتصادی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در گزارشی تحلیلی به بررسی روند نقدینگی در سال‌های اخیر پرداخته است. این گزارش نشان می‌دهد که نرخ رشد نقدینگی از ۴۲.۸ درصد در پایان مهرماه سال ۱۴۰۰ طی یک روند نزولی به ۲۴.۳ درصد در پایان اسفندماه سال ۱۴۰۲ رسیده است.
طبق این گزارش، نرخ رشد نقدینگی در پایان سال ۱۳۹۹ معادل ۴۰.۶ درصد بوده که این رقم در پایان مهرماه سال ۱۴۰۰ به ۴۲.۸ درصد افزایش یافته است. با این حال، با اتخاذ سیاست‌های پولی و نظارتی مناسب توسط بانک مرکزی، نرخ رشد نقدینگی در پایان سال ۱۴۰۱ به ۳۱.۱ درصد و در نهایت در پایان سال ۱۴۰۲ به ۲۴.۳ درصد کاهش یافته است. این رقم ۱۸.۵ درصد کمتر از نرخ رشد نقدینگی در پایان مهرماه سال ۱۴۰۰ و ۰.۷ درصد کمتر از هدف‌گذاری ۲۵ درصدی بانک مرکزی برای پایان سال ۱۴۰۲ است.
عوامل مؤثر در کنترل نقدینگی:
بانک مرکزی در این گزارش به برخی از عوامل مؤثر در کنترل نقدینگی اشاره کرده است که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بانک مرکزی با اعمال سیاست‌های انقباضی و نظارت دقیق بر عملکرد بانک‌ها، موفق به کنترل رشد ترازنامه بانک‌ها و هدایت نقدینگی به سمت بخش‌های مولد شده است.
- با کاهش پایه پولی از طریق ابزار‌های مختلف سیاست پولی، از جمله افزایش نرخ سپرده قانونی و عملیات بازار باز، به مهار نقدینگی کمک کرده است.
- افزایش نرخ سود سپرده‌های بانکی، انگیزه سپرده‌گذاری را افزایش داده و از تمایل به نگهداری پول نقد کاسته است.
- با توسعه ابزار‌های نوین پولی، مانند اوراق بهادار رهنی و گواهی سپرده مدت‌دار، به مدیریت نقدینگی و هدایت آن به سمت بخش‌های تولیدی کمک کرده است.
کنترل نقدینگی، فواید و مزایای متعددی برای اقتصاد کشور به همراه دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کنترل نقدینگی، یکی از عوامل اصلی مهار تورم و حفظ ثبات اقتصادی است.
- ثبات در نرخ رشد نقدینگی، به ثبات در سایر متغیر‌های اقتصادی، مانند نرخ ارز و نرخ تورم، کمک می‌کند.
- هدایت نقدینگی به سمت بخش‌های مولد، به رشد و توسعه اقتصادی کشور کمک می‌کند.
کنترل نقدینگی یکی از مهم‌ترین وظایف بانک مرکزی است که با اتخاذ سیاست‌های پولی و نظارتی مناسب، در سال ۱۴۰۲ به طور موفقیت‌آمیزی انجام شده است. این امر، به مهار تورم، ثبات اقتصادی و رشد و توسعه اقتصادی کشور کمک خواهد کرد.
منبع:رکنا