به گزارش نبض بازار،جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی به یادماندنی‌ترین دوره این رقابت‌ها برای بسیاری از فوتبالدوستان بود. در این دوره، شاهد بازی‌های جذاب و گل‌های دیدنی بسیاری بودیم. اما یکی از نکات جالب توجه این دوره، توپ رسمی مسابقات به نام "جابولانی" بود.
جابولانی، توپ تولید شده توسط شرکت آدیداس، به دلیل حرکت غیرقابل پیش‌بینی و مسیر ناگهانی خود، مورد انتقاد بسیاری از بازیکنان و دروازه‌بانان قرار گرفت.
ژولیو سزار، دروازه‌بان برزیل، کیفیت توپ را به توپ‌های سوپرمارکتی تشبیه کرد و جانلوئیجی بوفون، دروازه‌بان ایتالیا، از بازی با چنین توپی در یک رقابت مهم شرمسار بود.
اما در حالی که بسیاری از بازیکنان از جابولانی شکایت داشتند، دیگو فورلان، کاپیتان تیم ملی اروگوئه، از این توپ به عنوان یک فرصت استفاده کرد.
فورلان چند ماه قبل از شروع جام جهانی، با درک ویژگی‌های جابولانی، تمرینات فشرده‌ای را با این توپ آغاز کرد.
سباستین آبرو، مهاجم پیشین اروگوئه، در این باره می‌گوید:
"سه ماه قبل از جام جهانی، فورلان از آدیداس خواست تا توپ‌های جابولانی را برای او ارسال کند. پس از تمرینات گروهی، دیگو می‌ماند و به تنهایی تمرین شوتزنی می‌کرد."
تمرینات سخت و مداوم فورلان با جابولانی، ثمر خود را در جام جهانی داد.
اروگوئه با درخشش فورلان، از گروه خود صعود کرد و به نیمه نهایی نیز رسید.
فورلان در طول مسابقات ۵ گل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی انتخاب شد و توپ طلا را کسب کرد.
نقش جابولانی در گل‌های فورلان انکارناپذیر است.
گل از داخل محوطه جریمه مقابل آفریقای جنوبی، گل از روی ضربه ایستگاهی مقابل غنا و گل مقابل هلند در نیمه نهایی، همه با شوت‌های راه دور و پیچیده‌ای به ثمر رسیدند که فورلان با تمرینات خود، شلیک آنها را به بهترین شکل تمرین کرده بود.
فورلان در مورد موفقیت خود در این دوره می‌گوید:
"هیچ رازی وجود ندارد. تمرین زیاد، تمرین زیاد و تمرین بیشتر. من خوش شانس بودم و جابولانی هم با من خیلی خوب رفتار کرد و من با این توپ خیلی خوب کنار آمدم."
داستان دیگو فورلان و جابولانی، درس‌های زیادی برای ما دارد.
تمرین، پشتکار و تلاش، می‌تواند حتی نقاط ضعف را به فرصت تبدیل کند.
فورلان با درک صحیح از جابولانی و تمرینات مداوم، توانست از این توپ به عنوان یک ابزار برای رسیدن به موفقیت استفاده کند.
منبع:ایسنا