به گزارش نبض بازار ، در چند روز گذشته وقتی ترانه ی یکی از خواننده های آنور آبی در برخی مدارس کشور خوانده شد از شخصیتهای اجتماعی و کارشناسان آموزشی گرفته تا چهره های سیاسی همه درباره ی آن اظهار نظر کردند و چند روز بعد در واکنش به این رفتار در یکی از مدارس کشور مداحی پخش شد. البته اینکه دانش آموزان با آموزه های دینی و ملی انس بگیرند کاملا قابل تحسین و احترام است اما باید دید در چندسال گذشته با وجود همه ی کارهای فرهنگی که در بخشهای مختلف انجام گرفته چه قصوری انجام شده و چه نکرده هایی وجود دارد که با همه ی این تلاشها انتشار یک آهنگ در این سطح فضای آموزشی کشور را در بر می گیرد و عده ای خواسته و نخواسته ، با اطلاع و بی اطلاع با اظهار نظر درباره ی آن شخصیت خواننده ی این آهنگ بی محتوا و البته شاد را بولد می کنند.

یکی از تندترین واکنشها به این موضوع را علی مطهری بیان کرد و خواست تا همه ی مسئولان مدارسی که این آهنگ در آموزشگاهشان پخش شده اخراج شوند. البته این رفتار و واکنش در سالهای گذشته به کرات در بین مدیران کشور مشاهده می شود آنجا که نمی توانند برای یک پدیده توضیح قابل قبول داشته باشند و با پاک کردن صورت مسئله سعی می کنند افکار عمومی را به فراموشی ببرند. آقای مطهری فضای آموزشی کشور فضای بازی نیست و بستری که بتواند دانش آموزان را با الگوهای ارائه داده شده خلاق و مبتکر بار بیاورد در آن وجود ندارد. برای حل این موضوع تاکنون چه پیشنهاداتی داشتید که در مقابل یک اشتباه اینطور موضع سرسختانه می گیرید و با زبان تهدید صحبت می کنید؟ امیدوارم با ما موافق باشید که شاد بودن و ایجاد آن در فضای آموزشی دانش آموزان را به یادگیری ترغیب می کند. اما اگر مؤلفه های شاد بودن فضای آموزشی را ملاک قرار دهیم آیا می توان مدارس کشور شاد قلمداد کرد؟

شاداب سازی ظاهری مدرسه ، معلم شاد و با روحیه و جو مدرسه سه عاملی هستند که در شاداب سازی فضای آموزشی نقش ایفا می کنند. بسیاری از مدارس کشور در حال حاضر از استانداردهای کافی برای آموزش برخوردار نیستند و اگر بنا باشد که خیلی قانونمدارانه درباره ی این موضوع صحبت کنیم باید گفت که نباید در آنها کلاس درس برگزار شود اما این اتفاق به دلیل کمبود بودجه و فقر امکانات در حال افتادن است پس از مورد اول خیلی نمی توان در فضای آموزشی کشور گفت. معلمان در چندسال گذشته همیشه در صدر اخبار مطالبات صنفی قرار داشتند و تجمعات آنها در مقاطع مختلف گواه این مدعاست پس ما با گروهی از فرهنگیان با نشاط روبرو نیستیم بلکه بالعکس. بالطبع با نبود دو عامل اول نمی توان از جو مدرسه حرف و سخنی گفت. آقای مطهری برای حل این معضل تا بحال چه کردید؟

البته این تنها مورد اظهار نظر آقای مطهری در چندوقت اخیر نبوده که واکنشهای متفاوتی را رقم زده بلکه ایشان در جدیدترین صحبت های خود راهکار عبور از شرایط سخت را اینطور عنوان می کنند: " هر خانواده توانمندی دست دو خانواده را بگیرد و ماهی یک میلیون تومان پرداخت کند " گویا آقای مطهری علاقه ی خاصی به پاک کردن صورت مسئله دارند و معلوم نیست چرا بجای ارائه ی راهکار عملی دست به چنین افاضاتی می زنند. ضمن اینکه امیدواریم آقای مطهری خودش اولین نفری باشد که برای انجام این کار پیش قدم می شود باید گفت جناب مطهری مردم شریف کشور ما برای کمک به یکدیگر نیازی به نظر شما هیچ وقت نداشته و ندارند و این موضوع هم از مسئولیت شما و دیگر همکارانتان در خانه ی ملت کم نمی کند. بهتر است قبل از بازی با احساسات مردم به ظرفیتهایی نگاه کنید که امروز به هر دلیل از کشور خارج می شود و در اختیار مردم قرار نمی گیرد.